De afgelopen 3(!) dagen hadden we onze vakantie in Vorden. Met 6 personen en 3 paarden, waaronder onze Max en een menkar zijn we maandagochtend uit het noordhollandse vertrokken naar het Gelderse Vorden. Het was een onwijs gaaf familiehotelletje met maar liefst 8 kamers en 6 paardenboxen.
Uiteraard wilden we de eerste dag al rijden dus 2 paarden opgezadeld en 1 voor de kar. Max vond het prachtig in het bos, je kan daar echt uren rijden, er zijn geen echte vaste ruiterpaden maar heel veel brede zandpaden. Door de regen van de dagen ervoor waren er wel veel plassen en Max is heel bang om natte voeten te krijgen. Hoewel hij daarvoor als stoere ruin tussen 2 merries graag voorop liep, wilde hij het water niet door. Ik heb hem toen achter de kar aan laten lopen, met zijn hoofd zo'n beetje in de kar zodat hij niet zag waar hij liep, dat ging prima en zo heb ik hem alle plassen doorgekregen . De eerste dag hebben we bijna 3 uur gereden, wat had ik een spierpijn de volgende dag. De 2e dag hebben we een mega rit gemaakt van in totaal bijna 6 uur, waarbij we tussendoor 2 uur pauze/lunch hebben gehad bij een restaurant waar de paarden weer op stal konden. Uiteraard hebben we het grootste deel steeds gestapt maar als de dazen echt te veel werden hebben gingen we het tempo even verhogen en af en toe waren de paarden niet meer te houden en hebben we ook wel wat korte rengalopjes gedaan , mede dankzij Max die het niet kon hebben dat hij achteraan galoppeerde en met een noodvaart langs de kar ging waardoor het menpaard het ook even op zijn heupen kreeg. De mensen in de kar (waaronder mijn schat) hebben zich overigens ook prima vermaakt.
De derde dag weer op het paard zag ik niet meer zitten, ik had het idee dat Max wel genoeg gedaan had en zelf had ik ook aardig last van spierpijn, Pim en ik zijn toen met de Jeep op pad gegaan, de andere vier in de kar met het span ervoor. We hebben op het lunchadres afgesproken en daar gezamenlijk gegeten. Na de lunch waren we nog min of meer verdwaald, we kwamen met de auto op een pad met giga kuilen en sporen die vol met water stonden. Pim had graag een keer terrein willen rijden met de auto maar durfde het toch niet aan om door te rijden, bang dat we in de middle of nowhere in de modder vast zouden komen te zitten, we hadden uiteraard wel een auto die het zou moeten kunnen maar niet echt de kennis om dit soort dingen te kunnen doen. Nou kom je met een beetje beleid natuurlijk een heel eind en ik wist zeker dat we achteraf spijt zouden krijgen als we het niet zouden proberen. Kortom ik heb mijn liefje zover gekregen dat hij, met het zweet op zijn voorhoofd het pad in ging en het was echt gaaf. Bij de eerste plas voelde we de auto aan het einde echt zo heen en weer dwarrelen en steeds langzamer gaan, gelukkig trok hij het net. Toen hebben we wat uitgeprobeerd met de handel voor de 4-wheel drive en uiteindelijk de meeste geschikte versnelling gevonden voor dit soort werk. Een aantal hartkloppingen en vele zweetdruppels verder waren we het pad door en weer op de verharde weg beland, ik het echt ontzettend veel plezier gehad.
De 3 dagen waren echt een complete vakantie, heerlijk gereden, mooie omgeving, heerlijk gegeten en veel lol gehad. Wat mij betreft veel beter dan 3 weken naar een ver land. Ik hoop dat we volgend jaar weer gaan.
Het leven is als een restaurant.... je krijgt wat je besteld hebt
Het leven is als een pijpkaneel...ieder zuigt eraan en krijgt zijn deel