Een paar weken terug kwamen er hier mensen van een toneel vereniging om te vragen naar een plaats om hun toneel stuk op te voeren en met hun paarden en huifkarren te overnachten. Ze trekken tot 19 september hier door de omgeving en doen dit dus in verschillende dorpen.
Wij hebben dus onze schuur ter beschikking gesteld. We vonden het gelijk een mooie gelegenheid om aan de mensen uit de omgeving te laten zien hoe het er na de brand van binnen uit is gaan zien.
Ze hebben dus gisteravond hun stuk opgevoerd in de schuur. Er zijn bijna 200 mensen op af gekomen en was echt een geslaagde avond met een leuke sfeer. De paarden stonden bij mij op de wei, en er sliepen een paar bij ons voor de schuur in de huifkar.
Vanmiddag om 13.00u ging het dan verder naar het volgende dorp. Toen vroegen ze of ik niet mee wilde rijden. Natuurlijk wilde ik dat wel en heb ik snel Argentina opgezadeld. M'n moeder en m'n kleine meid zouden mee rijden met de huifkar.
We zijn uiteindelijk met ongeveer 5 aanspanningen, 4 ruiters (incl mezelf) en een trekker met kar erachter op pad gegaan. Ik reed achter de huifkar waar m'n moeder en Iefke in zaten met nog wat andere kinderen.
Opeens zie ik een auto voorbij scheuren die het hele zooitje inhaald en zo gaan de paarden voor mij aan de kletter. En zo lagen ze in de greppel met de kar op z'n kant. M'n vader en man kwamen net aan rijden met de auto en hadden alles zien gebeuren. Die hebben de auto dwars op de weg gezet dat er niemand meer langs kon, en m'n man is naar de kar toe gerend om m'n moeder en dochter er uit te helpen. De rest was er gelukkig al uit.
Het eerste paard konden ze gelukkig vrij snel eruit halen. Alleen het 2e lag nog onder de kar en hebben ze de trekker er bij moeten gebruiken. Uiteindelijk ben ik terug gegaan naar stal omdat Argentina te onrustig werd. Ze stond verschrikkelijk te trillen en uiteindelijk lag ik ook bijna in de greppel en vond ik het wijzer om haar terug in de wei te zetten. Kort daarna kwamen mijn man en de eigenaar met de paarden aangelopen en hebben ze in de trailer gezet en terug gebracht naar hun stal.
De rest van de groep is toen weer verder gereden.
Toen mijn moeder en ik net even rustig zaten stond de politie voor de deur om ons te vragen wat er nou precies gebeurde. M'n moeder vertelde toen dat er waarschijnlijk iets van de kar afbrak en dat tussen de achterbenen van het ene paard kwam. Tegelijkertijd kwam die auto voorbij gescheurd en toen ging de een aan de haal en sleepte bij wijze van de andere er achter aan.
Vanmiddag ben ik nog naar de eerste hulp gegaan met m'n moeder. Omdat ze Iefke goed vast gehouden heeft kon ze zichzelf niet opvangen en is met haar hoofd tegen een ijzeren stang geknald. In het begin ging het wel maar daarna werd ze misselijk en duizelig etc.. Nu heeft ze een zwelling bij haar schedel en moet dus wat oppassen. Maar verder is het gelukkig nog redelijk goed afgelopen allemaal.
De koetsier heeft expres de aanspanning in de greppel gestuurd, omdat het nog niet zo snel ging en hem dat veiliger leek dan de paarden rechtuit te sturen en dan met nog meer vaart op een auto te knallen. Wat was ik blij dat ik m'n kleine meid weer veilig in haar bed kon leggen vanavond.
Het toneelstuk bij ons in de schuur:
Een van de huifkarren bij ons voor de schuur:
