Zoals de titel al zegt,
''2013 een jaar vol, tegenslagen met een happy end.''
zo is mijn jaar gegaan.
In het begin van 2013 was ik paardloos,
Nadat ik in 2012 een ongeluk heb gehad, geen werk had kon ik geen paard aanschaffen.
Toen kreeg ik begin dit jaar, een ontzettend mooi aanbod, van een goeie vriendin.
Zei heeft altijd met mij samen op stal gestaan, met haar pony Priscilla en ik met mistral,
nu was ze bevallen van een dochter, en kon ze Priscilla niet meer de aandacht geven die ze nodig had,
Dat aanbod heb ik met beide handen aangepakt,
toen moest ik alleen nog een stal vinden voor dr.
En toen kwam het 2de aanbod die ik kreeg,
ik kon een weiland huren in Deurningen, ook dat pakte ik met beide handen aan!
Toen had ik dus mijn eigen pony, en een eigen weiland!
Toen de wei klaar was, brak al snel de dag aan dat ik mijn prinsesje mocht gaan halen.
De volgende dag, kwam het 3de leuke.
Ik mocht van mijn ouders een shetlander kopen, als maatje voor pris.
de hele dag wezen zoeken op internet, toen kwam ik uit bij een klein hengstje met een gestippelde kont, nog op veel pony's gereageerd die dag, maar dat hengstje bleef in mn hoofd.
Dus die zijn we 's avonds gaan halen.
Dit is hem dan, toen een 1jarige hengstje, en naamloos.
We hebben hem al snel gedoopt naar Tukker
Toen was ik binnnen een paar dagen ineens de trotste eigenaresse van 2 geweldige ponys
Langzaam aan begonnen met het trainen van priss, we kenden mekaar inmiddels al 7 jaar, dus wennen aan mekaar hoefde niet.
We hebben het rustig aan gedaan, lekker met z'n 2en naar het bos,
lange wandelingen maken, af en toe trainen in de bak, want dat was niet echt ons ding.
Ook stak ik veel tijd in tukker,
hij was ontzettend bang, maar nieuwsgierig.
Elke dag, zat ik een uur in de wei met brokjes, hij kwam steeds dichter en dichter bij,
na 1 maand kon ik hem pakken, en knuffelen vanaf die dag veranderde hij van een bange pony, naar een pony die elke minuut bij je in de buurt is, en het liefst op schoot kruipt.
Al snel kwam er een 2de shetlander,
Genaamd Casper.
Toen kwam mijn oude pony Mistral een tijdje logeren, samen met haar vriendinnetje byoux een shetlander, en hun eigenaresse.
Dat begon leuk.
Na een tijdje kwam de vraag van mistrals nieuwe baasje, of de ponys bij mij mochten blijven.
ze had niet de tijd om nog 2 paarden te verzorgen, en ook zei werd ouder.
Ik kreeg mistral van haar terug,
Ik was het gelukkigste meisje op aarde, ik had mn lieverd terug!
Dat was eigenlijk mijn grootste droom, ik had zoveel spijt van de verkoop.
Maar mocht haar gelukkig op zoeken.
En toen, toen was ze zomaar ineens weer van mij!
Toen kwamen de tegenslagen.
Pris, werd ziek en steeds zieker en zieker,
ze begon zelfs, met haar hoofd scheef door de wei te lopen, dan draaiden haar ogen weg en dr tong hing naar buiten.
toen heb ik de keuze gemaakt om haar te laten gaan.
Ook mistral en Byoux werden weer van me afgenomen,
Door prive omstandigheden, wat er in die tijd gebeurt zijn tussen die vrouw en ons.
Ik heb nooit afscheid kunnen nemen van mistral,
ik weet niet hoe het nu met haar gaat, of ze er nog is ...
Ik mis haar en Priscilla ontzettend.
Na een tijdje kwam er weer 1lichtpuntje.
Na lang twijfelen, ben ik toch weer op internet gaan snuffelen naar ponys.
En daar zag ik een mooie bonte pony staan,
2 keer wezen kijken en toen de knoop doorgehakt.
Ik had weer een pony!
Al snel werd hij gebracht, gelukkig waren dito casper en tukker gelijk dikke vriendjes.
Ik ben ontzettend gelukkig met mn 3 lieverds,
en hoop ze nooit meer te verliezen.
Dito en ik zijn lekker aan het trainen, en genieten van het bos.
Hier komt vast nog is een topic over.
Respect voor de mensen die alles gelezen hebben!
Ik laat de nare dingen uit 2013 achter me, en ga met een goed gevoel 2014 in!