Faalangst

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Maureen_M

Berichten: 6799
Geregistreerd: 15-03-10

Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-13 14:46

Sorry moderators als die topic niet is toegestaan/verkeerd staat.

Ik kon er niet een topic over vinden wat centraal gelinkt staat naar faalangst, echter alleen topics waarin het woord faalangst genoemd werd!

Ik zou graag met iemand hier op bokt, VIA PB, verder willen praten over het onderwerp faalangst. De reden waarom ik het via PB wil doen is omdat ik niet alles open en bloot op internet wil gooien en dit onderwerp geen reden is voor aanvraag te doen op een SA.

Zijn er bokkers die hier echt veel verstand van hebben en mij willen helpen met mijn vragen? Zo ja, aub hieronder een post plaatsen zodat ik verder contact op kan nemen met je.

Bij voorbaat dank.

Life is hard and always be, but remember somebody loves you and that one is me.. Your Angel


Kentaro

Berichten: 17391
Geregistreerd: 06-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 14:48

Ik wil niet zeggen dat ik er heel veel verstand van heb, maar ben er wel erg bekend mee.
Als je wilt pb'en, mag dat altijd!

Aanvaard wat je niet veranderen kan, maar verander dat wat je niet aanvaarden kan

Mam, voor altijd in mijn gedachten!!! 30-09-1947 - 23-12-2015


Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:01

Ik kan je de hand schudden, ik heb ook erg last van faal angst.
Hoe erg is het bij jou?

Bij mij is het zo erg dat ik last krijg van kots neigingen, hartkloppingen, slapeloosheid, geen woord meer uit kunnen brengen, huil buien en beland in een negatieve spiraal.
Ik vertoon typisch vlucht gedrag in de vorm van ziekmelden.

Ik kan alleen ervaringen met je delen.
Want hoewel ik wel weet dat alles te maken heeft met onzekerheid en ik ook wel weet dat je gedachten moet omzetten naar positieve gedachten maak ik daar maar weinig van in de praktijk.
Mezelf in de spiegel zien en dan hard op zeggen "Ik ben bijzonder, Ik mag er zijn!" werkt niet helemaal.

Edit * ik ging er zomaar vanuit dat je faalangst hebt maar dat staat eigenlijk helemaal niet in je OP.
Dus bij deze ik ben er mee bekend maar weet niet of je wat hebt aan alleen ervaringen.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-11-13 15:04, in het totaal 1 keer bewerkt

Caira
Berichten: 26044
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:03

Ja ik heb er ook veel ervaring mee, ik gebruik tegenwoordig mijn paarden om mensen erbij te helpen. Voor meer info zie mijn website.

Maureen_M

Berichten: 6799
Geregistreerd: 15-03-10

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-13 15:06

Het is in ieder geval geen faalangst op het gebied van paarden :) sterker nog.. daar voel ik me juist super bij!

Life is hard and always be, but remember somebody loves you and that one is me.. Your Angel

fresley

Berichten: 2291
Geregistreerd: 25-04-10
Woonplaats: Noord-brabant

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:08

Hier ook faalangst, en bij heel veel onderdelen. Nu ik wat ouder wordt begin ik er wat over heen te groeien, maar ik heb dagen gehad dat ik niet naar school wilde. En elke ochtend moest kotsen en met paniek aanvallen in de bus zat...
Met slechte dagen heb ik dit nog wel eens. Maar gelukkig niet meer elke dag zoals vroeger!
Voor vragen mag je altijd PBen! Ik ben er niet helemaal overheen, maar ik weet wel wat het met iemand doet en hoe het voelt.

XxLiEsJuHhxX

Berichten: 6028
Geregistreerd: 17-01-06
Woonplaats: Vive la france

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:13

Hier ook faalangst..
Op school veel last van. Wat OsMo beschrijft zo heb ik het ook.

Helaas geen manier gevonden om ermee om te kunnen gaan.. :(

The Oily Barn, volg mij via insta voor leuke diy producten voor in en buiten huis en voor dieren. 100% natuurlijk en gezond

Caira
Berichten: 26044
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:16

M_hartje_M schreef:
Het is in ieder geval geen faalangst op het gebied van paarden :) sterker nog.. daar voel ik me juist super bij!



Maar de paarden kunnen je wel helpen om eraan te werken omdat ze reageren op je onderliggende emoties.

Luniek

Berichten: 423
Geregistreerd: 26-06-10
Woonplaats: Hoogeveen

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:25

Ik heb ook last van faalangst. Met name als ik praktijk dingen moet doen zoals stage, vaardigheidstoetsen, iemand bellen, presentaties geven of afrijden voor auto-examen (dat heeft me door mijn faalangst 4 keer gekost... ;( ) Ik heb dan ook last van trillen, hartkloppingen, niet kunnen slapen, constant piekeren en alle situaties willen overdenken. Heel vervelend. Het gaat bij mij de ene periode beter dan de andere.
Ik heb ook nog geen definitieve oplossing, maar bij de paarden zijn werkt voor mij ook super. Dat geeft me echt rust!
Laatst bijgewerkt door Luniek op 20-11-13 15:29, in het totaal 1 keer bewerkt

Een kat heeft 40 miljoen haren: 5 miljoen op de rug, 10 miljoen op de buik en 25 miljoen op je bankstel.

Maureen_M

Berichten: 6799
Geregistreerd: 15-03-10

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-13 15:28

Bij de paarden zijn helpt inderdaad enorm..

Helaas is school nu ZO druk dat ik helemaal niet naar mijn paard toe kan :n (paard wordt onderhouden door staleigenaar en ontzettend lieve bijrijder dus zij komt in ieder geval niks te kort :D)

Life is hard and always be, but remember somebody loves you and that one is me.. Your Angel

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:30

Ik heb het ook bij de paarden vooral als er meerdere mensen zijn op stal.
Dan ben ik bang dat ik iets niet goed doe of dat iemand wat heeft aan te merken op hoe ik met een paard om ga.
Gelukkig is er een gemoedelijke sfeer op stal en ben ik mij daar al een stuk zekerder gaan voelen maar op pad met paard ergens naar toe zoals een clinic, groeps buitenrit, keuring etc. dan is het mis.
Ik breng dat ook over op het paard en die begint zich dan te gedragen als een malle.

Iselda

Berichten: 1753
Geregistreerd: 31-01-09
Woonplaats: Noord-Holland Noord

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:32

Hier ook faalangst, niet in een extreme vorm, maar genoeg om er af en toe goed moe van te worden.
Als je wilt kan ik ervaringen delen en op bepaalde gebieden helpen (geleerd hoe ik met dingen om moet gaan e.d.), mijn pb staat open!

Volg de avonturen van Ami, Lookie en mij op instagram: http://www.instagram.com/trotter_amidepapion

Janneke2

Berichten: 22656
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:49

Hier ook enige *drama's* (dan wel : nachtmerries) meegemaakt rond dingen als examen doen.
.....wat was dat vreselijk!!!

Ik vind niet, dat je er mee om zou moeten gaan (er is veel leuker gezelschap! ) angst moet bij (mijn) voorkeur vooral de nek worden omgedraaid.
Met gespecialiseerde kinesiologie en emdr is dat gelukt - en dat lucht enorm op.

(Niet langer je bezig houden met jezelf zus voorhouden en zo doen "want dat zou goed zijn", terwijl ondertussen de kriebels in je buik steeds erger worden, wat volgens allerlei therapeuten "helemaal niet kon"....)

Mijn laatste 'examen' vier jaar terug was een soort feestje, zo ontspannen voelde ik me. (Na afloop was ik verbaasd dat ik zo moe was - het examen zelf was pittig en ik had hard geleerd, ik was half vergeten dat je daar ook moe van kunt worden. ...)

Wil je PBen: welkom!
Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 20-11-13 15:59, in het totaal 1 keer bewerkt

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

Atani

Berichten: 962
Geregistreerd: 18-12-05
Woonplaats: België

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-13 15:52

Hier ook iemand met faalangst. Vaak gaat het weken goed en dan wordt ik plots overspoeld door angstaanvallen, heftige emoties, depressieve gedachten zoals 'Ik ben waardeloos.' etcetera. Dit is meestal allemaal voor een belangrijk moment, zoals een examen. Op het examen zelf ben ik meestal wel heel rustig?! Heel vreemd. Als je wilt PBen, staat mijn inbox ook altijd voor je open :)

Maureen_M

Berichten: 6799
Geregistreerd: 15-03-10

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 20-11-13 16:00

Het is wel een stuk minder geworden sinds ik op een privestalling sta. Ik sta nu vrijwel alleen en loop mijn stallingsgenoot (ja het is er maar 1 haha) altijd mis. Dus ik heb nooit het idee alsof ik bekeken wordt.. dat heeft me enorm veel rust gegeven!

Ik heb nu enkele mensen een pbtje gestuurd. Nu dat ik al van meerdere mensen een antwoord heb gekregen ga ik alles eventjes een beetje laten bezinken :) Bedankt allemaal voor jullie reacties!!

Life is hard and always be, but remember somebody loves you and that one is me.. Your Angel

Caira
Berichten: 26044
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Re: Faalangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-13 23:44

Ze staat naast me, klein, bang en verlegen. Ik schat dat ze een jaar of 10 is, grote ogen, en met haar duim in haar mond staat ze me aan te kijken. Ik ben me klaar aan het maken voor mijn examen van mijn opleiding. Gezonde spanning stroomt door mijn aderen en ik praat gezellig met mijn klasgenoten. Dan voel ik opeens dat ze aan mijn mouw trekt, ik moet me bukken zodat ze in mijn oor kan fluisteren. Zachtjes fluistert ze in mijn oor, dat examen, dat kun jij toch helemaal niet? Ik kijk haar aan, en glimlach, maar van binnen voel ik een koude hand om mijn hart. En ik blijf haar stemmetje in mijn hoofd horen. Het zwelt aan tot een steeds luider wordende stem, en na verloop van tijd is het alles wat ik nog kan horen. Tijdens mijn examen moet ik alle zeilen bijzetten om niet volledig dicht te klappen en de handdoek in de ring te gooien. Bezweet stap ik van mijn paard af, gefrustreerd en boos op mezelf omdat ik bij lange na niet heb laten zien wat ik kan. Toch is het voldoende, ik heb het gehaald en langzaam neemt de stem in mijn hoofd in volume af, maar ik weet dat het meisje op de achtergrond staat te wachten, ze wacht op een nieuwe gelegenheid waarbij ze in mijn oor kan fluisteren.

Dat meisje dat in mijn oor fluistert ken ik, ik ken haar zelfs heel goed, ze is een deel van mij. Een deel waarvan ik altijd probeer om het op de achtergrond te houden achter een gesloten deur, veilig opgesloten in mijn hoofd. Maar op stressmomenten waarbij ik beoordeeld ga worden komt dat kleine meisje aanlopen, eerst voorzichtig op de achtergrond maar ze laat zich niet negeren. Zij is het stuk van mij wat mij altijd vertelt dat ik ga falen, ze staat voor de druk die ik mezelf opleg, de drang om alles onder controle te houden, de angst dat het niet voldoende is, dat mijn prestaties niet voldoende zijn en dat ik zelf niet voldoe als mens.

Ik zeg altijd gekscherend dat de oordelen van een ander er niet eens toe doen, ik veroordeel mezelf wel. En ja dat doe ik ook, ik geef mezelf niet eens een eerlijke kans om een examen te halen, al tijdens de middelbare school kreeg ik stressaanvallen voor een wiskunde examen. Het voelde letterlijk alsof iemand mijn luchttoevoer halveerde en daarbij al mijn verstand uitschakelde. Alsof er van buiten aan de knoppen gedraaid werd en ik slechts een pion was die hulpeloos moest toekijken. Anders is het niet uit te leggen, en ik snap dat het voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen is, het duurde heel lang voordat ik het zelf snapte.

Een instant oplossing voor mijn faalangst is er niet, er zijn geen pillen om te slikken, en aan iets anders denken heeft ook nooit het gewenste effect. Er is maar een manier om hiermee aan de slag gaan en dat is praten met het kleine meisje. Waar komt haar angst en verdriet vandaan? Wat is er gebeurd waardoor ze er zo van overtuigd is dat ze niet in staat is om beoordeeld te worden.Waarom is ze niet goed genoeg? En hoe kan ik haar het gevoel geven dat ze wel goed genoeg is. Hoe kan ik zorgen dat ze de onmacht en de frustratie los kan laten. Mijn paarden zijn daarbij een geweldige hulp. Ze reageren op dat kleine meisje, dagen haar uit om uit de schaduw te komen, accepteren het niet als ik haar de leiding geef, een stap terugdoe en stop met handelen. Rohan heeft me 2 dagen voor mijn examen bijna eraf gegooid omdat ik stopte met voelen en denken. Ze eisen van mij dat doorga, dat ik met 2 benen op de grond blijf staan en blijf handelen. Ze verwachten dat ik tegen dat kleine meisje zeg dat ik weet hoe het moet, dat ik haar bij de hand neem en laat zien waar wij samen toe in staat zijn. En ook dat gaat me lukken, stapje voor stapje maar uiteindelijk gaan we het redden.



Komt wel goed schatje...

Sanned

Berichten: 1491
Geregistreerd: 20-11-11
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-13 00:04

Mooi geschreven Caira :)
Echter zijn er wel medicijnen. Niet tegen faalangst op zich, maar wel tegen de echte angstaanvallen. Bèta blokkers heten ze, eigenlijk bedoeld voor een te hoge bloeddruk. Dat is ook het enige wat ze doen, je bloeddruk omlaag brengen. Daardoor gaat het paniekgevoel weg. Je wordt er niet duf van ofzo, mensen mogen ze ook bij hun rijexamen gebruiken. Ik heb ze ook, ik mag ze innemen voor een tentamen om het echte panniekerige er af te halen.

Ik heb ook last van faalangst. Gek genoeg heb ik er tijden geen last van gehad. In de vierde van het vwo voor het laatst, daarna was het weg. Ben mijn eindexamens zonder enige spanning door gezeild en ook bij latere examens had ik alleen last van gezonde spanning. Maar in september ben ik begonnen met studeren, en nu is het in alle hevigheid (of eigenlijk nog veel erger) terug. Het begint al een week voor een tentamen, dan begin ik al met denken dat ik het toch niet kan. Gevolg is dat ik het maar meteen gewoon opgeef. Ik ga allemaal "leuke" dingen doen als afleiding, zonder er echt van te genieten, want dat tentamen zit altijd in m'n achterhoofd. En maar denken dat ik mezelf gewoon een schop onder m'n kont moet geven en moet gaan studeren. Maar dat lukt gewoon écht niet, en dan voel je je zo machteloos. De hele week lang heb ik last van huilbuien. En dan vlak voor het tentamen. Dan raak ik zo totaal in paniek omdat ik niet goed genoeg geleerd heb dat ik ga hyperventileren, hysterisch huilen, overgeven. Heb één keer zelfs bedacht, als ik me nu in mijn hand snijd moet ik naar de ehbo en kan ik het tentamen niet maken. Heb ik niet gedaan hoor, maar wel eventjes serieus overwogen. Ik heb net contact met een psycholoog opgenomen, want dit gaat zo niet meer. Heb totaal geen plezier in mijn studie op deze manier.

Op andere vlakken dan mijn studie, paarden bijvoorbeeld, kan ik soms een beetje onzeker zijn, maar van faalangst is daar echt geen sprake.

Da Vinci (Van Gogh x Kigali) Z1+7 *PR 224,5*

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-13 10:19

Wauw Caira wat goed geschreven.

Doorgaans ga ik mij alleen maar slechter voelen wanneer het werken met een paard niet goed gaat.
Ik weet dat paarden spiegelen en ik weet dat ze reageren op mijn onzekerheid.
Dus als ik mij niet goed voel ga ik ook niet werken met een paard omdat ik mij dan alleen maar slechter ga voelen als het paard mij gaat spiegelen.
want dat is dan voor mij een bevestiging dat ik iets niet goed kan en dat doet de faal angst alleen maar meer groeien.

Zijn er trouwens ook paarden die dat totaal niet doen? reden dat ik dat vraag is dat ik zelf ben opgegroeid met een paard en ik alles toch met dat paard kon terwijl ik toen ook al erg onzeker was.

Janneke2

Berichten: 22656
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-13 14:11

Hoi meiden,
wat een herkenbare verhalen...!
@ Caira: heel mooi verwoord - en ja, de frustratie herken ik... En in termen van "overlevingsstrategie" zou ik zeggen, dat het denkbaar voor jou, toe je een jaar of tien was, van levensbelang was, dat je *iets belangrijks* met grote nadruk NIET kon.
Voor mij was dat mijn jaloerse, gewelddadige ex-broer. Waar mijn ouders graag wilden dat ik goede cijfers haalde, wilde hij nadrukkelijk niet dat ik hogere punten kreeg dan hij. Gebeurde dat toch, dan stond hij klaar met zijn vuisten (en schitterden mijn ouders door afwezigheid).

En die beta blokkers, dat is idd nuttig spul. Het "beta" dat ze blokkeren, zijn de cellen op verschillende organen, die opmerken dat er adrenaline in je bloed zit. Dus bij plotselinge stresspieken maakt een betablokker, dat je hart niet gaat bonken, je bloeddruk niet stijgt, etc. omdat die organen zogezegd niet te horen krijgen dat je zoveel adrenaline in je bloed hebt. (Tegen langdurige stress werkt het een stuk minder, je hebt dan ook andere hormonen in je bloed.)

En: faalangst is angst en angst is uiteindelijk je overlevingsinstinct. Dat instinct is dus volledig in staat (en bedoeld!!), om jou "over te nemen". Dus @ Sanned: gewoon opgeven is zo stom nog niet. Er zijn goede manieren om je angst.instinct "uit te zetten", maar dingen als "negeer dat gevoel gewoon", "geef jezelf een schop onder je k*nt" werken gewoon allemaal niet. (Wel balen, dat je ondertussen ook niet echt van andere dingen kunt genieten. Hopelijk is de ellende gauw de wereld uit!!)
"Anders denken": je kunt stommere dingen doen dan tegen jezelf zeggen: "Het is nu 2013, ik ben geen tien jaar meer, ik heb mijn exbroer uit mijn leven gebonjourd, ik ben dus vrij om te presteren (als ik dat wil)". Als het werkt: prachtig. Werkt het niet: zo gaan die dingen nogal eens met angst: overleven moet je van Moeder Natuur doen op instinct en wat je tegen jezelf zegt met je gezonde verstand kan nog zo waar zijn, als het (om wat voor reden dan ook) niet "aankomt" dan komt het niet aan.
En dan kan een goede psycholoog emdr met je doen, of somatic experiencing; ik heb veel gehad aan gespecialiseerde kinesiologie - dat zijn de technieken die in staat zijn, om je overlevingsinstinct echt te bereiken en om te vormen. Zodat je overlevingsinstinct je alleen nog maar angst laat ervaren, als er daadwerkelijk iets mis/ fout/ gevaarlijk/ niet pluis is.

En vwb. het spiegelen van je paard: bij mijn arabiertje is het wel te sturen. Dwz.: het is zaak, dat ik doorheb, dat ik in de zenuwen zit.
Bijv.: er is zojuist een onzichtbare tractor gestart (MONSTER!!!) achter het schot langs de lange zijde van de B en hij is opzij gesprongen. Op dat moment doe ik wat ik moet doen - maar daarna voel ik de adrenaline door het lijf klotsen. De beste oplossing blijkt dan te zijn:
van binnen: ik adem naar mijn buik; ik ga "kauwgom kauwen" (je schijnt als mens veel spanning vast te kunnen zetten in je kaak en er schijnt een verbinding te zijn, dat als je je kaak vast hebt, je ook klemt met je heupgewrichten) en ik denk aan de "blokken" van centered riding (ofwel: maken dat mijn houding corect is, dat het gewicht van mijn hoofd rust op mijn zitbotten, mijn voeten onder mijn oren, mijn lange oorbellen raken mijn schouderpunten etc.)
van buiten: ik rijd een overgang naar de stap - heel even terug naar draf en weer stap, nadrukkelijk op zit en zwaartepunt. (= Ik geef in ons team de leiding.) Daarna ga ik een oefening doen op de A-C lijn (wijken naar de veilige kant, stappirouetje, schouderbinnenwaarts, misschien wel naar de enge kant, al dan niet met een volte naar de enge kant). (= Let maar op mij - en dus niet op die dingesen.)
En dan ga ik (als ik alleen in de bak ben!) halthouden op de A of C op de hoefslag, en ik spreek mijn arabische mensenvriendje toe:"Dapper paard, ben jij bereid mij over de lange zijde van de B te dragen, ook al heb ik nog de bevers in het lijf...?"
Het arabiertje is nogal springerig, maar wel erg dapper in de zin van dat hij toch wel bereid is dingen voor mij te doen. Dus als ik het dan zo dat moment vraag, gaan we daarna probleemloos (nu ja, mijn buik kriebelt wat na - naar gevoel!!) over de lange zijde van de B. Bij de M of F is het dus nadrukkelijk "Braaaf!!" en daarna gaan we gewoon een tijdje dingen doen, die we allebei leuk vinden/ goed kunnen (en dan gaan die nare vlinders gelukkig snel weg).

Lukt dat niet: "doe als Anky" ;) . Ooit kreeg ik haar boek "Onbeteugeld" cadeau voor Sinterklaas. Daarin beschrijft ze, dat ze nogal eens boos was op haar tweede paard Presco. Het enige wat dan hielp, was afstijgen en rondjes te voet lopen tot ze niet meer driftig was, en dan weer opstijgen. Tril je te erg, is dit een ook een uitstekende remedie (en een troost, dat Anky dat ook doet/ deed).

Maar boven op een paard bang zitten te zijn en dan ''moeten doen, alsof er niets aan de hand is'' - brrr. Het werkt ook niet. Paard weet allang hoe jij je voelt.

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: IASCrawler, nicolailover en 48 bezoekers