Na wat heen en weer gemail en het bekijken van praktische zaken, was het voor mij duidelijk dat ik dit jaar weer naar dit geweldige adres kon vertrekken. Hierna heb ik Jessie84 en GeertjeS bericht of de week die ik wilde gaan, hen ook uit zou komen. Dit was het geval en eind februari was de vakantie geboekt, een standplaatsvakantie met 3-daagse trektocht!
We zouden met de trein reizen, maar de voorbereidingen mbt de boeking bij de treinreiswinkel, had enige voeten in de aarde. Maar, uiteindelijk was alles rond en konden we op zaterdag 16 juni afreizen naar Frankrijk!
Jessie84 en ik troffen elkaar op Rotterdam Centraal om daar in de Thalys te stappen. In Antwerpen voegde GeertjeS zich bij ons en konden we doorstomen naar Parijs. Dit verliep allemaal zeer vlotjes en ook de overstap van Paris Gare du Nord naar Paris Austerlitz verliep zeer soepel (ondanks mijn wat zware koffer en de overvloed aan trappen
!). Eenmaal op het volgende treinstation zijn we onze lunch maar gaan nuttigen, want we moesten nog even wachten op de trein die ons naar Limoges zou brengen. In de trein was er weinig plek voor onze koffers, behalve boven in de rekken. Na wat ploeteren en onhandig doen, kregen we hulp van een vriendelijke Fransman (die ons overigens ook weer hielp met onze koffers in Limoges, ze werden zelfs de trein uitgetild!).
Op het station werden we opgewacht door Erica (Erica87 @bokt) en konden we beginnen aan het laatste deeltje van de reis, met de auto van Limoges naar Blond!
We werden hartelijk welkom geheten onder het genot van een drankje en daarna was er de mogelijkheid tot een kleine rondleiding langs alle weiden met paarden en de manege. Zelf vond ik het erg leuk dat ik veel van de paarden nog herkende van vorig jaar en ook Lobke (een zeer lieve Friese merrie), 'mijn' paard van vorig jaar, kon ik in één keer herkennen!
dit is een foto van vorig jaar's Avonds, bij het avondeten, werden de paarden verdeeld en ik zou weer op Lobke gaan rijden. Jessie84 ging ook op een Fries, Margje en GeertjeS ging op Loupiote, een Merens.
Vanwege enkele omstandigheden, zijn GeertjeS en ik de eerste ochtend van paard geruild en zodoende heb ik de rest van de ochtend op Loupiote gereden. Een leuk paardje, maar wilde er eigenlijk niet de rest van de week op rijden. Zodoende heb ik met Edwin en met Erica overlegd over welk paard dan geschikt zou zijn. Zelf had ik Waldo, een Friese ruin, voorgesteld. Maar zowel Erica als Edwin kwamen met het voorstel om Espresso te proberen, een kruising Friese merrie. Na enig gewik en geweeg van mijn kant, toch besloten om op Espresso te gaan rijden en man, daar had ik geen spijt van! Wat een onwijs lief en geweldig dier!
Op zondag hadden we een halve dag gereden, maandag was het tijd voor de eerste volle dag rijden. We hadden een prachtige rit, gingen onder andere langs een oude en verlaten goudmijn en onderweg konden we genieten van prachtige natuur
.Onderweg verloor het paard van Edwin, Mira, haar ijzer bij het aflopen van een smal paadje omgeven door grote stenen. Dit was nog voor de lunch en Edwin had Erica gebeld, zodat het ijzer er tijdens de lunch weer aangezet kon worden (we hadden het ijzer gelukkig gevonden!).
Aan het eind van de dag, kwamen we onderaan bij het terrein van de manege uit. Hier kan je op een heuvel naar boven galopperen en vorig jaar was er het voorstel van Edwin dat dit ook zonder beugels mocht. Twijfelde ik daar vorig jaar nog over (uiteindelijk wel gedaan), dit jaar was er geen twijfel mogelijk, de beugels gingen uit! Maar jeetje, wat was ik blij dat ik de manen van Espresso vast had, want wat een power op die heuvel zeg! De camera op mijn cap zat naar achter gericht en dat levert het volgende resultaat op:
http://www.youtube.com/watch?v=PWhWePdGY90
Op dinsdag stond er weer een halve rit op het programma. Het ochtendritueel ziet er eigenlijk als volgt uit: om 8u paarden halen uit de wei en bij de manege vastzetten en eten geven. Dan zelf gaan ontbijten en na het ontbijt spulletjes pakken en richting de manege om te poetsen en te zadelen.
Op maandagochtend was ik als eerste bij de manege en stond Margje los aan de andere kant van het stalgebouw. Op dinsdagochtend troffen we haar zo aan:
Kortom, we onderbraken haar in haar 'ontsnappingspoging'
! Vandaag gingen we op pad met Erica en ook nu hadden we weer een prachtige rit door prachtige natuur! We gingen over enkele paden waar de bomen en struiken flink gegroeid waren, met als resultaat dat ik niet ver genoeg bukte voor een bramenstruik en deze een stukje in mijn schouder bleef hangen met als gevolg een oppervlakkige schaafwond (en nu 3 streepjes die niet bruin zijn
!). De lunch gingen we nuttigen bij een lokaal restaurant. Hierbij geen menukaart en je krijgt het een na het ander voorgeschoteld. Ook dit jaar was het eten weer erg lekker en de sfeer was goed.
Na het eten zijn Jessie84 en ik een stukje gaan wandelen. Bang dat we ergens niet door konden lopen, liepen we dezelfde weg terug asl we gekomen waren. Later bleek hoe dichtbij we eigenlijk waren (maar dat we er inderdaad niet door hadden gekund). Om een stukje af te snijden en langs de manege terug te lopen, hadden we gekeken of we het beekje voor de heuvel met het galoppad, konden oversteken. Na enig gezoek en zeer hoogstaande koorddanskunsten van Jessie84, waren we over de beek gekomen en onderaan de heuvel. Tijdens het oplopen van de heuvel moest ik toch eerlijk bekennen dat ik het makkelijker vond deze in galop op de rug van een paard op te gaan dan zo lopend....het viel me nog best wel tegen!
En toen kwam woensdag, dag 1 van de trektocht. Alle 3 de dagen van de trektocht zouden we rond de 30km rijden. 's Ochtends alle eventuele benodigdheden voor onderweg in de zadeltassen geladen en weer op pad. Ook deze dag konden we weer genieten van het mooie natuurschoon om ons heen. Voor we gingen lunchen, eerst de paarden een slokje laten drinken:
En daarna de picknick in de wei naast het weiland waar op dat moment ook twee paarden van Erica en Edwin stonden, Tije en Shis, die ons hartelijk begroetten toen we aankwamen
!'s Middags ook stukken voorop mogen rijden, zowel door de velden, als door bebouwde stukken:
http://www.youtube.com/watch?v=Y2eumQiDODk
uiteindelijk leidde het in galop tot een zeer lachwekkende situatie. Edwin riep vanachter mij dat we naar rechts moesten, waarop ik dmv een handgebaar dit ook naar de twee achterste ruiters wilde laten weten. Op dat moment gaat Espresso naar links....hahahaha! Kleine volte en daarna weer verder achter Edwin aan, ziehier het resultaat:
http://www.youtube.com/watch?v=ytXaQ4O8vLY
Na deze mooie, warme en benauwde dag, kwamen we aan bij een camping, gerund door een Nederlander. Nadat we de paarden hadden verzorgd, kregen we een drankje en konden we ons opfrissen voor het avondeten, wat een zeer gezellige aangelegenheid was!
Donderdagochtend weer het ritueel van paarden voeren, maar dan op een andere locatie en iets meer geïmproviseerd dan bij de manege zelf.
Na het poetsen
en inpakken van onze spulletjes, konden we weer op pad. Het weer was best lekker, maar het ging steeds meer waaien. bij de picknick (bij het kamp van Caesar) was het zelfs de vraag of het droog zou blijven, maar jawel, we hadden geluk en het bleef droog !Het gebied waar we door reden, staat bekend om vele massieve stenen/rotsen die daar ooit zijn 'neergelegd'. Behalve dat je die zo kon zien liggen in de omliggende weilanden en akkers, zijn we ook gestopt en afgestapt om zo'n mooi natuurverschijnsel te gaan bekijken:
Hierna nam de wind toch wel toe en leek de regendreiging toch te groot te worden, dus hup, regenjacks aan en verder rijden. Echter, na 10 druppels was het al weer voorbij en gingen de jassen al weer uit (was toch wel warm met een jackie aan).
Aan het eind van de dag, arriveerden we bij een chambres d'hôtes, gerund door een Engels echtpaar. De paarden in de wei gezet die natuurlijk bij het hek bleven wachten op wat te eten. Het eten in de wei neergelegd (4 hoopjes) en daarna zelf op gaan frissen. Ondertussen bewaakte Espresso haar eten tegen enkele brutale eenden, die toch wel dichtbij kwamen!
Margje was het dappere paard van het stel en besloot dat het gras aan de andere kant van het beekje toch lekkerder zou zijn en met de andere 3 paarden achter zich aan, waagde zij zich de beek door!
Onder het genot van een heerlijk diner, hadden we goed uitzicht op de paarden en konden we ons vermaken om hen (ze liepen echt in een rijtje heen en weer):
Mira, Lobke, Margje en Espresso.Na het eten nog een gezellig spelletje skip-boo gespeeld met Grant. Hij en zijn vrou/vriendin(?) Nicole kwamen uit Nieuw-Zeeland en hadden nog enkele dagen in Frankrijk te spenderen. Edwin heeft Nicole laten zien op de kaart waar ze allemaal naar toe konden en wat nog echt must-sees waren en wij speelden ondertussen een potje met Grant (die zelf vooraf zei geen kaartspelletjes te kunnen, maar ondertussen hard op weg was om te winnen! Uiteindelijk won Jessie84).
En toen was het al weer vrijdagochtend, de laatste rijdag was aangebroken! De paarden 's ochtends vastgezet aan de lijn die tussen twee bomen gespannen was en te eten gegeven. Na ons ontbijt op weg om de paarden te poetsen. Echter, door stomme pech, schrok Espresso ergens van en liep achteruit. Ze wilde weg van de plek waar ze stond en trok zo hard dat haar halstertouw kapot schoot en de lijn waar ze aan vast stond als een katapult op mij kwam afzeilen! In eerste instantie dacht ik dat het mijn ogen had geraakt, maar dat bleek toch niet het geval. Wat wel was geraakt, was het dunne gedeelte van mijn neus en dat voelde ik al gauw vollopen en dik worden. Naar Mike en Amanda dus om om ijs te vragen. Terwijl ik op de bank zat, werden de paarden door de anderen verzorgd en gezadeld. Met enigszins wat hoofdpijn op pad naar Oradour sur Glane, een dorpje wat in de 2e Wereldoorlog is uitgemoord door de Duitsers (http://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedbad_van_Oradour-sur-Glane). Edwin bleef achter bij de paarden en wij konden in korte tijd een indruk krijgen van dit zeer indrukwekkende dorpje.
Nadat we weer opgestegen waren, weer op pad:
Na de lunch op pad voor het laatste stukje en dit was over de berg heen. De paden hier waren op sommige stukken flink begroeid:
en sommige stukken waren ook weer zeer open en bestonden dan veelal uit steen, zoals ook deze heuvel welke we opgaloppeerden. Hij was best steil en opdracht was dan ook, het paard het tempo te laten bepalen. dus als het paard uit galop viel, deze niet weer aansporen tot galop. Espresso perste het uit haar tenen, maar is hem helemaal op gegaloppeerd!
Onderweg nog genoten van de prachtige natuur en de paarden nog wat laten drinken:
En toen op naar het laatste stukje. Edwin had mij met Espresso nogmaals voorop gezet en testte mij op mijn vertrouwen in het paard. ik moest Espresso de juiste weg laten kiezen. Een aantal keer pakte dit goed uit, een aantal keer koos Espresso (tot grote verbazing) het verkeerde pad......Nou ja, laat ik zeggen dat ik nog steeds volop vertrouwen heb in Espresso, maar wel als dubbelcheck achterom kijk naar Edwin
!En dan het sluitstuk van de week. De heuvel op in de wei. Dit stukje is korter dan de heuvel van maandag, maar de paarden gaan hier ook voluit. omdat ik mijn camera nog niet eerder aan edwin had afgegeven, is het begin van het filmpje wat rommelig, maar daarna gaan we met z'n vieren in volle vaart omhoog en ook deze heb ik weer zonder beugels gereden
!Daarna zijn we afgestapt en hebben we de paarden naar de manege gebracht om ze daar af te spoelen en te eten te geven, iets wat de paarden absoluut verdiend hadden:
Nadat we ze naar de wei hadden gebracht, konden we zelf richting het huis en ons opfrissen en wat dingen inpakken. Nog een laatste heerlijke diner en kunnen genieten van zowel de kookkunsten van Erica als Edwin. Nog nagekletst en ja, toen toch echt richting bed (gelukkig had ik mijn koffer al grotendeels ingepakt).
En toen was het zaterdag, wat betekende dat de vakantie zo goed als voorbij was. We moesten vroeg op, want onze trein zou iets over 9 vertrekken vanuit Limoges.
Eenmaal op het station aangekomen, hartelijk afscheid genomen van deze twee geweldige mensen die het zo goed voor elkaar krijgen om je een geweldige week te bezorgen en toen wachten op de trein. En in Frankrijk is het niet veel anders dan in Nederland. Ook hier komen vertragingen voor en 10 minuten na vertrektijd konden we instappen. Eigenlijk zouden we volgens onze gereserveerde plaatsen niet bij elkaar zitten, maar aangezien de treinindeling qua wagons niet klopte, konden we met z'n 3en bij elkaar zitten. Na een prima reis van Limoges naar Parijs, konden we in Parijs weer richting de metro lopen, om naar het andere treinstation te gaan. Eenmaal aangekomen bij Gare du Nord, een restaurantje gezocht om te lunchen en daarna richting de Thalys, op naar het laatste deel van de treinreis. In Antwerpen stapte GeertjeS uit en in Rotterdam splitsten Jessie84 en ik zich ook weer op.
Het was een supervakantie en een adres waar ik graag voor een 3e keer naar toe ga! Jessie84 en GeertjeS, het was gezellig en Erica en Edwin, bedankt voor een superweek
!!!! 
Op naar nog zo'n zomer 
Wel stoer hoor, zonder beugels in rengalop de berg op! 
