Paspoort
-Andros
-Mille-Ramiro x Papi de la Lande
-BWP
-12-04-2000
-Ruin
-1.76m groot
-Artrose & COPD
In mijn bezit sinds 7 augustus 2007
Januari
In de eerste maand van het jaar sneeuwde het en mocht Andros buiten spelen met zijn vriendjes.
Wanneer het niet sneeuwde gingen we veel wandelen. Hij had nog steeds erg veel last van mok rechtsachter, maar inmiddels was ik begonnen met homeopatische druppels en 2 x per dag zijn stal schoon houden en zodoende is het dan toch eindelijk gaan genezen
Februari
Februari was een hele bijzondere maand! Het was het begin van zoveel moois!
Op een regenachtige 1 februari kwamen 2 vriendinnen van mij langs. Ze hadden een dekje gekocht voor me. Superlief, maar ik rijd niet Maar aldus hun was het een geluksdekje Mijn antwoord was dat ze dat maar moesten laten zien! Ik haalde mijn zadel van zolder, ontdeed hem van een dikke stoflaag en zo gingen we naar stal, gewapend met zadel, singel en dekje
Bij gebrek aan een bak moesten we buiten rijden. Eerst ging dat heel voorzichtig aan de longe, maar uiteindelijk ook helemaal los. Andros was ontzettend braaf. Hij zette geen pas verkeerd en keek heel de rit ontzettend blij . Als mijn vriendinnen zo buiten kunnen rijden met mijn paard, dan moet ik het toch ook kunnen?
2 dagen later is deze foto hieronder gemaakt. Hier zit ik er weer op sinds ruim 5 maanden en helemaal voor het eerst 'alleen' naar buiten. Mijn vriend ging voor de veiligheid nog mee op de fiets.
Maart
In maart hadden wel al aardig wat km's gereden en zelfvertrouwen opgedaan. We hadden zelfs al gedraafd buiten en begonnen onze ritten uit te breiden.
Sinds ik Andros heb 'droom' ik al van een bosrit bij ons in de buurt. Ik wandel heel veel in dat bos en ken het erg goed en in gedachten ging ik daar heel vaak rijden. Des te specialer was het toen ik daadwerkelijk rondreed in dat bos!
Verder reden we veel in de polder. Weer of geen weer, we gingen op pad! Qua ademhaling was dit helemaal Andros zijn seizoen, hoe kouder hoe beter (meer zuurstof in de lucht!). Hij ging als een trein
*ik zou willen dat ik nu nog zo beschaafd door de polder kon galopperen, tegenwoordig gaat het allemaal zó hard *
April
In april komt bokker Maya eens kijken of het nu echt waar is. Daisy die rondscheurt met Andros in de polder
In april zochten Andros en ik ook de grens op:
Sinds die dag rijden we zelfs internationaal
Andros is zo braaf dat mijn moeder ook een rondje op Andros aandurft *klik*
Mei
In mei gaan we vrolijk door met km's maken!
Juni
In Juni besloot ik op een dag naar huis te rijden. Ik woon ongeveer 7km van stal vandaan, maar met paard was ik genoodzaakt een iets andere route te pakken van 10km enkele reis. Het was een spannende rit en Andros vond het allemaal heel spannend, maar gek genoeg werd hij rustiger zodra er hordes met kinderen achter ons aanrenden in het dorp. Andros is dol op kinderen
Even op visite bij mijn schoonouders:
*klik*
En terug naar huis
Juli
Juli was een hele extreme maand. Van 'het kan niet beter' naar 'ik raak hem kwijt'...
In juli ben ik eerst een weekje op vakantie geweest met 4 bokkers naar Wolfheze!
Het was wederom een hele mooie vakantie. Ontzettend mooie ritten gereden en mijn paard weer beter leren kennen. Wat een toppaard heb ik toch! Bitloos rondsturen deden we ook alsof het de normaalste zaak van de wereld was Helemaal in met mijn eigen paard.
1 week later werd Andros ineens ziek. Hij stond lusteloos op de weide, at niet meer, had hoge koorts en liep heel wankel.
De dierenartsen wisten het ook niet en allerlei bloedonderzoeken waren al gedaan en het was wachten op uitslagen. Maar ondertussen takelde Andros verder af. Het ging heeel snel! In overleg met de dierenartsen besloten we om Andros naar de kliniek te brengen omdat ze daar gewoon veel sneller zouden kunnen handelen indien het nodig zou zijn. Het was de engste rit ooit, 's nachts door België naar de kliniek met een wankel paard...
Die avond moest ik je achter laten en ik had werkelijk geen idee of ik je de volgende dag nog levend aan zou treffen.. De artsen hadden me voorbereid op het ergste en ik moest ten alle tijden bereikbaar zijn!
De dag erna leefde hij godzijdank nog! Maar hij reageerde totaal niet op mij en mijn moeder. Hij stond er lusteloos bij, wilde niks. Ik ben met een nog rotter gevoel naar huis gegaan en heb gedacht dat het voorbij was. Als hij het opgeeft dan kan ik het ook niet meer
De dag erna trof ik hem gelukkig alerter aan. We kregen een begroeting en hij leek blij te zijn met wat aandacht. Hij had duidelijk een betere dag. Hij liep nog niet goed, zag nog altijd geel, at te weinig, had met momenten koorts en zijn hartslag was te hoog, maar al met al had ik wel weer hoop Hij had het gelukkig nog niet opgegeven.
De dag dáárna kwam dan eindelijk een uitslag binnen. Anaplasma was de veroorzaker van alle ellende. Veroorzaakt door een tekenbeet. Opgedaan tijdens onze vakantie! Elke dag heb ik van die kleine rotteken van zijn benen afgehaald en zijn benen ingespoten met allerlei troep, maar hoe voorzichtig je ook bent... je ontkomt er helaas niet aan.
De behandeling kon starten en Andros ging langzaam aan beter! Na een week mocht hij gelukkig weer mee naar huis
De veroorzakers van het hele gebeuren:
*klik*
Dit is een foto van 2 teken die ik had bewaard nadat ik ze van zijn benen had gehaald tijdens de vakantie. En ja, ze waren echt zo klein! Grotere heb ik niet aangetroffen die week
De dierenartsen waren hier iig erg blij mee! Ze zijn opgestuurd voor onderzoek naar utrecht als ik me niet vergis. Iedereen die teken aantreft kan deze inleveren bij de dierenarts. Zij sturen ze op naar een groot onderzoekscentra om zo de teken en tekenziektes beter in kaart te kunnen brengen. Ik kan het iedereen aanraden om elke teek dus op te sturen of af te geven bij de dierenarts zodat deze smerige kleine ziekteverwekkers beter in kaart gebracht kunnen worden!
Augustus
In de maand augustus deden we rustig aan. Eigenlijk heeft hij gewoon bijna de hele maand vrij gehad aangezien er ook veel te veel dazen zaten om buiten te rijden zonder opgevreten te worden
september
In september werd er een les georganiseerd vanuit stal ter ere van de nieuwe bak. We waren nog lang niet terug op conditie, maar hebben wel meegedaan op ons eigen tempo. We reden 'vroeger' dressuur en hebben een wedstrijd verleden, maar door de artrose zijn we daar mee gestopt. Het was leuk om weer eens een lesje mee te rijden. Hij kent alles nog
Mijn zus die niet kan paardrijden wilde per sé ook eens rijden... Nou, ga je gang was mijn antwoord
En eindelijk, na al die jaren was er nu toch die dag.....
Voor het eerst sinds 6 jaar ben ik zonder zadel op mijn paard gekropen
In september volgde ik ook nog een grondwerkles
Erg leerzaam vond ik dit
oktober
In oktober hebben we nog veel buiten gereden. Ik heb daar niet zoveel foto's van. In oktober is Andros nog wel gevallen tijdens een staprit. Ik ben gelukkig blijven zitten, maar Andros had 2 lelijke wonden op allebei zijn knieën. De dierenarts heeft hem preventief 1 week lang antibiotica voorgeschreven en op advies zijn we gewoon door blijven rijden. Nu bijna 2 maanden later is het pas bijna helemaal genezen.
november
Eind november heb ik nog een bos & strandrit gereden met bokker Maya & Samantha (Fliam).
Verder hebben we het rustig aan gedaan omdat zijn ijzers dusdanig ver zijn afgesleten dat ik even op het gemak moest doen
December
Van december heb ik nog geen foto's Deze week krijgt Andros zijn sneeuwbeslag en dan mag de horrorwinter wat ons betreft beginnen! We zijn voorbereid op kou & sneeuw en ik ben absoluut niet van plan hem dan op rust te zetten. Hij is op goede conditie en dat wil ik graag zou houden.
Bovendien doe ik mee aan de endomondo bokkers bokaal challenge en ik ambiëer een plek in de top 10 Het is leuk om met een doel te rijden en niet onnozel km's te rijden
Ons doel voor 2014 is om zoveel mogelijk km's buiten te rijden, mooie omgevingen te zien, gezellige ritten te rijden met anderen en vooral te genieten van de momenten samen.
Andros, mijn powerranger
Mijn held, mijn vriend, mijn alles.