De opa van mijn vriendin heeft Parkinson, deze heeft een soort kastje in zijn hoofd wat het overmatig trillen tegenhoudt. Dat was toen jaren terug nog een experiment.
Op zich werkt dat wel erg goed, alleen moeten af en toe de batterijen worden vervangen. Verder praat hij erg langzaam en soms onduidelijk, gewoon omdat het vermoeiend is. Het lijkt mij heel lastig om zo opgesloten te zitten in je lichaam en je niet meer goed te kunnen uiten. Lopen gaat nog met een rolator/wandelstok, maar echt lange stukken zitten er niet meer in en vallen gebeurd dan helaas ook met regelmaat.
Deze man heeft al vanaf jonge leeftijd Parkinson en loopt nu in de 80.
23-12-2018, Soms lacht het leven even.