Gisteren heb ik dus voor het eerst weer een chemokuur gehad: een uurtje of twee aan het infuus.
Ik voelde me tijdens en naderhand niet misselijk, dus enthousiast ging ik om 15.00 uur slapen. Maar toen om vijf uur 's middags... wel misselijk... Echt beroerd. De antimisselijk-medicijn die in het infuus zat was uitgewerkt en tja...
Dus een zetpil genomen en daarna ging het wel weer. Toen om kwart over zes naar de kapsalon en een pruik uitgezocht... Morgen wordt mijn koppie geknipt: een sportief leuk kort koppie, heel anders dan mijn lange haar nu.
Mocht mijn haar echt 'gaan uitvallen', dus veel, dan kan ik bellen en is de pruik er binnen een week.
Vannacht was ik weer behoorlijk misselijk, dus snel een zetpil... Die was vanmorgen uitgewerkt, en ik werd wakker gebeld door mijn lieve Peter: "Denk je er aan dat je het anti-misselijkheidspilletje in neemt dat een uur voor het ontbijt moet... Hoe is het nu met je? Gaat het wel?"
Het ging niet zo geweldig maar ik heb hem gerust gesteld dat het vast snel beter zou gaan en dat ik goed geslapen had.. Ook beloofde ik iets te eten zodra dat ging. Een uur later kwam m'n schoonmoeder: Peter had haar gebeld, met de vraag of ze Dorine even 'wilde voeren'.
Dus ik keurig een boterham gegeten, en vanmiddag ook nog wat fruit en een klein beetje koffie. Tussendoor ook goed gedronken, water.
Zometeen ga ik maar eens naar bed, en om een uur of drie weer een zetpil denk ik... Hopelijk heb ik morgen meer honger en ben ik minder moe!
Wat wel leuk was: Rampa, onze zwarte poes, weet altijd exact wanneer ik me niet lekker voel. Normaal komt ze alleen in bed bij me liggen, of op schoot zitten als ik eet. Maar nu... Als ik beneden op de bank lig ook. Wil ze op mij liggen grijnz.
En als ik naar de wc ga... een paar seconden later... Een zwart pootje verschijnt om het randje van de deur. Rampa duwt de deur verder open en loopt naar mij toe: kopjes geven, continu... tegen mijn benen en handen... Ach ja. Liefde! Het beste medicijn!
Sjimmy
Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01
Geplaatst: 28-08-02 13:33
Ik vind het zo knap dat je er zo goed onder blijft! Echt waar. Je hebt gelukkig veel lieve personen en mensen om je heen!
Sterkte Dorine
Desiree
Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente
Geplaatst: 28-08-02 13:35
mooi is dat he, die beesten, dat ze je toch een beetje in de gaten houden. Ze weten wel hoe het met je gaat hoor. Mijn schoonvader moet er ook aan geloven. Kwaadaardige poliep in de blaas, uitzaaiingen naar de longen. chemokuur staat op hem te wachten. Tja, zoiets valt altijd koud op je dak. Niets aan te doen.
en toch blijf je er weer vrolijk onder he.... knap hoor Super dat Peter en poezie zo bezorgd zijn doet je vast goed sterkte nog he
greetje
Berichten: 8626
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 28-08-02 14:03
Ik heb ontzettend veel bewondering voor je.
Anoniem
Geplaatst: 28-08-02 14:03
Dorine, je bent een bikkel....
Mieke
Berichten: 6925
Geregistreerd: 09-02-01
Woonplaats: NH
Geplaatst: 28-08-02 14:19
Ik hoop dat die misselijkheid een beetje uit te houden is. En wat moet je toch zonder dieren hè? Ze voelen het precies wanneer je wat extra steun kunt gebruiken. HOu je haaks Dorine!
XJuul
Berichten: 9577
Geregistreerd: 07-03-01
Woonplaats: Den-Helder
Geplaatst: 28-08-02 14:51
beesten zijn altijd een grote steun, als mijn moeder zich niet goed voelt zijn de katten ook altijd gigantisch aan het slijmen bij haar zooo schattig...
Nou, Dorine heel veel sterkte, en goed van je dat je zo positief bent, je kun nog grijnzen zag ik
Laui!
Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be
Geplaatst: 28-08-02 16:45
Ik heb eigenlijk niets toe te voegen, kan het alleen maar eens zijn met voorgaande. Heel veel sterkte + hele dikke knuf!
Ethelate
Berichten: 21120
Geregistreerd: 02-10-01
Geplaatst: 28-08-02 16:56
Zet hem op meid! Sterkte en beterschap!
Clautje
Berichten: 14584
Geregistreerd: 13-05-01
Woonplaats: Hazerswoude
Geplaatst: 28-08-02 17:01
Komop he,volgens mij doe je het heel goed nu! Zet door!!
Joleen
Berichten: 4240
Geregistreerd: 27-04-01
Geplaatst: 28-08-02 17:03
Heel veel sterkte verder en we denken aan je hoor!
Dorine
The one and only
Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar
Geplaatst door de TopicStarter: 28-08-02 17:29
Hardstikke bedankt voor jullie lieve antwoorden, ik zal mijn best doen grinnik.
Het enige dat ik nog doe is poezen knuffelen, heel soms 1 minuutje bokken, een glas water drinken en dan weer slapen, slapen, slapen. Maar we komen er wel...
Zometeen komt mijn moeder om mij fruit te voeren. Ben benieuwd wat ik naar binnen krijg... En Peter heeft al vier keer van zijn werk uit gebeld. Hoezo iedereen lief? Superlief!
Ineke2
Berichten: 33118
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Spijkenisse
Geplaatst: 28-08-02 17:39
Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt en niet meer zo misselijk, wel fijn dat iedereen zo lief voor je is, inclusief kat Veel sterkte...
Anoniem
Geplaatst: 28-08-02 17:46
Ik hoop dat deze reeks van chemo-kuren snel achter de rug is. Heel veel beterschap en sterkte ook voor Peter.
Nimber
Berichten: 26552
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 28-08-02 17:47
Gelukkig dat je 2 schatten van poezebeesten hebt en een hele lieve peet! Doe je 'm de groetjes en een dikke hugz? Super dat ie zo goed voor mijn vriendinnetje zorgt Hopelijk voel je je snel weer een stuk beter
Manon 2
Berichten: 2783
Geregistreerd: 09-01-01
Geplaatst: 28-08-02 17:53
En dan te bedenken dat je niet eens trek hebt in een lekkere Twix! Gelukkig heb je je poezen in de buurt en Peter die denkt dat hij in een Call Center werkt. Ik zou wel willen dat ik Reiki kon sturen maar helaas dat kan ik niet.
Sterkte!!!!!!
Sypheron
Berichten: 15209
Geregistreerd: 06-12-01
Geplaatst: 28-08-02 18:07
je hebt echt een Superpetertje hoor Dorine! Hou je sterk he meid! Dikke knuffel!
Dan is er geen twijfel over mogelijk dat je snel weer beter bent Dorine. Zoveel liefde om je heen van man, paard, poes en zelfs een schoonmoeder! (en ongetwijfeld nog meer mensen!)
Sterkte met je misselijkheid!
Sterre
Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland
Geplaatst: 29-08-02 04:13
Och Dorien... ik vind het zó knap van je, de moed en de energie die jij iedere keer weer weet op te brengen! Ik kan alleen maar zeggen: Je doet het geweldig en ik heb grote bewondering en respect voor je! (en niet te vergeten ook voor je man!!) Ga zo door meid!! Als nu die misselijkheid ook nog maar een beetje in de hand te houden is... Sterkte!
Suzan
Berichten: 1583
Geregistreerd: 23-04-01
Woonplaats: Almere
Geplaatst: 29-08-02 11:27
Ook ik kan alleen maar met grote bewondering jouw stukjes lezen! Wat ben je sterk. En wat fijn dat je zoveel steun krijgt. Ik wens je het allerbeste toe.
grassie
Berichten: 4856
Geregistreerd: 13-12-01
Geplaatst: 29-08-02 15:47
Sterke Dorine, ook al ken ik jou niet goed, ik heb enorme bewondering voor je. Jij komt er weer bovenop meid!
Heike
Mede-oprichtster
Berichten: 17804
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert
Geplaatst: 29-08-02 18:41
zo Dorine, wat een positief bericht nog van je. Knap hoor dat je ze positief bent. Gelukkig heb je lieve mensen en dieren om je heen.
Mijn kat Lukkie is ook zo. Die ligt ook het liefst op als ik me wat slechter voel.
Sterkte hoor
Cowgirl
Berichten: 23743
Geregistreerd: 04-03-01
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst: 29-08-02 18:53
Dieren zijn gewoon geweldig, dat ik slecht nieuws kreeg wat mijn paard betrof zat onze kat ook steeds bij me. Ook als je ziek bent zijn ze er(we hebben er 2). Nou hopelijk kanp je snel weer wat op kun je ook nog liefde en kracht halen bij je paard.