Na jaren op maneges te hebben gereden, werd bij mij het verlangen naar een eigen paard steeds groter en groter. Mijn ouders wilden nooit een paard voor mij kopen. Als ik een paard wilde, moest ik hem zelf kunnen onderhouden.
In September 2012 gaf mijn moeder dan eindelijk het akkoord om op zoek te gaan naar een eigen paard. Diezelfde maand kreeg ik van een vriendin foto’s toegestuurd van een klein paardje, die bij haar op stal te koop stond. Ondanks dat ik graag een palomino wilde, sprak dit paard mij aan en zijn we bij haar gaan kijken.
Op de dag dat we zijn gaan kijken hebben we haar laten vrijspringen en heb ik er even opgezeten. Wat een power zat er in dat paard. Ze sprong super enthousiast en met het rijden was ze verrassend braaf. Ondanks dat ze net die week voor het eerst onder het zadel was. Dus de volgende dag gebeld en vier dagen later stond ze bij mij op stal.
http://i1239.photobucket.com/albums/ff514/fessie_lover3/Exception/Exception031020127.jpg
Even een snel paspoortje:
Exception V.D.T.
Diarado x Candillo x Lord Calando
7 maart 2009
Mijn paard sinds: 3 oktober 2012
De eerste week vond ik het nog best spannend om met haar aan de slag te gaan. Zij was net een week onder het zadel, maar had ondertussen ook al weer een week stil gestaan. Na een paar dagen grondwerk te hebben gedaan leek het mij verstandig om toch het rijden met haar op te gaan pikken, zodat ik over een tijdje niet weer van voor af aan hoefde te beginnen. De eerste week onder het zadel alleen aan de longeerlijn gereden en direct de zadelmaker erbij gehad voor een passend zadel.
Na twee weken bij mij reden we al los door de bak en wat deed ze het braaf! Stap, draf en linker galop gingen haar al goed af. Ze liep zelfs al kleine stukken in de aanleuning.
Eind oktober ging het helaas mis. Ik dacht dat Exception er wel klaar voor was om in de bak met 3 andere paarden te rijden. Ook had ik haar voor die tijd niet gelongeerd, omdat de longeerbak te nat was. Exception haalde tijdens het rijden ineens uit naar een ander paard en ging er al bokkend vandoor. Ik vloog eraf en brak hierbij mijn sleutelbeen.
De twijfel kwam uiteraard naar boven, was Exception wel het paard voor mij? Ben ik wel ervaren genoeg om zo’n jong paard op te leiden?
Ondanks de pijn ging ik elke dag naar haar toe om haar even een aai over de bol te geven of haar een worteltje te brengen. Meer dan dat kon ik helaas ook niet.
Naast het rijden op mijn eigen paardje deed ik af en toe nog mee aan studentenwedstrijden. 3,5 week na mijn val stonden daarvan de Nederlandse Kampioenschappen op het programma. Dus ik had een doel, ik wilde meedoen aan die kampioenschappen.
Twee weken na mijn val stapte ik weer op een braaf paard van een stalgenootje en ondanks dat arts en fysio het geen goed idee vonden, stond ik 3,5 week later op het NK.
Ik had net genoeg beweging in mijn arm om op te stappen en de teugels vast te houden. Dus daar gingen we. Ik behaalde een tweede plaats in de La dressuur.
Na die tijd ook weer begonnen met het longeren van Exception en hebben we veel gewandeld. Ook hebben we gevoetbald, zijn we begonnen met VD en heeft ze een keer vrijgesprongen.
6 weken na mijn val hoopte ik dat mijn bot weer hersteld was en ik weer met Exception kon beginnen met rijden. Dit was niet het geval, maar ik ben toch weer rustig begonnen. De eerste keer dat ik weer op mijn paardje ging zitten, heb ik alleen 1 rondje gestapt, terwijl een stalgenoot haar vast hield. Wat een geweldig gevoel. Ze was weer net zo braaf als toen ik haar net had. Toch vond ik mijzelf niet vaardig genoeg om direct zelf weer volledig met haar te gaan rijden en heb ik een professional ingehuurd die haar 3 keer heeft gereden. Met zijn begeleiding ben ik ook zelf weer gaan rijden.
In januari 2013 nam een stalgenootje een keer haar camera mee. Dus Exception voor het eerst ingevlochten en op de foto gezet.
In januari helaas weer hard van haar afgevallen. We hadden les en in de les struikelde ze in galop en vielen we samen op de grond. Ik kwam op mijn hoofd terecht, maar gelukkig niet op mijn schouder. Dus direct weer opgestapt.
In februari had ik haar opgegeven voor een wedstrijd vrijspringen voor jonge paarden. Het leek mij een mooie ervaring om eens te zien hoe zij zou reageren op vreemd terrein.
Ze deed het ontzettend goed! Ze was erg braaf aan de hand en sprong super goed
http://youtu.be/-1y4C6vIZ4Y
http://i1239.photobucket.com/albums/ff514/fessie_lover3/Exception/Exception230220135_zpsae7b6ea0.jpg
Twee dagen later kreeg ik de uitslag, ze was door naar de finale!!
In maart werd ze 4 jaar en hebben we voor het eerst gesprongen onder het zadel. In die tijd kreeg ik ook soms te horen dat ze wat stijfjes liep onder het zadel. Dus het zadel maar eens aan laten passen, in de hoop dat ze daardoor beter zou gaan lopen. Ook voor het eerst een stapbuitenritje gemaakt.
Eind maart was dan de finale van het vrijspringen. Ze liep voor mijn gevoel niet helemaal lekker. Ze was erg hengstig en liep iets kort in de achterhand, maar niet slecht genoeg om haar niet deel te laten nemen aan de finale. Ook bokte ze mij eraf. Mijn eigen fout, ik had moeten stoppen toen ze niet goed aanvoelde. Haar daarom laten behandelen door een osteopaat, waardoor ze weer wat beter liep.
In de finale werd ze helaas laatste bij de 4-jarigen, maar toch was ik super trots op d’r!
http://youtu.be/G6MaGTo1KDc
Na de finale kreeg ik een telefoontje of Exception toevallig te koop was. Door de laatste val was ik erg bang voor haar geworden en durfde ik er eigenlijk niet zo goed meer op. Dus ermee akkoord gegaan dat er mensen kwamen kijken. Ze vroegen of ik haar wel voor wilde rijden. Helaas waren en geen stalgenoten aanwezig die dit voor mij wilden doen, dus moest ik er zelf wel weer op.
Op dit moment ook besloten dat ik gewoon zelf weer moest gaan rijden en dat ze toch niet te koop zou komen staan.
Ik heb haar voor op ijzers gezet en hierna liep ze stukken fijner. Ook heb ik haar weer laten behandelen door de osteopaat.
Het vertrouwen begon te groeien en zo zijn we zelfs voor het eerst naar buiten gegaan half april. Ook voor het eerst zonder zadel op haar gezeten. Wat een vertrouwen gaf dat zeg!
http://i1239.photobucket.com/albums/ff514/fessie_lover3/Exception/Exception150420132_zps530bae65.jpg
http://i1239.photobucket.com/albums/ff514/fessie_lover3/Exception/Exception280420131_zpsbde7d5ef.jpg
Doordat het vertrouwen in mijn paard groeide en het rijden steeds beter ging, besloot ik ons op te geven voor een onderling concours. Ze was erg braaf en bijna nergens van onder de indruk. We namen dan ook een derde en een vierde plek mee naar huis!
http://i1239.photobucket.com/albums/ff514/fessie_lover3/Exception/Exception300420138_zps28184a26.jpg
In mei was het tijd voor nog een wedstrijd voor mensen zonder startkaart. We deden mee met 50cm springen en B dressuur.
Op het concours was ze helaas wel onder de indruk van een kalf, waardoor ik niet bij de inrijhindernissen in de buurt kon komen en er weer naast lag.
Toen we eenmaal het parcours ingingen was Exception helemaal in haar element. 1e parcours een weigering en tweede parcours 1 balkje. Super goed dus voor haar eerste keer!
Daarna de dressuur ook nog eens een 1e prijs met 200 punten!
http://youtu.be/u2YQosKXjB8
http://i1239.photobucket.com/albums/ff514/fessie_lover3/Exception/Exception1606201310_zpsd80049a4.jpg
http://youtu.be/_LSbwn_KebU
Twee weken later hadden we een onderling concours op stal. Hierbij weer B dressuur gedaan, 70 cm springen en een spelletjesparcours. Weer een aantal prijsjes in de wacht gesleept en Exception sprong weer erg fijn. Ook nog met twee andere 3-jarigen meegedaan met een stap/draf proefje, maar met Exception haalde ik de punten.
Het rijden ging voor mijn gevoel erg fijn. De rechtergalop was echter altijd wel een werk punt. Ze sprong vaak rechtsom verkeerd aan. Toch besloten om mee te doen aan de Macrider cup. Dit zou een mooie clinic zijn om aan mee te doen. Voor de prijzen hoefden we het niet te doen, we waren toch nog geen L1.
De Macridercup was aan de ene kant een enorme teleurstelling en aan de andere kant enorm leerzaam. Na twee minuten in de ring werd ik bij de jury geroepen. Ze zagen dat mijn paard met rechtsachter niet helemaal rad liep en verzochten mij dan ook de ring te verlaten en een professional eens naar mijn paard te laten kijken. Tranen met tuiten natuurlijk, dat er iets niet goed was met mijn paardje.
Diezelfde week naar de kliniek gegaan om Exception na te laten kijken. Buigproef kwam ze dan ook rechtsachter niet door. Foto’s waren gelukkig wel goed. Had ook niet anders verwacht, aangezien ze PROK gekeurd is.
Conclusie: te weinig balans/te weinig bespiering.
Advies: Half jaar op de wei of vooral buitenritten maken. Fysio erbij en op spierversterkers. Vooral niet meer springen en niet longeren.
Een half jaar op de weide zag ik echt niet zitten. Ik was bijna op het punt om een startkaart aan te gaan vragen en dan krijg je dit. Pff… Dus maar eens afwachten wat de fysio erover te zeggen had. Niet springen vond ik wel jammer, maar de gezondheid van mijn paard gaat natuurlijk voor.
Die zag gelukkig waardoor het gebrek aan bespiering ontstaan kon zijn. Ze zat namelijk vast in haar hele lichaam. De fysio heeft haar dus volledig los gemaakt in zowel de spieren als haar gewrichten. We gingen met name veel buitenritten maken en ik ben overgestapt naar een nieuwe instructrice.
Met nieuwe instructrice zag direct dat mijn paard vaak de onderhals erop zette en hierdoor met haar hele lichaam verkeerd ging lopen. We zijn er dan ook aan gaan werken door met heel veel ontspanning, lang en laag, de juiste spieren te gaan trainen. Veel lessen alleen maar gestapt, maar ik kreeg een heel ander paard.
Eind september kreeg ik het akkoord van de fysio om weer rustig met Exception de onderlinge concoursen op te pikken en mocht ik ook weer beginnen met balkjes lopen. Wat vonden we dat leuk om weer te doen! We deden dan ook mee aan dag van het paard in Buurse. Ondanks dat ik erg gespannen was en Exception niet bij haar vriendinnetje weg wilde, hebben we toch een 5e prijs mee mogen nemen.
Die week erna was ik op vakantie, dus heeft Exception ook een week vakantie gehad. Dit was helaas niet de goede keuze geweest. Toen ik er na een week weer op zat liep ze niet zo fijn meer en konden we weer heel wat stappen terug doen.
Toch stond de volgende oefenwedstrijd alweer op het programma begin oktober. De dag van de oefenwedstrijd liep Exception ineens stokkreupel. Eerst leek het rechtsachter, maar daarna toch linksvoor. De hoefsmid er bij gehad en die heeft een kleine hoefzweer eruit gesneden.
Gelukkig was een stalgenoot zo vriendelijk om haar haflinger aan mij uit te lenen, waardoor ik zelf alsnog op concours kon.
Eind oktober zijn we verhuisd naar een stalling dichter bij huis. De planning was om na een wedstrijdje door te rijden naar de nieuwe stalling, maar dat liep helaas iets anders. Toen Exception dus net 2 dagen op de nieuwe stalling stond, hebben we nog een oefenconcours gereden. Waarbij we een 3e prijs hebben gehaald en erg fijn commentaar hebben gekregen van de jury. De jury gaf aan dat we wel klaar waren voor een startkaart
Nu mag Exception rustig wennen op de nieuwe stal. We rijden zo’n 3 keer in de week en wisselen dit af met wandelen of VD en af en toe longeren.
In januari gaan we weer een oefenwedstrijdje proberen. Mochten we daar goede punten rijden, dan wil ik een startkaart gaan aanvragen. Maar eerst de ontspanning vinden op de nieuwe stal.
Bedankt voor het lezen en een reactie is welkom
