) het tijd om onze paarden van stal te trekken en weer eens sinds tijden een lekkere ,ouderwets gezellige buitenrit te gaan maken 
Amy had hiervoor Melano, Debra Bassie, Romy Jive en ik natuurlijk Grasje meegenomen.
Het had gister flink geregend, maar nu was het droog en heel lekker weer. Het bos was wel flink nat, maar het was goed te doen.
De paarden waren heel braaf en hadden er zin in, en wij hadden flinke lol
Na een tijdje flink draven kwamen we bij ons geliefde zandpad, een heel lang zandpad 
. We crossen daar meestal, maar omdat het nu flink nat was wisten we niet wat we zouden doen. Uiteindelijk besloten we dat we stoer genoeg waren voor een moddercros 
De paarden waren meteen weg en in een noodgang gingen wij het pad af. Er lagen flinke plassen, dus was het zaak om voorop te blijven , zodat je niet de modder van je voorganger om de oren kreeg. Ik lag ongeveer tot de helf redelijk voor, maar werd uiteindelijk toch nog ingehaald door Amy en Romy. Na ongeveer de helft van het pad kwam een bocht, die we natuurlijk schuin en in volle vaart namen
.. tot we ineens oog in oog met een groep fietsers stonden. Melano, Graz en Jive gingen vol op de rem, ze schrokken zich een ongeluk en we gleden half een zijpad in. De fietsers wisten niet wat ze zagen.. maar het mooiste moest nog komen, want net toen onze paarden een beetje gekalmeerd waren kwam Debra met Bassie voorbij stuiven. Bassie is een shet en hield doorom de paarden niet helemaal bij, maar hij is nergens bang voor en liep dus gewoon langs de fietsers. Dit was echter voor onze paarden ook een sein om de cross weer voort te zetten. We lagen compleet dubbel op onze paarden, normaal passeren we voetgangeners netjes in stap maar ze lopen gewoonlijk ook niet op het ruiterpad. Het zal iig een leuk gezicht zijn geweest.Toen we eenmaal aan het eind gestopt waren ( het zij met wat moeite
) kon de ''schade' worden opgenomen.. Grasje zijn hele voorkant was bedekt onder een dikke grijze smurrie laag, om over buik en benen maar te zwijgen. Mijn zadel was eveneens grijs, net als mijn gezicht, armen en kleren. Iedereen zag er btw behoorlijk goor uit, maar wij spanden toch wel weer de kroon We hebben een stukje verderop nog over een errug leuke boomstam gesprongen, die vrij hoog was.
Toen zijn we nog 1 keer het zandpad over gegaan, vies waren we toch al
Dit keer kregen we gezelschap van 2 meisjes met pony's die ook wel in waren voor een 'galopje'. Ik had me nu echt voorgenomen VOOR te blijven, maar nee hoor.. Amy had zo'n sneaky start dat ik haar onmogelijk voor kon blijven. Grassie is helaas nogal onderdanig, en durfde daarna Melano ook niet te passeren. Terwijl hij makkelijk harder kan 
Het resultaat ; te erg voor woorden 
Ik bespaar de details, maar we hadden een hoop bekijks op de terugweg.
Het was gewoon jammer dat ik geen fototoestel bij had. Op stal vroegen ze toen we terug kwamen of ik misschien gevallen was, zo erg zag ik eruit
Maar al met al was het een superrit, die zeker voor herhaling vatbaar is!
