dromen, idealen, doelen

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

 
 
Anoniem

dromen, idealen, doelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 17:23

Hoi iedereen,

we hebben het op het forum al een beetje gehad over doelen en wegen die stiekum doel zijn enzo Haha! , en Pril heeft een mooie discussie opgestart over dromen.

Ik begon er eigenlijk over na te denken doordat iemand vroeg hoe je aan je paard gekomen was en ik het verhaal van m'n eerste paard opschreef (wat nu ik het weer doorlees best "sterk" klinkt maar zo is het wel gegaan).

Toen ik Levi's kocht had ik iets heel anders voor ogen dan toen ik Nescio kocht. En ik heb Levi's dan ook verkocht omdat ik een bepaald doel wilde bereiken, en daar een ander paard voor nodig had. Je zou dus kunnen zeggen dat mijn paard een van de middelen is om mijn doel te bereiken (hoewel ik m ook gewoon heel lief vind hoor!) Hebben meer mensen dat gedaan? Ik heb het er best moeilijk mee gehad namelijk.

Zijn je dromen of idealen veranderd in de loop der tijd? Ik sprong bijvoorbeeld vroeger heel veel, en nu rijd ik alleen nog dressuur. Wat had je voor ogen toen je je paard kocht? Vond je m gewoon lief of was je echt op zoek naar een bepaald ras of iets van die strekking?

Nou ja, ik hoop dat het een beetje over komt, graag verhalen!
---------
Moderatoropmerking:
Oud topic, maar zie eerst : Odi @ [VSW] dromen, idealen, doelen Dit topic blijft open staan Lachen
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-03-08 11:46, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Opmerking ingevoegd.


Thirza

Berichten: 9257
Geregistreerd: 22-02-01
Woonplaats: Nieuwegein

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 17:26

bij mij is het heel erg verandert
ik reed vroeger op een arabier (Belleamy)
en nu op een tinker
mijn droom wat ik ermee wil? ik weet het eigenlijk niet maar ik ben nu wel een beetje dressuur matig aan het rijden wat best wel goed gaat het lijkt me wel een uitdaging om op een tinker wedstreiden te rijden

Wilona

Berichten: 3115
Geregistreerd: 06-04-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 17:36

Bij mij is het ook wel veranderd.
Vroeger hield iok ook heel erg van springen. Maa Sinds ik er afgedonderd ben durf ik het niet meer. Heb het daarna nog wel eens gedaan (op ponykampen) maar dat was ook geen succes, toen ben ik er weer afgevallen.
Het leek wel of ik het verleerd was, ik wist helemaal niet meer hoe ik moest zitten enzo.
Dus heb ik het ook daarna niet meer gedaan. Maar op Floor mag ik ook niet springen. zwakke voorbenen.
Ik ben dus nu alleen nog maar recreatief aan rijden en dressuur. Het dresuur gaat steeds beter en ik wil er ook wel in verder.
Maar of ik ooit nog ga springen?? dan zou ik wel heel veel moed voor moeten verzamelen.
Scheve mond\

I love to love!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 17:40

haha weet je wat ik zocht :

Mijn lijst waar het paard aaaan moet voldoen :
* hoogte : hoger dan 1.70 m
* Moet zwart of zwartbruin zijn! geen bruin paard en geen vos!µ
* mag wel jong zijn maar liefst minimaal l niveau
*mocht toen een bedrag kosten dat ik nbiet meer weet, wel weet ik dat ik toen dacht dat de gulden opp 60 bef stond dus een verkeerd bedrag had uitgerekend hahaha
*dressuurafstamming


met wat kom ik thuis:
*ruin
*1.67m(zit in de buurt!
*kleur : vos ! aah daar ging mijn zwart dressuurpaard!ik had toen echt een obsessie voor zwarte dressuurpaarden, vraag me niet waarom!
*en springpaard haha

duseuh , dan heb ik er geloof ik een halfjaar me liggen kukkelen , instructeur maakt mij gespannen dus [***] ook gespannen , ... nu heb ik goede instructrice en het paard bloeit open net als ik , en ach ik wil gewoon bekend worden aaaaaaaaaahaha Extreme duivel

Sirius_

Berichten: 10937
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 17:42

ik wou verder komen in de dressuur wereld, het hoogste wat ik nu ben is laatste in de b10 *LOL*
mijn droom is ehm... dat zei ik gisteren al tegen ylva, het is veranderd van leuke dressuurpony naar knuffelpony. het leukste wat mij lijkt en ik ook heel graag wil doen is western. eigenlijk kan het me niet zoveel schelen hoe oud, hoe groot, wat voor ras, wat voor kleur, als is hij/zij pimpelpaars! zolang ik er maar plezier van heb. het gaat niet om het rijden het verzorgen alleen is leuk! rijden is alleen maar een bonus (ook leuk!) of zie ik dat verkeerd? ik zei tegen een vriendin als ik nu geld en toestemming had kocht ik pam voordat iemand anders nog eens de kans had *LOL*
ik hoop een recreatie pony te krijgen over 2 jaar


Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 17:58

Mijn paard maakt de meeste dromen wel waar, al kost het af en toe wat tijd. Tijd zat, want hij heeft me beloofd dat ie oud wordt Lachen Lachen.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 18:04

Ik ging op zoek naar een jong paard omdat mijn oudere leer-merrie was overleden. Nooit meer een ouder paard dacht ik.
Ik reed altijd redelijk fanatiek dressuur op de manege waar ik stond. Ik deed mee in de spring-les, ging 2 keer per week het bos in, stapte vaak na het rijden een stukje over de weg naar het dorp. Ging graag te paard broodjes halen bij de bakker. Mijn man reed ook af en toe op mijn paard.
Ik dacht Verward dat ik al aardig kon sturen want ik reed de oefeningen op Z-niveau incluis de zig-zag appuyementen in galop met vliegende wissel. Ik dacht Verward dat ik wel genoeg basis had voor een jong paard. Dat viel dus gruwelijk tegen Verdrietig
Toen ik Lois kocht had ik ook hetzelfde voor ogen. Maar al vrij snel bleek dat Lois uit een heel ander hout gesneden was *LOL* . Als gevolg heb ik mijn verwachtingen heel erg moeten bijstellen. Lois bleek een veel beter paard te zijn dan dat ik me ooit had kunnen voorstellen maar ook met een veel complexer karakter }> .
Ik ben nu serieuzer geworden in het rijden. Ik hoop dat ik ooit nog een keertje lekker door het bos kan met een lange teugel.
Verder ben ik helemaal verliefd geworden op paarden met veel bloed, vooral Trakheners Lovers

jantina

Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 19:34

Mijn droom was altijd mijn eigen echte pony. Heel verwend, want we hadden tenslotte een paard, Berber. Maar die was van mijn zus. Toen droomde ik alleen van een eigen, maakte me niet uit wat het was, pony, paard, ezel. Haha!
Isolda werd geboren en mijn droom kwam uit. Dat was op dat moment mijn droom en die droom is ze altijd blijven vervullen. En zelfs nu, 11 jaar later, laat ze mijn dromen uit komen. Een veulentje van mijn eigen grote liefde!

Pril

Berichten: 1831
Geregistreerd: 13-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 20:27

Nou als pony ruiterje was ik echt zo`n dressuurprikkertje. Dus moest er na de pony ook een dressuurpaard komen. Ik kwam thuis met een paard dat alles behalve een dressuur talent was maar wel aardig kon springen. En waar je paard goed in is daar ga je als ruiter vaak in mee dus ik ging met hem springen, best wel fanatiek. Totdat ik een paar keer een crash maakte in een hindernis, toen was het vertrouwen helemaal weg. Mijn paard heeft namelijk een slechte galop en het was daarom altijd hard werken om hem goed bij de sprong te krijgen. Dus we misten wel eens een afstand. Hier in Texas kan ik niet meer naar springwedstrijden omdat ik altijd regelmatig op wedstrijd moet om hem optimaal te laten springen. Als hij een tijdje niet meer op concours is geweest krijg je hem dus echt niet rond, zo kijkerig is hij. En aangezien je aan een springwedstrijd hier al snel 1000 dollar kwijt bent kan ik het dus niet meer veroorloven. Je verdient het wel in veelvoud terug als je goed springt maar met mijn paard (en mijn wedstrijdzenuwen!) weet je nooit waar je aan toe bent. De ene keer springt ie fantastisch en de andere keer krijg je hem de ring niet eens in en daar ga ik dus geen 1000 dollar voor riskeren. Ik heb vaak heel veel geld voor dit paard kunnen krijgen maar ik kan het gewoon niet over mijn hart verkrijgen hem te verkopen. Voor dat geld zou ik een heel mooi dressuurpaard kunnen kopen (wel 3!) maar dan zou ik dus ook de rest van mijn leven in tranen zijn. Ik weet niet wat het is maar ik heb gewoon een heel speciale band met dit paard en die vind ik meer waard dan geld....

Pril

Berichten: 1831
Geregistreerd: 13-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 20:30

Ik vergeet er nog bij te vermelden dat ik sinds een tijdje op een super dressuur paardje rijd, dus verder komen in de dressuur kan evengoed. Daar hoef ik mijn beesie gelukkig niet voor te verkopen. (overigens heb ik indertijd dus wel mijn pony verkocht en daar heb ik nog heel lang verdriet om gehad)

Rhys
Berichten: 6351
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 21:14

Mijn eerste 'echte' pony die ik kreeg toen ik 13 was, was toen voor mij absoluut een droompony. Het was een hengstje van drie, met teveel Golden Wonderbloed om goedgekeurd te worden als dekhengst. Hij had een heel moi hoofdje, supergangen en was zo braaf.....een superdier zou je zo zeggen. Alleen hij was zo ontzettend flegmatiek.....daar werd ik gewoon moedeloos van. [achteraf denk ik dat hij misschien fysiek ook nog weleens iets kan mankeren waardoor hij zo sloom is]
Ik was toen al net zo fanatiek als nu en heb echt anderhalf jaar geprobeerd hem iet bij te brengen. In de bak wou hij níet werken, de ene keer verzette hij bij wijze van spreken geen stap, de andere keer ging hij er steeds vandoor als ik bijvoorbeeld wijken inzette ofzo.
Springen kon hij wel goed, als hij er zin in had.....

Anderhalf jaar heb ik het geprobeerd, soms reed ik hem twee keer per dag een halfuur om hem dan toch iets aan het werk te krijgen.....uiteindelijk pasten we toch niet bijelkaar. Het is de perfecte pony voor in een manege, je kan echt alles met hem, of voor iemand die heel graag bosritten maakt enzo..maar ik wou dressuurwedstrijden rijden...
Dus ik heb hem verkocht, aan een meidje dat hem nu nogsteeds heeft en nog steeds bij mij in de klas zit, hij heeft daar werkelijk een luizenleventje Lovers en ik hoor regelmatig nog wat over hem.
Nu heb ik amiga al weer meer dan drie jaar en daar ben ik zo onwijs gek mee, ik ben blij dat ik toen die beslissing genomen heb. maar het knaagt toch nog wel hoor......

Es könnte alles so einfach sein
Ist es aber nicht

~Die fantastischen Vier~

Suus

Berichten: 1692
Geregistreerd: 13-03-01
Woonplaats: Stein

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-05-01 21:20

Zo ben ik dus aan mijn huidige en eerste paard gekomen! De vorige eigenaar had een hoger doel voor ogen dan wat Tonko aankon en een ander paard erbij gekocht. Dit paard is het toch blijkbaar ook niet helemaal en hij wilde nog een beter paard. Maar omdat drie paarden iets te veel van het goede waren heeft hij Tonko aan mij verkocht! (ik reed er sinds 3 jaar op)

Fitzroy

Berichten: 25032
Geregistreerd: 11-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-01 07:28

Hoi Zep, ook ik heb 2 x een ander paard gekocht om mijn doel te bereiken (=Z-dressuur). Mijn eerste paard was een manegepaard en een hele lastige merrie. Helaas ben ik met haar niet verder gekomen dan de L, omdat zij weigerde op de trailer te gaan. Ik heb er echt alles aangedaan, zelfs Emiel Voest is nog bij haar geweest, maar ze vertikte het gewoon. Ik was toen ook eigenlijk van plan om te stoppen met de paardensport maar toen liep ik tegen een jong paard aan. De merrie is verkocht.

Helaas liep het met het jonge paard ook niet goed af, hij kreeg na een half jaar arthrose in zijn hoefgewricht. Na 1 jaar tobben heb ik die toen af moeten laten maken.

Daarna liep ik dus Fitz tegen het lijf, en dit paard is/was het helemaal. Liefde op het eerste gezicht en ook nog met de capaciteiten om Z-dressuur en misschien nog wel hoger te halen. Ik heb hem nu dik anderhalf jaar en ben nog iedere dag hartstikke blij met hem. In een jaar tijd heb ik hem naar de M2 gereden dus hij voldoet ook aan mijn eisen. Ik heb met Fitz wel dat hij wat mij betreft niet meer de deur uitgaat. Als we aan de top van ons kunnen zijn, dan koop ik nog liever een jong paard erbij dan dat ik hem verkoop. Ik heb nu al zoveel plezier van hem gehad en hij doet ook altijd zijn best voor me.

Odi
Berichten: 1211
Geregistreerd: 17-04-01
Woonplaats: Montferland

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-01 09:41

4 Jaar geleden was ik op zoek naar een veulen het liefst een Quarter of een Paint. De prijzen waren in verhouding met de KWPN'ers zo hoog dat ik de waardeverschil te groot vond. Dus besloot ik te zoeken naar een E-pony. Ben toen tegen een veulen aangelopen die ik ontzettend leuk vond, toen ze boven de 1.70 kwam ben ik gestopt met meten (ik wist wel dat ze groot zou worden). Inmiddels is mijn paard 5 en maak ik heerlijke bosritten met haar. Graag had ik met haar "western"wedstrijden meegedaan maar het lukt me niet om haar van de trailerangst af te helpen.

Of ik zelf veranderd ben? JA.
Vroeger bij de pony's heb ik Z gesprongen en M dressuur gereden. Deed de pony niet wat ik wilde, hoe klein ik ook was het moest en zou gebeuren. Nu, ben ik helemaal omgeslagen. Doe o.a. aan freestyle, NH en ga heel anders met dit paard om. Of het beter is weet ik niet. Maar door het "moeilijke" karakter van mijn paard ben ik wel genoodzaakt om andere manieren uit te proberen. Daarom vind ik mijn paard ook geweldig, alle doelen die ik voor ogen had willen niet lukken (vanwege trailerproblemen). Inmiddels heb ik door haar zoveel over karakters van paarden geleerd en dat vind ik dus geweldig.

Ik heb tijdens buitenritten aanbiedingen gehad voor mijn paard (zij is gefokt op springen en ik rijd er western mee). Voor dat geld had ik een "top"quarter kunnen kopen. Met dat idee heb ik een dag gelopen, maar ik kan het niet. Wij hebben al zoveel van elkaar geleerd, ik zou het niet over mijn hard kunnen verkrijgen om haar te verkopen. Mijn paard heb ik nu 4 1/2 jaar en telkens laat ze mij weer voor verrassingen staan.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-01 13:01

Hoi Odi, ik zal nog ff voor je rondbellen.

Mijn Achterhoekse vriend en fokker van Lab zei toen ik Lab kocht, dat ik er een beter mens van zou worden. En raar maar waar, ik ben er wel door veranderd, of het beter is laat ik in het midden. Mijn paardje heeft wel een paar dingen in mij veranderd, dat wel. Dat moet ook wel, want net als jouw paard zet hij mij steeds aan het denken. Het is ook geen hele makkelijke namelijk. Voor mij doet ie wel heel veel, want na al die tijd is de band vrij sterk. Dat voegt wel heel veel goeds aan je leven toe, dat moet ik toegeven.
Dat is denk ik ook het meest bijzondere aspect van onze hobby, de paarden.

Tender
Berichten: 2359
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-01 14:00

Woody is alles wat ik zou willen en stiekum heeft 'ie nix van al die dingen die je graag zou willen in een paard: hij kan niet lekker op buitenritten, is te stug voor het echte dressuur-werk, is niet knuffelig etcetc. Maar hij heeft een karakter waar je voor door het vuur zou gaan, een echte vechter, en heel wijs, een echte oude man! Mijn grote liefde!

4 jaar geleden ging ik op zoek naar een paard om verder me te kunnen in de dressuur (mijn hoop: Z of verder). Dat paard dacht ik te hebben gevonden in het veulen Tender. Een jaar geleden stond ik echter op het punt hem te verkopen: hij heeft niet het karakter dat ik graag zou willen, dat Woody wel heeft! Bovendien was ik door mijn man helemaal verliefd geworden op arabieren en al wat Tender is, een arabier is het niet (de correcte omschrijving luidt: een door en door domme WPN'er)!
Inmiddels heeft Ten laten zien dat 'ie wel over karakter beschikt, maar niet het karakter van Woody. En het is aan mij om te kiezen wat ik doe: accepteer ik dat en gun ik het paard een lekker leven (elke dag in het land en een eerlijke behandeling, zowel onder het zadel als verder), of verkoop ik hem met alle onzekerheden van dien om zelf een paard te kopen dat beter bij mij past?

Ja, inderdaad, moeilijke keus!!! Ik kan het toch niet maken om dat beessie de dupe te laten worden van mijn wisselvalligheid?? Kan hij er wat aan doen? Hij is zoals hij is!

Ik weet het niet! Voorlopig vermaak ik me nog kostelijk met hem: heb plezier in het rijden, leer zelf erg veel, lach me dood om dat gekke paard en ben best wel gek op hem. Toch zegt mijn gevoel dat hij ooit weg zal gaan, eenvoudigweg omdat ik met hem die band niet voel die ik met Woody wel voel. ik weet het echt niet! Maar wil geen verkeerde keuze maken. HELP!!!




_________________
Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Tender op 2001-05-16 15:12 ]</font>

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-01 21:02

tinkie is alles wat ik altijd al wilde,vanaf jongs af aan.een lekkere pony om alles mee te doen en te delen.ze heeft alles wat ik prachtig vind aan paarden/pony's.................

Nimber

Berichten: 26547
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-05-01 21:28

Ik was een onwijs Fanatieke springruiter en reed ook SGW met Floor het paard waar Wilona het al overhad.
Ik ben dus ook met haar gevallen gewoon tijdens een concour daar heeft ze een slecht voorbeen aan overgehouden en na die val duurde het ruim 2 maanden voor ik weer in het zadel zat.
zodra ik een hindernis zag werd ik helemaal paniekerig nooit meer springen dus zelfs over gedacht om te stoppen maar daarvoor was ik toch te fanatiek.
Ik ging me wat meer bemoeien met het inrijden van paarden.Daarna werden ze verkocht zo ging ik ook aan de gang met een 2.5 jarig ruintje.
Mijn isntructeur noemde 'm spottend die haarbal.
Ik vond 'm wel grappig.
beertje,balletje etc. werd ie genoemd door mensen op stal en ik deed net zo vrolijk mee hij zag er niet uit was flink ziek geweest (wobbler) en had totaal geen spieren behalve een hangbuik.
maar toch het was zo'n vriendelijk paard en soms dan kon ie zo mooi gaan door dat weiland en hij was heeeeeeeeeeel slim.
Jammer dat ie niet door een klinische keuring zou komen door die wobbler.

Ondertussen werd ie steeds sterker door het vele wandelen en longeren.
Tja ik werd verliefd.
Er zouden mensen komen kijken om 'm als recreatie paard te nemen mijn vader kreeg door dat ik het erg jammer zou vinden als deze weg ging en hij werd mijn kerstkadootje.
Het lelijke eendje werd een zwaantje nadat ie meer spierenkreeg en hij bleek nog eens super bewegingen te hebben.
Mijn instructeur is de enige die na een jaar zei meisje hij gaat super dat had ik nooit verwacht achter die haarbal.
Inmiddels kwam ie wel door de kninische keuring heen en ben ik binnen het jaar naar de M1 gegaan wie had dat ooit kunnen voorspellen ikke als dressuurruiter *LOL*

Ikzelf ben ook erg veranderd ik ben rustiger geworden heb meer geduld en ik kan doen en nadenken tegelijk.
ook heb ik meer ervaring.
was ik voor 5 jaar terug nog verongelukt met een arabier houd ik nu op de grootste etters m'n hoofd koel.

Er is een 2de pony bijgekomen omdat die afgemaakt moest worden omdat ie gek was.
met geduld heb ik haar toch onder het zadel gekregen.
Met die merrie heb ik zo'n band gehad dat was heel raar maar ik had altijd een gevoel van moederrol over haar ze volgde me overal en hinnekte meteen als ze me zag met Lottie heb ik meer het maatjes gevoel.
die arabier was echt een buitenpaardje vond dressuur niets aan ik heb haar nu verkocht aan iemand die endurance met haar gaat rijden en heb er ondanks dat ik haar mis geen spijt van die verkoop gehad.
Lottie is echt m'n maatje die gaat niet meer weg.
als we vast zouden lopen blijft ie misschien voor m'n nichtje en dan ga ik wel een paard van een ander erbij rijden ofzo wil toch wel blijven starten maar ach zeg nooit nooit had ook nooit verwacht dat ik niet meer zou durven springen......

http://www.kimtelgen.nl
Cranio sacraal therapeut en instructrice

Suzanne F.

Berichten: 48885
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 08:39

Mijn vader kocht een 3-jarig Verward paard voor mij toen ik 12 was. Ik zeurde altijd om een pony. Ik wilde eigenlijk gewoon leuk rijden. Ben toen wedstrijdjes gaan rijden, B onderling en toen landelijk. En dat ging eigenlijk heel goed. 2 jaar later (ik 14, hij 5 jaar) reden we Z1, jaar daarop werden we provinciaal kampioen Z2, Levade gereden, ZZ-licht gestart.
Eigenlijk vanaf dat het zo goed ging in de B wilde ik al Olympische Spelen rijden, beetje rare droom he? Maar ja.....die heb nu nog steeds. Ik denk altijd maar....
..De weg naar de top is lang maar niet onbegaanbaar.....

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 08:42

Voor mij pas een issue als ze medailles uit gaan delen voor beste toeschouwer, tot die tijd kom ik nergens voor in aanmerking denk ik.

Tender
Berichten: 2359
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 08:56

Gekke Lov!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 09:02

Tja, reality bites, maar ik heb nu eenmaal geen paps met een bouwbedrijf en boelveel centjes die niks anders doet dan mijn sport sponsoren. Ook geen moeder die er verstand van heeft en mijn ruitercarriere nauwgezet voor me uitstippelt. Ook niet tig paarden waar ik uit kan kiezen en die voor me getrained worden. Dat heb ik allemaal niet.
Zelf werk ik me de parkietenpleuris om alles draaiende te houden, ik heb maar dat ene paard waar ik zielsveel van hou, de kans is vrij klein dat die de olympische aspiraties waar gaat maken. Niks ten nadele van het paard natuurlijk,maar het is nu eenmaal geen bonfire. Hij is namelijk veel en veel leuker.
*LOL* *LOL* *LOL* *LOL* *LOL* *LOL* *LOL* *LOL* *LOL*

Desiree

Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 09:18

dromen veranderen vaak in de loop der tijd, maar sommigen waren er altijd al en die blijven ook. Ik heb van kinds af aan al een paard gewild, nu heb ik er 2. Ik heb altijd al op de Veluwe willen wonen in een boerderijtje, maar met een beetje geluk kan ik ergens anders in een boerderij komen te wonen, misschien ergens in Duitsland?

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 10:52

Lov, ik ken iemand die dat ook allemaal niet heeft, altijd paarden van anderen heeft gereden, hard gespaard heeft en op goed geluk een jong, veelbelovend paard heeft gekocht, gewoon alle dagen KEIhard werkt en inmiddels Grand Prix rijd in het Zweedse team, dus het kàn ook zonder... De echte talenten komen altijd wel bovendrijven.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-05-01 11:54

Hoi Zep, dat klinkt bemoedigend.
Zelf werk ik minimaal 40 uur per week.
Eigen vervoer heb ik niet, mijn paps heeft geen zin om een trekhaak onder zijn auto te zetten (stel je voor?), dus het ontbreekt mij soms aan de moed om aan het starten te blijven. De laatste 2 jaar ben ik 5 keer op een wedstrijd geweest, oke, 1 keer daarvan was Kootwijk, oke.
De laatste jury had zo'n witte stok met rode streepjes en toen besloot ik om weer terug in de ring te komen als hij minimaal passage kon en eventueel een pirouette. Dat klinkt misschien iets beter voor zulke juryleden.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: SemrushBot en 24 bezoekers