Dan zijn we eindelijk compleet.Toevallig een huis gekocht met weide van een halve hectare eraan en een stalletje. Ondertussen serieus aan het verbouwen maar af en toe vond ik toch de tijd om de stal uit te kuisen, wat onkruid weg te doen en paaltjes te zetten. Deze week toch nog maar even de zoekertjes doornomen en niet ver van bij ons verkocht een man een paard en een pony voor een zeer schappelijke prijs. Hmm misschien toch even gaan kijken. Uiteraard was er voor die prijs veel interesse maar de man maakte duidelijk dat hij ze niet verkocht voor het geld, maar hij een heel goede thuis zocht omdat hij zn paarden niet meer kan berijden.
Hij zocht dus iemand die zowel het paard als de pony kocht, ze constant buiten hield en ze recreatief gebruikte. En blijkbaar werd ik dan nog gekozen uit het lijstje van geschikte kandidaten!
Alles is zo snel gegaan, dit weekend nog een stuk afgespannen met lint, prikkeldraad rondom de wei weggedaan, distels weggedaan, houtkrullen in de stal, draadje gespannen,.... Dat allemaal in de gietende regen, maar het was natuurlijk voor een heel goed doel.
Na jaren wachten is mn droom dan toch uitgekomen. Het gaat om een 10 jarige Kentucky Mountain Saddle horse (ruin) en een kleine schimmelpony van 11 jaar, ook een ruintje. Ik vind dit een ideaal "eerste paard", werd ook voor hippotherapie gebruikt enzo.. Nog een gloednieuw western zadel erbij gekocht en een mini versie voor de pony. Rijden zal ik nog niet meteen doen. Het paard heeft een jaar stil gestaan en ik wil er eerst nog wat aan wennen. Maar ik kan al niet wachten om er grondwerk mee te doen
Het zijn heel aanhankelijke dieren maar zijn toch heel erg gesteld op hun eigenaar. Aan mij dus om ze te overtuigen dat ik even goed ben (of zelfs beter) 
Zenuwen...
Kan niet meer wachten... Hopelijk verloopt de verhuis goed. Heb toch een beetje schrik dat ze zullen uitbreken of ziek worden of of... (toen we net onze hond hadden, had ik hetzelfde gevoel, maar nu is het nog erger)
Morgen kan ik waarschijnlijk wel meer vertellen en zal ik ook wat foto's plaatsten!!
Ik snap dat je niet kunt wachten 
R.I.P Lizzy 
Maar goed, de volgende ochtend stonden ze er nog! OEF! En van zodra ze dichter als een meter bij de draad kwamen, liepen ze al de andere riching uit. Dus het visuele aspect is blijkbaar voldoende. (Voor alle zekerheid toch maar een nieuwe transfo kopen).
(eigen schuld natuurlijk). Daar stond hij dan op de wei met zn zadel aan. En ik kreeg hem niet meer te pakken,..pff. Uiteindelijk kwam mn vriend er aan. "Spyke, kom es hier". En Spyke ging mooi naar vriendlief die hem zn hoofdstel omdeed 
Daar stond ik mooi ( "zo moeilijk is dat toch niet?)
.