Een dag die eindigt in frustratie, angst en overwinning!

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
SmartBH
Berichten: 1191
Geregistreerd: 29-07-12
Woonplaats: België

Een dag die eindigt in frustratie, angst en overwinning!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-13 18:56

Hoi allemaal,

Na vijf dagen thuis te zitten wegens ziekte, kon ik vandaag eindelijk terug naar mijn paard! Het is de eerste keer sinds dat ik hem heb (1,5j) dat ik hem zo lang niet meer gezien heb. Ik was dus heel erg blij als ik deze voormiddag met mijn grootvader naar hem ging. Ik had daarbij nog eens het geluk dat het eens droog bleef! Dus reden genoeg om op te zadelen en te gaan genieten. De piste lag er vrij goed bij ondanks de hevige regen. Mijn lesgever (waar ik sta gestald) had tijd vrij dus nam ik maar een lesje.

Er is een kleine weide voorzien voor de piste om op te zadelen. De plaats waar ik normaal opzadel stond helemaal onder water. Er waren nog genoeg droge plaatsen dus vroeg ik aan mijn grootvader of hij om een beetje voordroog wilde gaan. Als ik het op de grond gooi blijft mijn paard altijd netjes staan. Op deze manier kon ik hem gemakkelijk poetsen en opzadelen. Ik ging ondertussen om de poetsbak en zag mijn paard wat rond rennen en gek doen. Toen dacht ik, hmm...misschien heeft hij wel zin in een spelletje? Normaal gezien reageerd hij daar nooit op, maar vandaag wel <3 ik klapte in mijn handen en maakte gekke sprongen en hij deed lekker mee. Zalig!

Tot natuurlijk hij mijn grootvader zag komen met de voordroog..och geeft niet kan ik lekker beginnen poetsen. Uitgebreide poetsbeurt achter de rug en ik was klaar om eindelijk het zadel op zijn rug te gooien. Pad erop en dan het zadel. Ik legde hem erop maar die verdomde singel was er op de één of andere manier ondergedraaid. Ik liep daar de andere kant, maar mijn paard ging er vandoor. Gelukkig schoot mijn grootvader te hulp en nam hij mijn paard vast. Echter, had hij hier geen zin in, hij steigerde lichtjes en hup daar ging mijn zadel. Ik dacht dat het misschien pijn deed dus probeerde hierna gewoon opnieuw en kreeg net dezelfde reactie!

O hij heeft geen zin om te werken...?! Ik was kwaad mijn zadel was al twee keer gevallen en was al bang dat hij er op zou trappen. Mijn grootvader hield hem vast en legde mijn zadel en pad aan de kant en ging om mijn leadrope van 6m. Als hij niet mét zadel zou werken dan zal hij wel zonder werken! Op de plaats waar hij gek deed heb ik mijn leadrope vast gemaakt en mijn grootvader had net de tijd om weg te stappen want de bom ontplofte. Bokken, snel galopperen, trekken... Man..wat was er aan de hand? Maar ik liet me niet intimideren! Hij wou lopen nou dan zal hij lopen!

Na enige tijd dacht ik dat zijn ei er nu wel uit was en wou ik nog even de andere kant doen. Hij had daar geen zin in. Eerst wilde hij gewoon op mij af lopen! Ik deed een stap opzij en probeerde onmiddelijk terug en wat agressiever (touw meer gebruiken in zijn veld) hij liep in de richting dat ik wilde. Zo heb ik hem nog even wat laten werken tot ik zag dat zijn hoofd naar beneden ging, het op een mooi rustig tempo van draf ging. Het opzadelen ging terug zoals normaal.

Ik wou er eerst niet op, omdat hij me toch nerveus en bang had gemaakt. Na 5 min terug aan het touw te laten stappen in de piste nam ik de beslissing om toch op te stappen! Natuurlijk kan ik hem dan niet meer voor de gek houden, hij voelde mijn spanning ook. Mijn lesgever babbelde met mij en ik probeerde door middel van mijn ademhaling mijn zenuwen uit mijn lijf te krijgen.

Hij gaf oefeningen waarbij ik enorm moest nadenken, het hielp om mijn focus van de angst naar het rijden te brengen. Het was niet mijn beste les, maar het is me toch gelukt om ondanks de intimidatie mij niet te laten doen :)

Ben stiekem wel trots dat ik een beetje meer lef heb gekregen. Morgen staat er een wandeling van drie uur op het programma. Ben eens benieuwd hoe dat zal gaan. Ik ga hem alvast voor vertrek even in de piste gooien zodat hij zijn ei kwijt kan en ik kan opstappen op een rustig paard.

Puck94
Berichten: 384
Geregistreerd: 22-10-13
Woonplaats: Twente!

Re: Een dag die eindigt in frustratie, angst en overwinning!

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-13 18:59

Knap dat je er toch nog op bent gegaan zeg!

SmartBH
Berichten: 1191
Geregistreerd: 29-07-12
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-13 19:03

Puck94 schreef:
Knap dat je er toch nog op bent gegaan zeg!


Bedankt vorig jaar had ik dit zeker niet gedurfd! Maar, ik weet dat mijn paard me nooit pijn zal doen en het blijkbaar opgekropte energie/testen is. Toch blijft het wel intimiderend :P

crazygirl1

Berichten: 1582
Geregistreerd: 04-12-08
Woonplaats: Hoeilaart (België)

Re: Een dag die eindigt in frustratie, angst en overwinning!

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-11-13 00:17

Absoluut het is/blijft intimiderend! Ook normaal als je weet hoeveel kg en kracht hij heeft tgo jou xD Goed dat je hem toch op zijn plaats hebt gezet en toch hebt gereden. Eigenlijk nog een geluk dat je les had, iemand die je van de nodige stress kon afhelpen (of toch proberen)

floortje1001
Berichten: 99
Geregistreerd: 26-10-13
Woonplaats: Utrecht

Re: Een dag die eindigt in frustratie, angst en overwinning!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-11-13 13:22

Je mag inderdaad best trots op jezelf zijn. Wat super dat je jezelf niet hebt laten kennen tegenover je paard!