Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 05-11-13 19:22

Lucky, geen "rozengeur en manenschijn" meer....

Geplaatst door de TopicStarter: 05-11-13 19:22

Met tranen in mijn ogen en over mijn wangen zit ik dit te typen maar ik weet het niet meer.. ik zit met mijn handen in het haar en weet niet meer waar ik goed aan doe.
Bijna 5 jaar geleden kocht ik Lucky, in die 5 jaar tijd hebben we veel meegemaakt, en hebben we heel veel pech gehad.
Op den duur heb ik hem 24/7 buiten gezet met een vriendinnetje en ik kreeg een heel ander paard, een stuk zachtaardiger en hij zat veel beter in zijn vel.

Tot hij juni dit jaar heel ziek werd (acute longvliesontsteking, COPD, astma aanval) en op het randje van leven en dood balanceerde.
Wonder boven wonder kon ik hem na een week weer mee naar huis nemen en kon ik mijn geluk niet op. Maar toch was Lucky al niet meer de Lucky als voor hij ziek werd.
Hij werd sneller kribbig en zijn voernijd welke hij altijd al had begon ook weer erger te worden.
Ik kreeg de mogelijkheid om hem op een grote wei te zetten en dat leek hem goed te doen, we konden op den duur zelf weer een keer rijden en half sept. kwam hij weer naar huis. We reden af en toe, verder waren we lekker aan het tutten, knuffelen en kreeg meneer lekker veel te eten.
Een paar weken geleden begon hij weer te hoesten, werd kribbiger en Poow moest het ook steeds vaker ontgelden (madam besloot bij voorbaat maar weer de stal in te "vluchten" als ik aan kwam zodat Luck haar met rust liet).
De veearts is er toen weer bij gekomen en die gaf aan dat we niet meer kunnen rijden en dat Lucky toch een stuk slechter is als ze op de kliniek hadden aangegeven. Hij zit momenteel op het randje dat hij nog te mooi op gewicht is om in te slapen maar kwa conditie te slecht om nog wat mee te doen.
Ok, rot nieuws maar ik heb me er bij neer gelegd en Lucky zou lekker met pensioen gaan, op dat moment kreeg ik de vraag of ik een oude liefde Mellow wou kopen en van het een kwam het ander.

Lucky sjokte in de tussentijd wat rond, at zijn hapje, terroriseerde Poow en was nog steeds aardig kribbig en vind het eigenlijk maar teveel als ik hem poets.
Mellow staat er nu sinds 2 weken bij maar Lucky word van kwaad tot erger, even voeren is bijna gevaarlijk aan het worden omdat hij het liefst eerst alles plat maait wat op zijn pad komt (incl mijzelf als ik niet uit kijk). Toen ik Luck van het weekend stond te poetsen toen moest ik uitkijken dat ik geen benen in mijn nek zou krijgen, ik negeer dit verder en poets dan gewoon door maar even lekker poetsen is er niet meer bij.
Jesse durf ik inmiddels niet meer bij de paarden te laten als Luck en los bij loopt.

Kortom, ik weet het niet meer.... Ik weet niet of dit eigenlijk een teken van hem is dat hij niet meer wil, niet meer kan of gewoon op is en alles teveel lijkt.
Heb ik er dan niet goed aan gedaan er een vriendje bij te kopen? Mellow en Lucky kende elkaar al en stonden nu ook gewoon weer op dag 1 te kriebelen.
Moet ik wachten tot het mis gaat? hij mij een keer omver maait of een schop verkoopt of is het nu "genoeg"?
Er zijn momenten dat hij wel lekker staat te genieten, vrolijk is, de andere met rust laat, zijn neus tegen me aan duwt voor een dikke knuffel of gewoon lekker staat te soezen in het zonnetje. Maar de andere momenten worden steeds slechter en ik herken hem bijna niet meer...

Ik probeer altijd van alles de positieve kant in te zien, te kiezen voor mijn dieren en ze elke keer het voordeel van de twijfel en een nieuwe kans te geven maar nu worden deze punten steeds moeilijker.

Instagram @shetlanderpoow

**Geplaatst:** 05-11-13 19:24

Re: Lucky, geen "rozengeur en manenschijn" meer....

Geplaatst: 05-11-13 19:24

Jeetje wat erg

ik heb je vorige topic gevolgd toen Luck ziek was. Heb eigenlijk geen advies voor je maar wil je wel een hart onder de riem steken..

Prum en Hamish

[ITP] Afscheidsshoot met Prum en Hamish

**Geplaatst:** 05-11-13 19:28

Geplaatst: 05-11-13 19:28

Tja.. ik heb ook een paard met COPD (22 jaar), hij is altijd al een stuk chagrijn geweest op stal (was tot twee jaar geleden een manegepaard) maar sinds hij 24/7 buiten staat op pensioen op de wei is hij heel stuk opgeknapt qua COPD en is het gewoon een lieve knuffel. Maar bij andere mensen is het nog steeds meestal een stuk chagrijn, zeker in de winter (beetje happiger op z'n eten etc). Hij heeft m'n vriend al wel eens gebeten en kleine kinderen erbij is al helemaal niet te vertrouwen. Naar mij toe is het wel een knuffel.

Weet niet goed wat ik met mijn verhaal wil, maar ik herken wel de zorgen om een COPD'er, het kwakkel-gewicht, zeker in de winter. Het chagrijnige ook maar dat hoort gewoon zo bij mijn paard, dat ligt niet aan de COPD denk ik. Ik weet niet goed of je twijfelt omdat je paard chagrijnig is, of door de COPD?

Meer pyrografie zien? : https://www.facebook.com/de-Vuurboom-10 ... _todo_tour

"Op jou wachten? Geen sprake van. Ik heb altijd al voor je uit moeten lopen om je de weg te wijzen." - Nachtogen

**Geplaatst:** 05-11-13 19:29

Geplaatst: 05-11-13 19:29

ontzettend moeilijk zeg! Je hebt altijd het beste voor gehad, heb ook je andere topics gelezen

! Mijn advies: Volg je gevoel meid, jij weet wat het beste is voor hem naar al die jaren!
Zal het kunnen dat hij ontzettend jaloers is geworden?

**Geplaatst:** 05-11-13 19:30

Geplaatst: 05-11-13 19:30

Jeetje Ilse wat rot zeg! Ik zou niet weten wat een oplossing is of wat de oorzaak zou kunnen zijn! Pfff :(:)

**Geplaatst:** 05-11-13 19:32

Geplaatst: 05-11-13 19:32

Jeetje wat erg. Is het niet dat hij ergens anders laat van heeft? Tanden? Rug? (het is maar een idee)

Binky
Romeo
Ilona

**Geplaatst:** 05-11-13 19:34

Re: Lucky, geen "rozengeur en manenschijn" meer....

Geplaatst: 05-11-13 19:34

Jeetje Ilse.. een oplossing weet ik ook niet. maar luister naar je hart en naar jou gevoel en doe wat jij het beste vind voor luck :(:)

**Geplaatst:** 05-11-13 19:34

Geplaatst: 05-11-13 19:34

Waar ik zelf aan dacht (vanwege eigen ervaring) ... behandel je hem niet te lief omdat je hem zielig vindt?
Dat je nu bv. dingen toelaat die je eerder nooit zou toegelaten hebben, omdat hij het zo zwaar heeft (gehad)?

Ik had dit namelijk wel bij mijn blinde pony.. Die was ook zielig (had ook nog eens heel zijn leven op een manège doorgebracht dus dat was extra zielig :Y)

) en ik liet hem mij gewoon bijna omver lopen, hij mocht veel meer dan mijn andere pony .. Maar heb ondertussen geleerd om dat niet te doen, ook hij heeft grenzen nodig en dat doet hem zichtbaar deugd.

Ik zeg niet dat dit bij jou zo is, maar kan het me wel voorstellen ... je hebt toch al sneller de neiging om bepaalde grenzen te laten vervagen of wegvallen als je paard ziek is of is geweest ... De foto's van je laatste topic zag ik geen paard op dat "op" was, en je geeft zelf ook aan dat hij best vrolijk is enzo, alleen dan op bepaalde momenten niet .. als jij in de buurt bent .. ? (zou je hem eens kunnen bestuderen vanop een afstand, dat hij dus niet weet dat je er bent en zien wat er dan gebeurd? Of iemand anders eens laten kijken ofzo?)

**Geplaatst:** 05-11-13 19:35

Geplaatst: 05-11-13 19:35

Heeft hij al een prednisolon kuur gehad? Wat zijn momenteel (buiten het chaggie zijn) zijn klachten? Wat doen jullie momenteel aan de COPD? Is hij benauwd momenteel?

**Geplaatst:** 05-11-13 19:40

Re: Lucky, geen "rozengeur en manenschijn" meer....

Geplaatst: 05-11-13 19:40

PP -> VVDD

♥10 april 2014 is ons kleine wondertje Lotte geboren.♥

**Geplaatst door de TopicStarter:** 05-11-13 19:44

Geplaatst door de TopicStarter: 05-11-13 19:44

Lucky staat 24/7 buiten, heeft de ruimte, een schuilstal enz dus "ideaal" voor een COPD'er

In overleg met de veearts is al besloten dat het "geen zin" meer heeft om hem nog intensief te behandelen, zijn longen zijn op behoorlijk wat stukken kapot en hierdoor heeft hij standaard een snellere ademhaling en knijpt hij wat na met ademhalen. verder is hij nu bijna 19 en is lichamelijk al vaker flink "kapot" geweest.

De grenzen zijn absoluut nog even strikt als vroeger en misschien nog bijna wel strikter nu omdat het anders soms bijna gevaarlijk is om hem bijv. te voeren. Zielig is hij absoluut niet, hij heeft vriendjes, krijgt zijn natje en zijn droogje en kan gaan en staan waar hij wil.
Als ik er niet bij ben is zijn gedrag wisselend, het ene moment heel lief en het andere moment weer een "bitch" eerste klas en moet hij van niks en niemand wat hebben.

Het is gewoon dat ik hem er steeds vaker niet meer in herken en ik bang ben dat ik bijna te lang door ga met hem op de been te houden en op te lappen.

Zonnebloem, bedankt voor het verplaatsen

, ik wist niet zeker of ik het goed had geplaatst.

Instagram @shetlanderpoow

**Geplaatst:** 05-11-13 19:46

Geplaatst: 05-11-13 19:46

Wat lastig... Ook zo jammer dat je het niet echt meer vertrouwt met Jesse erbij. Kan het niet zijn dat Lucky misschien ergens toch wat gebruik maakt van de situatie? Net als [***] zegt. Het lijkt mij ook een goed idee om een poosje te observeren van in een schuurtje of van uit de auto. Dan kan je ook gelijk kijken hoe hij zich gedraagt als hij alleen is, of hij dan soms ook dit gedrag vertoont. Dan zou ik wel even beginnen nadenken of dat toch niet op pijn kan wijzen.

Ik wil het niet nog moeilijker maken voor jou om te beslissen wat je met Lucky gaat doen, maar kan het niet zijn dat hij ergens anders last van heeft? Stramme spieren, ontstoken haarvaatjes?

Laatst bijgewerkt door Heleennn op 05-11-13 19:48, in het totaal 1 keer bewerkt

[RIJ-ITP] De herfst komt eraan, nog snel tussen het groen op de foto!

**Geplaatst:** 05-11-13 19:47

Geplaatst: 05-11-13 19:47

Schrik ervan. Kan je helaas geen advies geven dus wens je heel veel wijsheid en sterkte.

grt. Irene

**Geplaatst:** 05-11-13 19:52

Re: Lucky, geen "rozengeur en manenschijn" meer....

Geplaatst: 05-11-13 19:52

Het is misschien een vervelende vraag, en ik hoop dat ik de plank volledig mis sla... Maar... Heeft hij gewoon geen pijn/vervelend gevoel?

[KS-MK] Modena: Boulonnais x warmbloed x Lusitano

**Geplaatst:** 05-11-13 19:54

Geplaatst: 05-11-13 19:54

calice schreef:
Lucky staat 24/7 buiten, heeft de ruimte, een schuilstal enz dus "ideaal" voor een COPD'er

In overleg met de veearts is al besloten dat het "geen zin" meer heeft om hem nog intensief te behandelen, zijn longen zijn op behoorlijk wat stukken kapot en hierdoor heeft hij standaard een snellere ademhaling en knijpt hij wat na met ademhalen. verder is hij nu bijna 19 en is lichamelijk al vaker flink "kapot" geweest.

De grenzen zijn absoluut nog even strikt als vroeger en misschien nog bijna wel strikter nu omdat het anders soms bijna gevaarlijk is om hem bijv. te voeren. Zielig is hij absoluut niet, hij heeft vriendjes, krijgt zijn natje en zijn droogje en kan gaan en staan waar hij wil.
Als ik er niet bij ben is zijn gedrag wisselend, het ene moment heel lief en het andere moment weer een "bitch" eerste klas en moet hij van niks en niemand wat hebben.

Het is gewoon dat ik hem er steeds vaker niet meer in herken en ik bang ben dat ik bijna te lang door ga met hem op de been te houden en op te lappen.
Zonnebloem, bedankt voor het verplaatsen , ik wist niet zeker of ik het goed had geplaatst.

Maar als je hem niet meer (intensief) behandeld, ben je toch ook niet echt bezig met hem op te lappen/op de been houden? Dan gaat het momenteel toch "ok" (op zijn eigen manier natuurlijk). Heb mijn COPD'er nu twee jaar en het eerste jaar ook vanalles geprobeerd, dierenarts en alternatieve middeltjes. Nu loopt hij al een jaar zonder extra's (buiten natuurlijk 24/7 buiten, geen stro in de stal, voordroog ipv hooi, je kent het wel) buiten. Op slechte momenten (dit jaar 2x) krijgt hij cortisonenpilletjes voor een week. Dan is de aanval meestal wel weer over en kan hij weer lekker doorkeutelen. We maken af en toe nog een buitenritje samen. Maar écht behandelen doe ik ook niet meer, 't is zoals je zegt, bepaalde plekken van de longen zijn nu eenmaal kapot en die kan je niet meer fiksen.

Kan het jaloezie zijn? Of gewoon simpel winter-chagrijnigheid? Mijn andere paard (11 jaar en volledig gezond) wil zich liefst nonstop volproppen met gras, dus in de winter op een bepaalde hoeveelheid hooi wordt 'ie altijd chagrijnig

(en nee, hij krijgt niet te weinig, kan hem nu al bijna rollen)

Laatst bijgewerkt door Solleke_Noah op 05-11-13 19:54, in het totaal 1 keer bewerkt

Meer pyrografie zien? : https://www.facebook.com/de-Vuurboom-10 ... _todo_tour

"Op jou wachten? Geen sprake van. Ik heb altijd al voor je uit moeten lopen om je de weg te wijzen." - Nachtogen

**Geplaatst:** 05-11-13 19:54

Geplaatst: 05-11-13 19:54

Maar in hoeverre heeft zijn chagrijnigheid met de copd te maken? Maar hij knijpt wat en heeft een snellere ademhaling. Maar in hoeverre zijn zijn longen stuk dan? Als longen behoorlijk stuk zijn, zijn ze namelijk retebenauwd.

**Geplaatst:** 05-11-13 19:55

Geplaatst: 05-11-13 19:55

Allereerst, wat vervelend voor je!
Heb je je VA al gesproken hierover? Wat zegt hij ervan? (Sorry als ik erover heen lees). Ik ben geen medisch expert dus ik zou niet weten wat het is.
Dan wordt het misschien tijd om een beslissing te nemen? Voor het van kwaad tot erger gaat? Als hij zo chagrijnig is zoals jij zegt heeft hij misschien wel pijn? Dat moet je of, wel na laten kijken en behandelen of je moet hem laten gaan? Half half is geen optie toch?

misschien kun je het nog even aankijken. Misschien vindt hij het wel lastig, een paardje erbij (wat niet wil zeggen wat je het niet had moeten doen hoor!).

First love never dies ღ
P & K ღ

**Geplaatst:** 05-11-13 19:57

Geplaatst: 05-11-13 19:57

Pff wat naar zeg, ik snap eingelijk niet waarom hij zo verandert is door de COPD?

Ik wil je heel veel sterkte wensen

**Geplaatst door de TopicStarter:** 05-11-13 20:03

Geplaatst door de TopicStarter: 05-11-13 20:03

Gypsy... je legt de vinger precies op de gevoelige plek... dat is waar ik ook bang voor ben..
Lucky is een heel hard paard met een flinke geschiedenis wat zich niet snel zal laten kennen, maar ik ben heel bang dat hij op deze manier wil laten merken dat hij het niet meer kan/wil door hoe hij zich voelt.

Solleke, ik heb hem voor 2000,- op de kliniek laten behandelen, en hard gezegd hadden ze toen veel beter kunnen adviseren om hem te laten gaan. Mijn veearts geeft aan dat het voor Lucky geen verschil meer maakt of ik er nog een keer zoveel geld in stop kwa behandelingen, beter kan hij nooit meer worden.
Op de scopie was te zien dat het een flinke plas slijm in zijn longen lag (welke dus deels via zijn neus naar buiten kwam toen hij weer slechter werd) en op meerdere plekken zijn de longblaasjes kapot.

Mindim, Of de chagerijnigheid met de COPD te maken heeft weet ik niet, misschien heeft het wel met alles wat gebeurt is te maken? het was natuurlijk ook niet alleen de COPD waardoor hij zo ziek was.

Esmeej, de veerarts is half okt. nog langs geweest. Hij gaf aan dat ik hem zelf goed in de gaten moet houden of hij niet veranderd kwa gewicht, gedrag, ziektebeeld oid. mocht dit wel zo zijn dan zouden we moeten kijken wat het eerlijkst is voor Lucky...

Instagram @shetlanderpoow

**Geplaatst:** 05-11-13 20:06

Re: Lucky, geen "rozengeur en manenschijn" meer....

Geplaatst: 05-11-13 20:06

Zo te lezen, heb je je beslissing al genomen he? Als je heel eerlijk bent naar jezelf?

First love never dies ღ
P & K ღ

**Geplaatst:** 05-11-13 20:11

Geplaatst: 05-11-13 20:11

Oh nee toch, Lucky

Je geeft zelf al aan dat je niet zeker weet wat eerlijk voor hem is en of het verstandig is zo met hem door te gaan. Het gaat bovendien ook over je eigen veiligheid.
Aangezien je er in principe al alles aan doet om hem zijn leven zo gemakkelijk mogelijk te maken, is het de vraag hoe ver je hier mee door kan gaan.. Of de komst van Mellow er mee te maken heeft durf ik niet te zeggen, maar ik kan me voorstellen dat het voor Poow alles behalve prettig is dat Lucky ineens zo'n chagrijnige 'ouwe bok' is geworden en waarschijnlijk voor Lucky zelf ook niet..

Jij kent je paard het beste en weet het beste wanneer het voor hem echt genoeg is en ik zou je willen meegeven dat je je hart moet volgen en doen wat volgens jou het beste is, al is het zo moeilijk

Sterkte met het nemen van de beslissing of misschien het accepteren van je beslissing is het beste wat ik nu kan zeggen denk ik :(:)

Alex B+10 -> L1+17 -> L2+22 -> M1+10!

Volg ons op INSTAGRAM: @alex.the.kwpn
[ITP] Alex in de sneeuw!

**Geplaatst:** 05-11-13 20:12

Geplaatst: 05-11-13 20:12

Wat vind jij het eerlijkst buiten je gevoelens voor hem om?? Wat zou je tegen iemand anders in dezelfde situatie zeggen??

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

**Geplaatst:** 05-11-13 20:16

Geplaatst: 05-11-13 20:16

Hey,
Zou het niet kunnen dat hij jaloers is als hij je ziet en als je er niet bent dat hij dan normaal doet tegen zijn weidegenootjes? Misschien heeft hij tijdens zijn periode dat hij ziek was meer aandacht gekregen van jou zonder dat die andere te kort in de buurt kwamen. Nu hij beter is krijgt hij niet die aandacht voor hem alleen en is daarom misschien zo.
Mijn merrie heeft dat heel erg als ik in wei ben, dan jaagt ze mijn ruin ook telkens weg en trekt ze vieze gezichten! Als ik dan om de hoek ga en na minuutje ga kijken zonder dat ze mij zien. Vaak is de rust dan weer terug gekeerd en gaan ze elk hun weg.
Je hebt een schuilstal maar waar geef je hem dan extra eten? Geef je hem eten in aanwezigheid van de andere? Als ik mijn merrie poets moet ik ook altijd oppassen dat ruintje niet in buurt komt anders gaat het mis. Heb er ook al eens tussen gehangen hoor, merrie liep me overoop omdat ik wortels had en ruin te kort bij kwam. Ze vloog mijn ruin aan en ik stond helaas in de weg :Y)

Persoonlijk denk ik niet dat je je schuldig moet voelen of moet twijfelen over het nieuwe paardje, hij kent het paard en ze hebben al gefriemeld aan elkaar.

**Geplaatst:** 05-11-13 20:20

Geplaatst: 05-11-13 20:20

Ik heb geen idee hoe het verschil is en waar het aan ligt. Uiteindelijk ben jij, en jij alleen, degene die je paardje het beste kent. Je geeft ook al aan dat hij niet meer dezelfde is sinds hij op de kliniek heeft gestaan.

Toen mijn paard op geraakte, vond de DA haar ook nog veel te goed om in te slapen (nog netjes op gewicht, goed eten,..) ondanks haar artrose die erger en erger werd en andere kwaaltjes die erbij kwamen. Ondanks alles heb ik haar na het weideseizoen laten gaan. Met een zucht was het gedaan, mijn eens zo sterke paardje heeft niet eens tegen de verdoving gevochten. Een zucht en dat was het. Het was goed zo. Het doet me nog altijd heel veel pijn dat ze er niet meer is, maar aan de andere kant ben ik ook blij dat ik haar niet door de winter heb gejaagd. Dan viel ze af, had ze meer pijn,...

Maar nogmaals, misschien (en hopelijk voor jou) is het wat anders, jij en jij alleen kent je paardje het best. Veel sterkte met de beslissing!

Wie zegt dat geluk niet te koop is, heeft nog nooit een paard gehad..
Rust zacht mijn lieve kanjers! Ilja R.I.P. 30-7-2013 en Cayetano 26-6-2014

**Geplaatst:** 05-11-13 20:21

Geplaatst: 05-11-13 20:21

Waar je eigenlijk bang voor bent is , je wilt hem wel laten gaan maar is het echt de COPD of is hij gewoon kribbig. Kan hij echt niet meer beter of klaart hij opeens op.

Ik zou hem nog een tijdje geven , misschien zelfs een pijnstiller geven. Om te kijken of het echt pijn is. Of met iemand gaan kijken die echt verstand heeft van paardengedrag en hem kan lezen.

Hij heeft net behoorlijk wat meegemaakt. Wij hadden ook een paard die erg ziek werd en infusen nodig had. Ze is nu nog bang als iemand met een naald aan komt.

Hij zit misschien ook nog vol met afvalstoffen door de periode die geweest is. Appelazijn zuivert ze waardoor hij misschien ook wat opknapt.

Wens je veel sterkte en wijsheid.

Kerstmuts

Zeer mooie pony hengst ter dekking!
http://www.bokt.nl/markt/ad/123200/kleu ... et-monello

Wie is er online