MariekeB schreef:Ik kan het niet laten, ik ga reageren...
Mijn dochter heeft op haar 15e de diagnose gekregen, (add) terwijl we absoluut niet op zoek waren naar een diagnose.
Ze was opgenomen in een revalidatiekliniek voor fysieke problemen.. , daar herkenden ze het gedrag en hebben ze mij gevraagd of ze getest mocht worden
Het was niet in mijn hoofd opgekomen dat ze ADD had... Waarom niet... Omdat ik het gedrag herkende..
Achh zei ik dan.. Zo was ik ook, en met mij is het toch ook goed gekomen
Ik: 7 onafgemaakte universitaire studies, extreme spanningszoeker ( lang leve de extreme sports) en op mijn best in zware crisissituaties ( een tornado haalt het beste in mij boven).
Wist ik veel dat andere mensen zich langer dan 2 minuten achterelkaar kunnen concentreren.
Ik ben energiek, enthousiast, vrolijk, creatief en heb een ruim boven modaal baan, dus niets te klagen.
Dat ik some een dag echt niet functioneer , haal ik later wel weer in ( energie genoeg)
Maar mijn dochter heeft een fysiek probleem... En dat kon ze er niet bij hebben...
Ze slikt geen medicijnen ( ritalin hielp geweldig, maar de bijwerkingen zijn horror), maar gaat wekelijks naar een psycholoog om haar te helpen ermee om te gaan.
Zij is niet druk... Ze is een dromer...
Iedereen herkent wel het.. Je sleutels in de kooelkast leggen en de boter in het sleutelkastje... Maar zij heeft dat 20x per dag. Gebruikte theezakjes in bed, vergeten te douchen, vergeten schone kleren aantrekken, vergeten te drinken en te eten... met snowboots in de zomer, met sandalen in de winter....
Ze heeft geen automatismes... Die zijn exteem moeilijk aan te leren ( kenmerk adhd)
En eten.. Suikervrij, glutenvrij, lactose vrij... Een jaar lang... Helpt geen ene moer ( wel gezond uiteraard)
De comorbiditeit is vooral naar. Neiging tot depressies, hoger kans op zelfmoord, angststoornissen...
Maar ad(h)d brengt ook veel goeds. Het is ook een zegen.
Adhd zie je vaak bij brandweermannen, ambulancepersoneel, creatieve vakken.
Daar waar een ander vol in de stress schiet, functioneerd een adHD er perfect, die heeft dan nml precies de goede balans aan hormonen in een stress situatie en is dan op zijn best.
Scholen zijn een probleem, die kunnen slecht omgaan met dat wat afwijkt van het gemiddelde.
Waar mijn leraren wel wisten dat ik niet kan automatiseren ( kenmerk adhd.. Weet ik nu) en met gewoon een 4 gaven ipv een 1... En ik dus makkelij het VWO doorkwam. Wordt daar nu geen rekening meer meegehouden tenzij je een label hebt ( bij mijn dochter op school bewust niet verteld.. Ze wil geen sticker, ze redt zich goed op de havo...best jammer havo met een gymnasium iq )
En om mijn verhaal nog langer te maken.
Bij het stellen van een diagnose testen ze oa je verwerkingssnelheid, de huidge iq tests bestaan uit drie delen..warvan verwerking er 1 is.
Mijn dochter 130 (eq)120 (ongeveer het oude iq) met een verwerkingssnelheid van 80....
De huidige maatschapij gaat zo extreem uit van gemiddelden enheeft amper mogelijkheden om een individu ook zodanig te behandelen dat een stempel vaakje enige redding kan zijn.
We praten er nooit met anderen over. Wij hebben een prima leven, stempel is niet nodig.... Maar het bestaat wel degelijk... En in ernstigere gevallen zijn medicijnen een zegen.