Drie jaar geleden werd er bij ons huis aangebeld met de vraag of ik 'een pony wou hebben', anders ging hij naar de manege.
Maar als de manege hem niet wou hebben werd het een enkeltje naar de slacht..
Ik als penny zijnde wou dat natuurlijk wel! Mijn moeder was op dat moment niet thuis dus ben ik zelf maar even gaan kijken.
En zo onervaren als dat ik was vond ik hem meteen perfect..
Toen weer richting huis en toen mijn moeder eenmaal thuis was het hele verhaal uitgelegd en het natuurlijk extra zielig verteld.
En na een tijdje nadenken (en nog een klein beetje gesmeek) kwam daar de 'Oke we doen het!'
En daar was Blacky dan.
Op het begin was hij nog erg braaf maar na een week of 2 begon het omver beuken, bokken, bijten, trappen, trekken.
En ik zelf was toen nog erg onervaren op een paar manege lessen na..
Dus ik werd bang voor Blacky en liet hem vaak in het land staan.
Na een tijdje had ik zijn trucjes een beetje door en ging het al een stuk beter!
We kregen een steeds sterkere band en begrepen elkaar waardoor ik geen angst meer voor Black had.
En vanaf toen is het alleen maar beter geworden en zijn we de beste maatjes! Ik begrijp hem en hij begrijpt mij.
Hij is alleen een tikkeltje eigenwijs maar Blacky zou Blacky niet zijn geweest als hij niet eigenwijs was geweest.
We doen nu aan VD en hij kan voor de kar, ook is hij een tijdje gereden door Joellenaomi_ hier op bokt.
Ook typisch Blacky.. want ja het gras aan de andere kant van het draad is natuurlijk lekkerder!
Een blik uit duizenden dit is écht een blacky blik.
Samen heerlijk knuffelen en genieten.
Een van de leukste herinneringen, een kraai die een nest maakt van Blacky's winterharen.
Nooit maar dan ook nooit had ik verwacht dat ik dít zou krijgen toen er werd 3 jaar geleden werd aangebeld.
Ook springen is hij de beste in!
De maanden vlogen voorbij en Blacky werd steeds meer puppy-af en steeds wat meer volwassener.
En tot slot, Blacky vandaag!
Bedankt voor het kijken!