) om naar mezelf te kijken en mijn gevoel te veranderen. Ze weigert op alle fronten mee te werken als ik me niet openstel voor haar en als ik het dan toch probeer hang ik ergens tussen de dakspanten. Ze spiegelt zo enorm dat ik kan verwachten om in m'n kont gebeten te worden als ik chagrijnig ben. Zij krijgt voor elkaar wat een heel leger psychologen en psychiaters niet kon, mijn persoonlijke en eerlijkste therapeut. Haar oude eigenaresse heeft me meerdere keren gezegd dat Anouk met een reden op mijn pad is gekomen, dat ze daar zelf voor gezorgd heeft omdat ik haar nodig had. Nu begint pas door te dringen wat dat eigenlijk betekent. Dank je wel Bianca, voor het vertrouwen en dank je wel Anouk, dat je bestaat 
Als je nog benieuwd bent volgt nu Anouk's verhaal, met een paar foto's
Anouk is ondertussen 3,5 jaar in mijn bezit, via Bokt bij mij terecht gekomen omdat ze EMND heeft en de oude eigenaresse kon haar niet de weidegang bieden die ze nodig heeft. In eerste instantie zou ze gaan dienen als fokmerrie en kon ze in de kudde staan bij mijn toenmalige verzorgpaarden. Anouk zelf had iets anders in gedachten, ze werd namelijk gewoon niet hengstig, zelfs niet als de hengst in de kudde stond... Alleen héél vroeg en héél laat in het jaar, terwijl ze bij haar oude eigenaresse netjes om de drie weken hengstig was
Achteraf gezien heeft ze dat goed uitgekiend, want ik besloot te stoppen met de verzorgpaarden en dan moest Anouk ook weg. Als ze een veulen had gehad, had ik haar of het veulen achter moeten laten omdat ik geen twee paarden kan onderhouden. Ze is naar een kleine pensionstal vlakbij mijn huis gegaan. Het was een enorme gok, want ze had 1,5 jaar niks gedaan en ik kon ook niet weten of ze in de toekomst wel iets aan zou kunnen. Als het niet zo was geweest mocht ze gewoon grasmaaier blijven, ze zou alleen een hele dure zijn.
Na een paar maanden wennen op de nieuwe stal werd ze een beetje vervelend, ze wilde uitdagingen en dus zijn we wat gaan longeren en binnen een aantal weken zat ik er op. Helemaal vertrouwd en braaf, maar wel wiebelig. De coördinatie van haar benen is natuurlijk niet goed en iemand heeft het erg treffend verwoord met "elk been viert zijn eigen feestje". Aan de andere kant is training van de spieren wel erg goed, als ze meer controle over haar spieren krijgt kan ze beter coördineren waar ze ze neerzet. Zo zijn we een klein jaar een beetje aan het klooien en spelen geweest en zijn we toe aan dit jaar.
Die begon met sneeuw! Op deze foto kun je leuk zien dat elk been feestviert
Bij mijn verzorgpaarden heb ik een aantal keer les gehad met een ander paard van Noor Tanger en toen ik hoorde dat ze een clinic organiseerden van Thomas Ritter heb ik me gelijk opgegeven. De dag zelf was behoorlijk hectisch. Ik ging samen met een stalgenote, maar allebei de paarden wilden de trailer NIET op en Anouk eindigde op haar kont en haalde haar hakken open. Uiteindelijk waren we ruim een uur te laat en moest er gekeken worden of Anouk niet kreupel was. Besloten om het toch te proberen maar bij ons allebei was de pijp ver leeg en ik ben regelmatig verkeerd gereden of heb oefeningen helemaal niet gedaan omdat ik het Duitse Engels van Thomas amper nog kon volgen
Maar al met al was het toch een erg leerzame dag.
Langzaam werd het zomer en heb ik met Chakkie17 een klein fotoshootje gehouden.
Daarna heb ik Noor overgehaald om een keer per maand een dag te komen geven bij ons in de buurt. Toen moesten we ineens echt AAN HET WERK
Deze foto was van het einde van de les en zoals je kan zien vielen we allebei zowat in katzwijm 
Na het zien van onder andere die foto schrok ik zo van mijn eigen houding dat ik ook op zoek ben gegaan naar een instructrice voor mijn houding en die heb ik gevonden in een hele fijne centered riding instructrice. Daar zijn helaas geen foto's van, maar er valt nog steeds genoeg te sleutelen.
Tussendoor hebben we een poging gedaan om vrij te springen, wat helemaal niet slecht ging. Een jaar daarvoor ging ze dwars door 40 cm heen.
In oktober van dit jaar zijn we van stal verhuisd vanwege wat strubbelingen met de eigenaars van de oude stal. Samen met haar vriendin Koko is Anouk naar haar nieuwe plekje gegaan en wat had ze moeite om te wennen! Ze heeft een ruime maand uit de running gelegen omdat haar coördinatie nog slechter wordt als ze gespannen is. Ze is dan ook meerdere keren onderuit gegaan, zeker twee keer in de wei en een keer in de poetsplaats. Dat is inmiddels weer zo goed mogelijk rechtgezet en we hebben ook weer een les van Noor gereden.
En verder is het gewoon genieten, van al haar buien. Wat soms ook betekent dat je haar moet gaan halen...
)
