Geplaatst 
11 Jaar geleden kwam mn grote witte reus in mn leven.
Na wat slechte en ook pijnlijke ervaringen had ik het vertrouwen op een paardenrug een beetje verloren,
daarom was ik op zoek naar een rustige betrouwbare tinker, liefst niet te zwaar gebouwd en veel kleur.
Toen kwam ik jou tegen, een grote logge reus met heel veel wit, maar het was liefde op het eerste gezicht, ik moest jou kopen.
Ik noemde je Chakotay, naar een knappe vent uit StarTrek met een zwarte afkening om zn oog, net zoals jou dus.
Aangezien bijna niemand normaal je naam uit kon spreken werd het al snel Chuck en zo kent bijna iedereen je ook.
Toen je net bij me was was je erg afstandelijk, wantrouwig en soms zelfs wat bozig.
Maar al snel begon je me te vertrouwen, stelde je je helemaal open voor mij en groeiden we enorm naar elkaar toe.
Wat hebben we veel gedaan en meegemaakt, niets was je te gek.
Chuck heeft me geleerd wat het echte ultieme genieten op een paardenrug is.
We hebben gecrosst, gesprongen, heel veel gezwommen, gemend, lange weekenden weg, zwervend door bossen en duinen op je brede rug,
vele keuringen shows en rassendefile,s gelopen in NL DLD en Belgie, en ook ben je paukenpaard bij de bereden politie geweest.
Als ik weer eens stiknerveus was voor een show was jij de kalmte zelve, je liet me nooit in de steek en deed met veel liefde je kunsten, zeker voor het lekkers maar
ook voor het publiek, je was gek op de aandacht en het applaus voor jou.
Als het liedje Liberte aanging wist je dat je je ding mocht doen.
Mensen vroegen me dan, hoe leer je dat hem allemaal, maar je deed het gewoon omdat je op me vertrouwde en ik op jou, en je het gewoon
enorm leuk vond om je kunstjes te vertonen.
Je voelde je ook niet teveel om door honderden kinderhandjes geaaid te worden en zeer regelmatig met wat kindjes op je rug een rondje te kuieren.
Ook had je vaak de lachers op je hand als je weer eens 1 van je grapjes uit haalde, op de tinkerdagen word nog vaak over de Chuckie
manier van springen gesproken, dat gaat als volgt:
in galop op de hindernis af, vol op de rem, stilstaan voor de hindernis, even kijken, voelen met je been, en dan met je voorbenen op de hindernis gaan staan en om je heen kijken met een blik van,,kan ik goed he,,
Je moest met de cross ook meestal als laatste omdat je het hele parcours sloopte.
Door het ICS en het NstvT werd je goedgekeurd voor de dekdienst, over de jaren heen behaalde je vijfmaal een eerste premie, vijfmaal ster en werd je 2 x nederlands
kampioen van je klasse, man man man wat was ik enorm trots op je, dit was een droom die uitkwam.
Elke dag als ik je zag dacht ik ook altijd bij me zelf, wat ben je toch gaaf en mooi.
Een aantal jaar geleden kreeg je goed last van stofallergie en moest je daaronm 24/7 naar buiten, in het dekseizoen kon dat meestal niet omdat
je weide dan bezet was door mooie door jou begeerde dames.
Ik liet je daarom wat betreft het dekken met pensioen gaan zodat het hele jaar de weide voor jou en je shet vriend Rocky was.
Uiteraard mocht je enkele x per jaar daten met 1 van je vaste vriendinnen want je bleef natuurlijk wel een echte kerel he.
Anderhalf jaar geleden liep je een ernstige peesschedeontsteking op, na vele onderzoeken was opereren wel een optie maar de dierenarts kon door je enorm
dikke huid heel moeilijk de blessure zien wist niet zeker of ie er goed bij kon en gaf ook niet heel veel kans op volledig herstel, ook was de narcose een risico vanwege je leeftijd en je slechte longen.
Je moest dan ook lange tijd op boxrust, de slechte vooruitzichten en kansen heeft me doen besluiten om je niet te laten opereren.
De dierenarts zei dat er een kleine kans op iets herstel was zonder operatie maar had niet veel hoop en vond het beetje einde verhaal.
Jij daarentegen vond van niet, ik zag aan je dat je nog graag wilde dus heb ik je lekker een maand op 10 op het weiland gezet, lekker grasmaaien
en genieten van je rust.
Met de juiste verzorging ging het best goed met je, ik merkte wel dat je je enorm verveelde dus zijn we wandelingen gaan maken en ben ik uiteindelijk
weer op je rug geklommen en genoten we van onze relaxte stapritjes en ook gingen we regelmatig even wat baantjes trekken in de Lek.
Afgelopen zomer heb ik je zelfs nog meegenomen voor een weekend op de drunense duinen waar je heerlijk met Fred op je rug rondgekuierd hebt, genietend
van de omgeving en de twee knappe tinkerdames naast je.
Ook heb je nog knuffelpaard gespeeld op de dag vh aangespannen paard en een prachtige rassendefile gelopen, je genoot en was blij om weer
in het middelpunt vd belangstelling te staan.
Enkele weken geleden ging het ineens heel snel bergafwaarts met je, door het toch wel een tijd ontzien van je achterbeen waren er problemen in je voorbenen ontstaan,
ze deden je enorm pijn en bij iedere stap moest je nadenken wat minst pijn deed, ook was je inmiddels voor een groot deel doof waardoor je vaak schrok en daardoor je achterbeen pijn deed, ook je longen werden er niet beter op.
Ik heb je toen op een flinke dosis metacam gezet waardoor je je wel beter voelde maar een week geleden wilde je niet eens bij je stal weg en ik zag toen ook in je
ogen dat je moe gestreden was, je lichaam was op en je vechtlust was weg.
Ik heb op dat moment het verschrikkelijke besluit gemaakt om je te laten gaan....
We hebben nog een week van elkaar kunnen genieten, jij lekker stoned vd pijnstillers maar daardoor gelukkig je wel goed voelend en ik had deze tijd gewoon nodig om afscheid van je te nemen,
Veel mensen bij wie je een speciaal plekje in hun hart hebt zijn nog even bij je geweest om je te verwennen, en ik heb je heerlijk volgepropt met alles wat je maar lekker vond, de gekste dingen heb je gegeten, tot een paar appeltaarten aan toe, en nog even met de trailer naar bos en water geweest, allemaal op jouw tempo.
En dan breekt die verschrikkelijke dag aan, ik moet je laten gaan maar kijk naar je en hoop dingen te zien waardoor ik de afspraak af kan zeggen.
Mijn laatste dag samen met jou.....ik heb heel vaak mn neus in je manen gestopt om je heerlijke geur op te snuiven, heel veel lekkers gegeven en ik heb
je eindeloos geborsteld en mooi gemaakt, net zoals we deden als we naar een show gingen.
En dan is het tijd dat ik definitief afscheid van je moet nemen.
De dierenartsen zijn lief voor je en jij laat zoals altijd weer zien hoe lief braaf en trouw je bent.
Het gaat heel rustig maar ook heel snel, wat voor mij bevestigd dat je oude lichaam op is.
Maar wat doet het ongelooflijk pijn om je te laten gaan.....nog een laatste kus nog een laatste knuffel...
Maar je bent er al niet meer......
Dag mooie grote lompe witte lieve trouwe Chuckie van me, wat ga ik je verschrikkelijk missen, ik kan me nu nog geen leven zonder je voorstellen,
maar het moet....
Je was zo ontzettend speciaal en uniek.
Je laat vele prachtige nakomelingen achter die veel van jouw gouden karakter geerfd hebben.
Je zoon Caydo zal mij troost bieden, qua karakter lijkt hij zo veel op jou, maar hij zal jou nooit kunnen vervangen want er is gewoon maar 1 Chuck.
Dag lieve Chuck, het ga je goed daarboven, pas een beetje op je kleine meid Inooka en ga maar lekker zonder pijn in galop achter de bonte dames aan.
Ik zal je nooit vergeten, jij zit voor altijd in mijn hart en ik ben blij dat ik je baasje mocht zijn.
