Ik kocht mijn eerste paardje pas toen ik 26 was. Ik kocht een 1/2 quarter-1/2 arabier van mijn schoonzusje. Dat was Stoney. Stoney was 5 jaar en nog niet ingereden, dus dat moest ik zelf doen. Nou was Stoney het paardje waar je echt alles mee kon doen. Hij heeft niet 1 keer gebokt toen ik hem inreed. Na anderhalf jaar bleek dat ie blind was en ik hem niet kon gebruiken voor het werk wat ik met hem deed. Met veel verdriet heb ik hem dan verkocht aan mensen met kinderen die hem dood zouden knuffelen (bij wijze van...). Ik heb in de tussentijd, dat ik Stoney had, een 2 jarige quartermerrietje gehad, genaamd Amber. Ik had een papegaai die ik ingeruild heb voor haar (goeie ruil he?). Nadat we haar zadelmak hadden heb ik haar ook verkocht aan een vrouwtje die een paardje zocht om gezellig mee te kunnen rijden en knuffelen. Ik heb alletwee de paardjes zelf weggebracht zodat ik ook meteen kon zien waar ze terecht kwamen. Had dat niet naar m'n zin geweest had ik meteen weer met paard en al omgekeerd Van het geld van de 2 verkochte paardjes, heb ik Goldie Bar gekocht. En die heb ik nu nog steeds. Die zal waarschijnlijk de rest van haar leven wel bij mij slijten. Dat is mijn paarden geschiedenis
groetjes, Caballo
Life is all about ass; you're either covering it, laughing it off, kicking it, kissing it, busting it, trying to get a piece of it or behaving like one.