Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Thioro schreef:Zou het niet erg vinden moest ik er nog een paar 100 tegenkomen . De merrie was niet geimporteerd maar in Frankrijk gefokt. Naar het schijnt zijn er 2 grote fokkerijen in Frankrijk, waarvan eentje hier in de buurt zou moeten zijn (al is 'in de buurt' relatief in Frankrijk).
Eigenaar was ook helemaal gepassioneerd door Teke's en begon een heel verhaal over hoe heel vroeger de Teke's op uithouding maar ook op karakter gefokt werden. Hoe de fokkerij later onder Russische invloed zich meer op uiterlijk en type ging richten, wat karakterveranderingen meebracht die de 'slechte' reputatie veroorzaakten en hoe sommige stallen nu terug proberen te gaan naar het 'oorspronkelijke' fokken. Een echte volbloed had volgens hem nooit een slecht karakter, alleen zijn ze wel gruwelijk intelligent en eerlijk en kan niet iedereen daarmee omgaan.
Hij vergeleek het met de fokkerij van de Anglo-arabier, een populair ras in Frankrijk. Zowel de engelse volbloed als de arabier staan niet bekend als geschifte paarden. De combinatie echter kon blijkbaar wel eens anders uitpakken. Er ontstond tunnelvisie in de fokkerij van Anglo-arabs (gericht op sportieve prestaties) en de paarden werden op sportief vlak wel steeds beter maar qua karakter zaten er steeds meer geschifte exemplaren tussen. Zijn nu ook hun fokbeleid wat aan het bijsturen.
JoSav schreef:maar waar die passie vandaan komt? Denk toch echt door de leuke AT paarden die ik ben tegengekomen tot nu toe.
JoSav schreef:Wow, bedankt voor alle nieuwe reacties. Vind het leuk om te lezen dat mijn liefde voor het ras zo goed overkomt en het stuk uitnodigt tot lezen, ondanks de lengte.
ponies: Kaspische paarden en Arabieren (vooral de Perzische!) vind ik ook helemaal geweldig. En dan precies het oorspronkelijkere, kleinere type. Commercie is een groot gevaar voor deze rassen. De reden dat ik ze toch onder de belangstelling wil brengen is om juist de rassen in hun oorsprong te laten zien en diverse rassen als endurance en langeafstands-paard te promoten. Of desnoods als sportpaard, met oog en respect voor hun oorspronkelijke doeleinden. Er wordt binnen dit ras (AT) namelijk al op grote schaal voor commercie, show en sport gefokt. Er wordt nog maar zeer weinig traditioneel gefokt. Dat is geen probleem mits de genetische poel groot genoeg is, maar met 3000 stuks is dat lastig, en bij het Kaspische paard is dat helaas niet anders. Mijn grootste droom zou zijn een stoeterij op te zetten waar diverse oosterse paardenrassen worden gefokt, zoveel mogelijk naar traditionele maatstaven (selectie op basis van een bepaald gebruiksdoel en een bepaalde hardheid binnen het raamwerk van oorspronkelijk gebruik ipv puur op type of moderne sport). En ja, die markt zal dan klein zijn, maar mijn passie is wel groot genoeg. Nu nog de middelen...
Het verschil tussen de Turkoman en Akhal-Teke ligt hem vooral in de selectiemethode. Er zijn Akhal-Teke die nog dicht liggen bij de oorspronkelijke en huidige Iraanse en Afghaanse Turkomans, maar er zijn er ook (veel) die in een heel andere richting gefokt zijn sinds de Sovjets en Russen de boel overnamen. Of dat positief of negatief is ligt uiteraard aan wat je voor ogen hebt wat betreft gebruiksdoel e.d. Heb ook een grote interesse in de Turkomans, waaronder diegenen die Louise Firouz fokte (zij fokte diverse lijnen waaronder Yamoud, Goklan, Akhal-Teke en Teke).
Lijnteelt en inteelt heeft idd zo zijn gevaren en die gaan ook op voor de AT. Binnen de Turkoman fok in Iran wordt er door sommigen nog heel traditioneel gefokt. Toch is ook daar het gevaar van sportpaardenfok (en eerder al) van Engels Volbloeds voor de rensport. Toch is er ook sprake van kruisbestuiving tussen de diverse Turkoman subgroepen: bijv. een Akhal-Teke hengst op een Yamoud moeder die samen een Akhal-Teke veulen produceren. Dat werkt in het MAAK stamboek van de Russische en Turkmeense AT niet, omdat het gesloten is. Ik ben er voorstander van om Iraanse Turkomans te onderzoeken en mogelijk gebruiken voor bloedspreiding, maar daar is nog veel weerstand tegen.
Nemurin: geldt bij mij ook zo. Als kind riep ik al heel hard "ik wil geen paard, ik wil een Akhal-Teke" maar andere paarden en pony's kregen daar echt niet minder liefde of aandacht om. Maar voor mij geldt nog steeds dat ik alleen Oosterse paarden wil, voor mezelf, omdat dat nu eenmaal het type is waar ik aan verknocht ben.
Dat standaard plaatje ken ik wel. Is ook de aanstichter van veel AT liefhebberij. Dat was de Turkmeense palomino renpaardhengst Kambar, Karlovach lijn.
NatasjaVE: groot zijn ze voor tegenwoordige begrippen niet, nee. Ik ben zelf klein dus heb dat probleem niet. Eigenlijk jammer dat dat je zou moeten weerhouden. Ze worden tegenwoordig wel groter gefokt (of dat goed is, is een tweede) en er zijn er steeds meer van rond (en groter dan) 1.65m. Bij oorspronkelijke alaman ats was 1,60 overigens helemaal geen uitzondering; zij werden wel de tanks van de oudheid genoemd. Maar ook dat is niet groot vergeleken met veel tegenwoordige warmbloedpaarden inderdaad. En een Gelder is ook leuk, toch?
Marloez: dat heb ik dus ook. Een prachtige Boulonnais kan ik ook zeker waarderen. Maar mijn grootste passie ligt toch bij Oosterse paarden.
Cynthy: er zijn zeker nog andere bijzondere kleuren. Ik zal zo eens wat voorbeeldplaatjes opsnorren maar er is bijv. de koperkleur bij bruinen en vossen, witgoud en zilverglans bij buttermilk buckskin/witte/schimmels en er is zelfs in zeldzame gevallen sprake van een blauwe (!) gloed over zwarte Akhal-Teke.
Marrit13: klopt! En dat vergeten veel mensen gewoon, omdat ze een bepaald stereotype voor ogen hebben. Alles wat daarbuiten valt is dan ineens een uitzondering of niet rastypisch, wat vaak dus helemaal niet zo is.
Chubby: grappig, want ik heb al van meerdere Tinker eigenaren gehoord dat ze vroeger altijd een Akhal-Teke wilden, maar die toch wat te rank en/of buiten budget lagen. Dat terwijl het toch een heel ander type paard is. Bijzonder.
Bedankt ook voor de leuke complimenten aan het adres van mijn merrie. Ik ben zelf natuurlijk uitermate bevooroordeeld naar haar toe.
RianneH: mijn informatie komt uit een breed scala aan historisch bronmateriaal (ik ben historicus) in uiteenlopende talen (Europese talen, maar ook Russisch) en ook Perzische en Chinese middeleeuwse bronnen, Latijnse bronnen, enz. heb ik inmiddels al geraadpleegd in mijn zoektocht over dit ras. Ook via Midden-Oosten experts heb ik Arabische, Nubische en verdere bronnen onderzocht en gebruikt in het vastleggen en achterhalen van informatie over dit ras en andere oosterse paardenrassen.
Verder is er natuurlijk Russisch bronnenmateriaal, modern en historisch. De stamboeken zijn allemaal in het Russisch en het is ook moeilijk aan eenduidige informatie te komen. Uit diverse bronnen is bijvoorbeeld gebleken (en is inmiddels bekend binnen de AT community) dat onder Kroetsjov (maar ook daarna!) vele AT werden geslacht omdat het paard als zodanig uit de tijd zou zijn.
Veel waardevol genetisch materiaal is toen verloren gegaan en verdere rampspoed in de afgelopen 100-150 jaar heeft het ras diverse malen bijna de das omgedaan.
Zo blijkt uit schattingen op basis van historische bronnen dat er in het begin van de negentiende eeuw nog minstens (waarschijnlijk zelfs veel meer) 50.000 argamaks (beste kwaliteit Turkomans) waren en tegen het einde van die eeuw waren hun aantallen gereduceerd tot om en nabij de (schrik niet) 100. Daarna zijn er nog diverse momenten geweest waarbij grote aantallen gedood werden (nog diverse oorlogen en andere slachtpraktijken) of weggekruist werden. Dat is ook de reden dat ze zo zeldzaam zijn.
Online is er zeker ook een en ander te vinden, maar veel bronnenmateriaal zit 'gesloten' achter wetenschappelijke sites waar of voor betaald moet worden of een toegangscode via een wetenschappelijk instituut kan worden aangevraagd. Er zijn wel diverse interessante artikelen en sites online, maar niet alle informatie is even betrouwbaar of idd niet in het Engels verkrijgbaar. Bij diverse Russische en historische bronnen heb je dan ook nog te maken met politieke elementen die meespelen. Het vergt kennis en tijd om de informatie te destilleren. Ik ben van plan diverse van deze zaken ook aan te stippen in mijn project over oosterse paarden. Dit topic is dan eigenlijk onbewust een soort testballonnetje.
En wat betreft je bezoek aan fokkers RianneH: jammer dat je net te laat bent, want op 17 en 18 juli was er een algehele keuring in Nancy, Frankrijk. Helaas worden er in Nederland geen keuringen georganiseerd, maar in Luxemburg, Frankrijk en Duitsland wel, omdat dit centraler gelegen is. In Nederland zijn er gewoonweg te weinig om een keuring financieel haalbaar te kunnen maken. Als je wilt kan ik je contact gegevens geven van diverse fokkers die relatief in de buurt zijn. Het is zeker een aanrader, maar ook handig is tevoren te weten wat bepaalde fokkers fokken, want daarin zijn de verschillen soms best groot. Misschien kun je dan zelfs met ons meerijden.
Zie, oma raakt niet snel uitverteld over oosterse paarden.
Citaat: