Wanneer het huis uit.

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

 
 
Vjestagirl

Berichten: 26645
Geregistreerd: 11-08-06

Wanneer het huis uit.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-09-10 13:24

Als afgeleidde van deze discussie: [LZP] Schoonouders.. wat moet ik ermee....

Wanneer ga je het huis uit. Wat is normaal? Als je 17 bent? Als je 25 bent? Is het normaal dat als je een fulltime baan hebt je ouders kostgeld vragen? Is het redelijk van ouders om te verwachten dat je op een bepaald moment weg bent? Moet je als ouder er bij de geboorte van je kind (of eigenlijk: bij de planning van de verwekking) er rekening mee houden dat je kind weleens tot zijn 30ste thuis kan blijven wonen, pf zelfs nog lanter? Mag je als kind inspraak verwachten in dingen in huis als je de 18 bent gepasseerd? Mag je als kind verwachten dat je geheel je eigen gang kan gaan? Heb je als kind alleenrecht in de beslissing wanneer je het huis uit gaat? Hebben ouders de plicht altijd voor hun kinderen te blijven zorgen als de besluiten het huis niet uit te willen?

Hoe denken de bokkers hierover?

TS begint:
Ik vind dat ouders best mogen verwachten dat hun kinderen op een bepaalde leeftijd voor zichzelf zorgen, en dus ook het huis uit zijn. Mochten ze iets mankeren, mochten ze problemen hebben etc. mogen ze altijd thuis komen, maar wel maar tot het weer goed gaat, en dan opzoek naar een eigen stek. Ik vind het geen gezonde situatie als mensen op hun 25ste (bijv.) nog bij hun ouders wonen (als ze ge je zond zijn, kunnen werken, en er in principe niets in de weg staat om voor zichzelf te zorgen).

Ik vind het ook niet meer dan normaal dat als je een baan hebt en nog bij je ouders woont je kostgeld betaald. Dat je je loon wilt sparen is leuk, maar ik kan me voorstellen dat ouders ook wel leukere dingen met hun geld weten te doen dan voorzien in hem levensonderhoud van iemand die het ook makkelijk zelf kan betalen.

Misschien ben in streng, misschien ben ik ouderwets. Maar ik vind het gezond om rond je 18de toch het gevoel te krijgen dat het tijd wordt om voor jezelf te zorgen.

Als atheïsme een religie is, dan is geen postzegels verzamelen een hobby.


Mano88
Berichten: 5733
Geregistreerd: 03-11-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:28

ik ben het met je eens, maar er is wel een 'maar' aan dit verhaal. Probeer maar eens een huis te vinden (en zéker als je nog niet wilt kopen).

friesiszwart

Berichten: 10172
Geregistreerd: 05-06-06
Woonplaats: pendelend tussen GLD, Overijssel en ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:29

Wanneer is van verschillende factoren afhankelijk. Ik denk dat de meeste mensen vanwege werk of studie het ouderlijk huis uit zullen gaan.

Zelf ging ik ivm studie op mijn 17e uit huis en ging toen in een "zusterflat" wonen. Opleiding voor Z-verpleegkudige en wij woonden in een flat van de opleidingsinstelling.
Een kennis van mij is 43 jaar en woont nog steeds in het ouderlijk huis.

je kunt de richting van de wind niet veranderen, wel de stand van je zeilen. Te huur 6 persoons vakantiehuisje aan visvijver en leuke omgeving zie: www.fanerberveld.webnode.nl

moonsparkle
Berichten: 21705
Geregistreerd: 21-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:31

Ik wil al 2 jaar uit huis, alleen volg een deeltijd studie gecombineerd met een eigen bedrijf en parttime baan. Dat word dus nog niks en ben al bijna 22.

Wist je dat veel planten eetbaar zijn en dat sommige ook heel gezond zijn? Je leert er meer over tijdens een wildplukwandeling

Mootje
Berichten: 15719
Geregistreerd: 19-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:31

Ik ben op mijn 20ste het huis uitgegaan ivm studie. Ik ben nu 26 en ik zou er niet aan moeten denken om nu nog bij mijn ouders te moeten wonen. Een vriendin van mijn moeder heeft tot haar 38ste thuis gewoond, en ik kan je zeggen dat ze er zeker niet beter van is geworden.

Ik vind het heel normaal dat wanneer je fulltime werkt, je je steentje in handelingen en kosten bijdraagt in het huishouden, dus voor een enig kind 1/3 GWL & 1/3 huishoudgeld!

Net als mijn ouders zal ik mijn kinderen de dag dat ze 18 zijn vertellen dat zij zich moeten inschrijven bij de woningbouwvereniging. Ik wilde dit niet, omdat ik niet wil huren, maar moest mij toch inschrijven. Op mijn 23ste heb ik mijn huis gekocht.

Vjestagirl

Berichten: 26645
Geregistreerd: 11-08-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-09-10 13:32

Loesje88 schreef:
ik ben het met je eens, maar er is wel een 'maar' aan dit verhaal. Probeer maar eens een huis te vinden (en zéker als je nog niet wilt kopen).


Maar is dat dan altijd je eigen beslissing? Er is volgens mij altijd wel een optie, een studentenkamer, anti-kraak, samen met vrienden huren, de particulieren sector in? En is het altijd je eigen beslissing dat omdat je geen huurhuis kunt vinden en je niet wilt kopen, je dan maar bij je ouders kunt blijven? Ik vind dat je als ouders best kunt zeggen dat je iemand binnen nu en een jaar het huis uit wilt hebben (iets vriendelijker gebracht...) en als dat betekend dat je moet kopen... Tsja dan is het zo.

Als atheïsme een religie is, dan is geen postzegels verzamelen een hobby.

hanny_jelke

Berichten: 5577
Geregistreerd: 20-05-08
Woonplaats: grave

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:32

soory maar ik ben blij dat jij mijn moeder niet bent.
ben je 25 hier is je koffer

een baan dan betaal je kost geld.
maar mijn ouders vinden het prima als ze blijven hoor.
mijn broer is zo een typ als de eeuwige vrijgezzel en en die zal nog lang bij me ouders wonen.
ik ben 20 en wooon al wel op mezelf.

Love the schoentje, who loves you.

mellamoshan

Berichten: 4256
Geregistreerd: 22-12-05
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:34

Ben het met je eens, maar moet zeggen dat Loesje een goed punt heeft. Hier in regio randstad is geen betaalbaar huurhuis te vinden waarvoor je in aanmerking komt. Als je dat dan hebt gevonden ben je als je een niet al te riant inkomen hebt, je complete salaris kwijt aan je vaste lasten en is er 0 over voor ontspanning.

Met vlagen ben ik geniaal, helaas is het nu windstil...

Vjestagirl

Berichten: 26645
Geregistreerd: 11-08-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-09-10 13:35

hanny_jelke schreef:
soory maar ik ben blij dat jij mijn moeder niet bent.
ben je 25 hier is je koffer

een baan dan betaal je kost geld.
maar mijn ouders vinden het prima als ze blijven hoor.
mijn broer is zo een typ als de eeuwige vrijgezzel en en die zal nog lang bij me ouders wonen.
ik ben 20 en wooon al wel op mezelf.


Nee hoor. Maar wel als je 22 bent een gesprekje dat ik verwacht dat je toch met een jaar wel een andere plek om te wonen hebt. Niet omdat ik niet van ze zou houden, niet omdat ik ze niet thuis zou willen hebben, maar omdat ik vind dat het gezond is om voor jezelf te gaan zorgen als je een bepaalde leeftijd hebt...

Als atheïsme een religie is, dan is geen postzegels verzamelen een hobby.

mellamoshan

Berichten: 4256
Geregistreerd: 22-12-05
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:35

Vjestagirl schreef:
Loesje88 schreef:
ik ben het met je eens, maar er is wel een 'maar' aan dit verhaal. Probeer maar eens een huis te vinden (en zéker als je nog niet wilt kopen).


Maar is dat dan altijd je eigen beslissing? Er is volgens mij altijd wel een optie, een studentenkamer, anti-kraak, samen met vrienden huren, de particulieren sector in? En is het altijd je eigen beslissing dat omdat je geen huurhuis kunt vinden en je niet wilt kopen, je dan maar bij je ouders kunt blijven? Ik vind dat je als ouders best kunt zeggen dat je iemand binnen nu en een jaar het huis uit wilt hebben (iets vriendelijker gebracht...) en als dat betekend dat je moet kopen... Tsja dan is het zo.


Klinkt leuk, maar wat als je dan niet kúnt kopen? Huizen zijn zo godsgruwelijk duur tegenwoordig, vind maar eens een huis dat je kan betalen met 1 salaris, dat groter is dan een bezemkast.

Met vlagen ben ik geniaal, helaas is het nu windstil...

Tamara

Berichten: 10441
Geregistreerd: 20-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:36

Ik ben het helemaal met je eens :j Wanneer alle omstandigheden qua gezondheid en de mogelijkheid om een baan te hebben, goed zijn, zie ik niet in waarom je als kind niet op jezelf zou kunnen gaan wonen als je begin 20 bent. Mijn ouders hebben ook aangegeven dat ze toch wel verwachtten dat wij uiterlijk als we 25 zouden zijn, het huis uit zouden zijn. Ik ben op mezelf gaan wonen toen ik 21 was, mijn broertje is bij mijn vader gaan wonen en die zie ik eerlijk gezegd nog even niet vertrekken maar mijn vader vindt dat ook minder een punt dan mijn moeder. Mijn zusje studeert en zit op kamers, vanaf haar 16e omdat de afstand naar haar opleiding te groot was. Dus in dat opzicht heeft mijn moeder wat ze wilde ;)

Ik vind het ook reëel om kostgeld te gaan betalen. Ook dat was iets wat mijn ouders hadden gewild als ik nog thuis woonde maar wel een fulltime baan had gehad. Omdat mijn baan en mijn huis tegelijkertijd kwamen, heb ik nooit kostgeld betaald. Wel vind ik dat het in het redelijke moet blijven, ik zie nl. thuiswonen en fulltime werken als de ideale mogelijkheid om geld te sparen om op jezelf te gaan. Dus afhankelijk van de inkomsten, een bedrag stellen als kostgeld. Een bedrag wat globaal genomen genoeg is om je kosten te dekken van eten, gas/water/licht etc. Verzekeringen en eventuele vervoersmiddelen vind ik ook dat je zelf moet kunnen betalen :)

Over inspraak vanaf je 18e, dat vind ik een beetje dubbel. Als je bij je ouders woont, zul je je uiteindelijk toch moeten schikken in de regels die zij handhaven. Wel denk ik dat je vanaf je 18e wijs genoeg bent om in ieder geval mee te praten over die regels, dat niet alles mee voor je beslist wordt.

Op je 18e uit huis gaan vind ik vrij vroeg overigens, maar dat hangt er ook maar net vanaf wat je wilt. Veel mensen studeren dan nog en zullen misschien op kamers gaan, maar misschien ook niet. Ik wilde niet op kamers, had ook niet veel zin gehad omdat ik een kwartiertje treinen van mijn opleiding vandaan woonde. Ik kan me voorstellen dat je als ouders dan de grens stelt, opleiding af, dan uit huis. Mocht er nog een vervolgopleiding komen, dan toch zelf oplossen. Ik zou dan overigens, wat hierboven ook al wordt gezegd, wel het kind zich laten inschrijven bij een woningbouw als het 18 is. Op die manier kwam ik aan een betaalbaar flatje want toen ik eenmaal op mezelf wilde, stond ik 3,5 jaar ingeschreven en dat was voldoende om in aanmerking te komen :) En het was geen bezemkast, groot genoeg voor mij alleen!

Ik zou overigens nooit mijn kind thuis laten wonen als dat niet strikt noodzakelijk is om wat voor reden dan ook. Dus een kind wat het wel makkelijk heeft bij mij, gevoederd en gepamperd wordt, die zal je niet aantreffen want dan begin ik wel een uit-huis-gaan-politiek :P

Never stop dreaming
31-08-2015 & 26-08-2018 <3

moonsparkle
Berichten: 21705
Geregistreerd: 21-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:39

Vjestagirl schreef:
hanny_jelke schreef:
soory maar ik ben blij dat jij mijn moeder niet bent.
ben je 25 hier is je koffer

een baan dan betaal je kost geld.
maar mijn ouders vinden het prima als ze blijven hoor.
mijn broer is zo een typ als de eeuwige vrijgezzel en en die zal nog lang bij me ouders wonen.
ik ben 20 en wooon al wel op mezelf.


Nee hoor. Maar wel als je 22 bent een gesprekje dat ik verwacht dat je toch met een jaar wel een andere plek om te wonen hebt. Niet omdat ik niet van ze zou houden, niet omdat ik ze niet thuis zou willen hebben, maar omdat ik vind dat het gezond is om voor jezelf te gaan zorgen als je een bepaalde leeftijd hebt...


Ik vind dat ook gezond, alleen is het echt niet altijd zo mogelijk. Sommige universtiaire studies duren ook 7 jaar als het niet meer is wat inhoud dat of ouders bij moeten springen om een huurwoning/kamer te betalen of hij/zij kan beter thuis blijven wonen als het in de buurt is.

Wist je dat veel planten eetbaar zijn en dat sommige ook heel gezond zijn? Je leert er meer over tijdens een wildplukwandeling

Volkoren
Berichten: 5143
Geregistreerd: 04-06-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:40

Ik denk dat het allemaal geheel afhankelijk is van de situatie en er dus ook geen algemeen antwoord op te geven is.

De een moet kostgeld betalen vanaf haar 18e omdat anders de uitkering van de verzorgende gekort wordt. De ander moet thuisblijven wonen omdat de ouder verzorging nodig heeft. De een heeft een slechte relatie met zijn ouders, en is op haar 18e volkomen onafhankelijk. De ander heeft het goed, de ouder vindt het ook gezelliger, dus blijft die tot zijn 30ste thuis. Ik vind niet dat je er een leeftijd aan kan vastpinnen dat het niet meer 'gezond' is om thuis te wonen, een beetje 'oppervlakkig' vind ik dat.

Kostgeld, ik heb het niet meegekregen, mijn moeder ook niet, en ik vind het ook raar om van je kind geld te gaan vragen. Aan de andere kant vind ik het ook 'apart' als je als werkende volwassene die thuiswoont, niet uit je normen en waarden mee betaald. Maar ook dat hangt van de situatie af. Het is maar net hoe de verstandhouding is. Daarbij is er ook weer een verschil in hoe verantwoordelijk het 'kind' is. Het kan niet de bedoeling zijn dat je eeuwig op je ouders hun zak blijft teren. Maar het kan ook niet de bedoeling zijn om als ouder van je thuiswonende kind te profiteren ;) Een beetje oog om oog, tand om tand lijkt het wel.

En ach, ik ben op mijn 20ste het huis uit gegaan, mijn moeder had me liever tot aan mijn 35ste bij haar thuis gehad. Mijn vriend is op zijn 25ste het huis uit gegaan, zijn moeder had de kamer al leeg voordat hij weg was :+ . Mijn buren hebben nog 2 'kinderen' in huis van 32 en 35 :+

Ik denk dat mijn opvoeding hierin heel erg anders is dan de meeste hier. Alles kan, alles mag, als je het samen maar gezellig hebt. Ik zou willen meebetalen bij mijn moeder, puur zodat zij het beter heeft en wat leuks kan doen, mijn moeder zou niet willen dat ik zou meebetalen omdat ze wil dat ik leuke dingen kan doen. Ik kan me daadwerkelijk ook niet voorstellen dat je door je ouders vriendelijk verzocht wordt om toch wel binnen een jaar het huis uit te zijn :+ Ik weet ook dat mijn moeder dat niet zou snappen. :)

Het komt zoals het komt, en het gaat zoals het gaat.. ;)
Laatst bijgewerkt door Volkoren op 15-09-10 13:47, in het totaal 1 keer bewerkt

gretoes
Berichten: 1057
Geregistreerd: 25-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:42

Vjestagirl schreef:
Als afgeleidde van deze discussie: [LZP] Schoonouders.. wat moet ik ermee....

Wanneer ga je het huis uit. Wat is normaal? Als je 17 bent? Als je 25 bent? Is het normaal dat als je een fulltime baan hebt je ouders kostgeld vragen? Is het redelijk van ouders om te verwachten dat je op een bepaald moment weg bent? Moet je als ouder er bij de geboorte van je kind (of eigenlijk: bij de planning van de verwekking) er rekening mee houden dat je kind weleens tot zijn 30ste thuis kan blijven wonen, pf zelfs nog lanter? Mag je als kind inspraak verwachten in dingen in huis als je de 18 bent gepasseerd? Mag je als kind verwachten dat je geheel je eigen gang kan gaan? Heb je als kind alleenrecht in de beslissing wanneer je het huis uit gaat? Hebben ouders de plicht altijd voor hun kinderen te blijven zorgen als de besluiten het huis niet uit te willen?

Hoe denken de bokkers hierover?

TS begint:
Ik vind dat ouders best mogen verwachten dat hun kinderen op een bepaalde leeftijd voor zichzelf zorgen, en dus ook het huis uit zijn. Mochten ze iets mankeren, mochten ze problemen hebben etc. mogen ze altijd thuis komen, maar wel maar tot het weer goed gaat, en dan opzoek naar een eigen stek. Ik vind het geen gezonde situatie als mensen op hun 25ste (bijv.) nog bij hun ouders wonen (als ze ge je zond zijn, kunnen werken, en er in principe niets in de weg staat om voor zichzelf te zorgen).

Ik vind het ook niet meer dan normaal dat als je een baan hebt en nog bij je ouders woont je kostgeld betaald. Dat je je loon wilt sparen is leuk, maar ik kan me voorstellen dat ouders ook wel leukere dingen met hun geld weten te doen dan voorzien in hem levensonderhoud van iemand die het ook makkelijk zelf kan betalen.

Misschien ben in streng, misschien ben ik ouderwets. Maar ik vind het gezond om rond je 18de toch het gevoel te krijgen dat het tijd wordt om voor jezelf te zorgen.



vind op je 25e thuis wonen niet ongezond hoor..... ik word november 25 en woon nog thuis.... juni 2011 trouwen zolang blijf ik thuis wonen,
soms is het echt veel practischer om iets langer thuis te wonen, ligt ook wel een de verhoudingen tussen kind en ouders.
wel vind ik dat er een dag moet komen dat je gewoon lekker opjezelf woont, of dat nog wel of niet voor 25e is....

Iwalesta M1 + 7

















Euforie, Scandic x Stedinger x Gribaldi
Euforie L1 + 6

Kentaro

Berichten: 17391
Geregistreerd: 06-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:42

Wanneer de sfeer thuis van beiden kanten goed is, zie ik geen reden waarom je voor een bepaalde leeftijd het huis uit zou moeten?!?
Uiteraard wordt er wel kostgeld betaald!!
Kan soms ook voor beiden kanten goed zijn! De buurvrouw van m'n ouders is in de 80 en haar zoon van in de 40 woont nog thuis. Dat is ook puur de reden dat zij nog in haar huis kan blijven wonen!!

Aanvaard wat je niet veranderen kan, maar verander dat wat je niet aanvaarden kan

Mam, voor altijd in mijn gedachten!!! 30-09-1947 - 23-12-2015

_Noor

Berichten: 5417
Geregistreerd: 04-01-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:44

Ik ben 25 en woon ook nog thuis. Blij dat mijn ouders daar geen leeftijdsgrens aan hebben verbonden :P

Reden (behalve dat het best bevalt):
Ik ben vorig jaar pas afgestudeerd en nu bijna een jaar aan het werk. Er was dus nog geen geld (ik wil namelijk niet op de zak van mijn vriend teren!). Verder is mijn vriend 5 jr geleden een eigen bedrijf gestart, zoiets moet ook groeien. Bovendien moet je voor een hypotheek over 3 jaar je cijfers laten zien.

Huren wilden we niet, liever sparen voor een koopwoning (+ nogmaals: dat ik niet op de zak van mijn vriend wil teren).
Dus een samenloop van omstandigheden dat ik nu nog thuis woon. Als ik al een aantal jaar aan het werk was geweest, was het anders geweest en woonden we allang samen.

Overigens hebben we nu een huis gekocht. Moet nog gebouwd worden, maar volgend jaar gaan we lekker samenwonen! :)

Wat betreft kostgeld. Ik hoef niets te betalen, maar dat ligt denk ik ook aan de financiele situatie van het gezin in kwestie :j

ORUN gediplomeerd

Daisies
Berichten: 11613
Geregistreerd: 17-02-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:44

Mootje schreef:
Net als mijn ouders zal ik mijn kinderen de dag dat ze 18 zijn vertellen dat zij zich moeten inschrijven bij de woningbouwvereniging. Ik wilde dit niet, omdat ik niet wil huren, maar moest mij toch inschrijven. Op mijn 23ste heb ik mijn huis gekocht.

:wow:

Lijkt me zeer pijnlijk als je ouders dit vragen.. Mijn ouders vinden het fijn dat we thuis wonen en volgens mij vindt ze het wel moeilijk dat van ahar 4 kinderen er 2 over 1 jaar het huis uit gaan(dan 19,20) en eentje net uit huis is (21) Ik vind dat je moet gaan als je er aan toe bent.. En je ouders zijn tot je 21ste gewoon verantwoordelijk voor je. En ik ben blij dat mijn ouders mij juist niet het gevoel geven dat ik weg moet. <3

Laura1589
Berichten: 1363
Geregistreerd: 04-03-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:48

Leuk topic dit!

Qua standpunt ben ik het met de TS eens. Ik ben zelf 21 en woon sinds mijn 19e op mijzelf. Ik woon dus op een studentenkamer. Ik zou wel iets groters willen, maar ik studeer nog (over 2 maanden klaar) en het is als student in Zwolle, waar ik dus woon, vrij moeilijk om aan een huurhuisje te komen.

Bijna al mijn vriendinnen wonen nog thuis, en allemaal zeiden ze ooit: als ik afgestudeerd ben, dan ga ik op mezelf wonen. Ondertussen zijn ze (op 1 na) allemaal afgestudeerd en nog steeds wonen ze thuis. Moeten ze zelf weten hoor, maar als ik ze dan vraag waarom ze nog niet op zichzelf wonen, krijg ik te horen dat ze er geen geld voor hebben. Dat vind ik dus grote onzin. Ben zelf student en ben financieel totaal onafhankelijk van mijn ouders, krijg echt geen cent en ook geen aanvullende beurs en ook mij lukt het prima om op mezelf te wonen. Je moet op een andere manier met je geld omgaan en ik moet wat meer werken, maar het lukt me prima. Dus dat vind ik echt grote onzin! Maar er zijn natuurlijk altijd mensen voor wie het financieel wel echt onmogelijk is, dat snap ik.

Ik vind het ook heel gezond van ouders dat zij op een bepaald moment van hun kinderen verlangen dat zij op zichzelf gaan wonen. Natuurlijk moet er (vind ik) wel altijd plek zijn om weer tijdelijk terug naar huis te kunnen, wanneer de omstandigheden hierom vragen.

Dit is mijn standpunt, ga nu even de reacties van anderen doorlezen :)

Never change a winning team

Mootje
Berichten: 15719
Geregistreerd: 19-01-08

Re: Wanneer het huis uit.

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:50

Daisies, de dag dat ik mijn sofi-nummer thuisgestuurd kreeg, moest ik op zoek naar een baantje en mocht pas thuiskomen als ik er 1 had gevonden :+

AaronYve

Berichten: 10503
Geregistreerd: 15-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:50

Idd daar ben ik ook blij om. Mijn ouder hebben nooit gezegd je moet weg. Ik ben zelf toen ik een baan had opzoek gegaan naar een huisje. Zou het echt niet prettig hebben gevonden als mijn moeder had gezegd lieve schat, binnen een jaar ben je weg. Nu heb ik het op mijn eigen houtje helemaal geregeld zonder druk van ouders of wie dan ook.

Aaron
Elmar
Lucky

Laura1589
Berichten: 1363
Geregistreerd: 04-03-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:54

Mijn moeder heeft ook nooit gezegd dat ik weg moest, ik wilde het zelf. Maar ze heeft wel duidelijk gemaakt toen mijn broertjes en ik wat ouder werden, dat ze wel van ons verlangt dat we een eigen woonruimte zoeken wanneer we daar aan toe zijn. Ik weet ook dat ik altijd weer naar huis kan komen, als dat nodig is. Maar ik moet er niet meer aan denken :=

Inmiddels woon ik dus op mezelf en ook mijn ene broertje (19) is op zijn 18e bij mijn vader gaan wonen, maar dat had andere redenen. Alleen mijn jongste broertje van 16 woont nog thuis.

Never change a winning team


_Noor

Berichten: 5417
Geregistreerd: 04-01-05
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:55

Mootje schreef:
Daisies, de dag dat ik mijn sofi-nummer thuisgestuurd kreeg, moest ik op zoek naar een baantje en mocht pas thuiskomen als ik er 1 had gevonden :+


Zweep erover dus Mootje!
Ben je vast niet minder van geworden of wel? ;)

ORUN gediplomeerd

Daisies
Berichten: 11613
Geregistreerd: 17-02-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:56

Mootje schreef:
Daisies, de dag dat ik mijn sofi-nummer thuisgestuurd kreeg, moest ik op zoek naar een baantje en mocht pas thuiskomen als ik er 1 had gevonden :+


En hoe oud was je toen? :x

En met een baan, moet ik daar onder een fulltime baan verstaan? Want ik werk bijvoorbeeld sinds mijn 15e en ben nu 18 en alles wordt voor mij betaalt. Ik zal niet zeggen dat dit normaal is. Maar ik ervaar het wel zo.

loez

Berichten: 11067
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Broekhuizen (lb)

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:56

Net 20 en woon sinds 3 maanden samen!

Verschilt per persoon denk ik. Wanneer hij of zij er klaar voor is. Als ik geen vaste relatie had gehad dan was ik nog lekker bij mams blijven wonen hoor! Zaten er prima ( Vriend woonde bij mij en mijn moeder in). Maar heb altijd prima bij mijn moeder gezeten. 2 handen op 1 buik. Alleen vriendlief en ik hadden samen behoefte aan ons eigen plekje :)

Heb mezelf trouwens ook direct vanaf mijn 18e in laten schrijven hoor! Puur om het feit dat je hier ruim 3 jaar ingeschreven moet staan wil je wat kunnen krijgen! En toen was ik écht niet op zoek naar een huis. Maar heb er nu wel bijna profeit van. Zitten nu particulier gehuurd, maar als we van de woning bouw wat kunnen krijgen dan zijn we ook zo weg! :)
Laatst bijgewerkt door loez op 15-09-10 13:59, in het totaal 1 keer bewerkt

[o]

Ahtnamas

Berichten: 1167
Geregistreerd: 24-09-05
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-10 13:58

Ik ben 23 en woon nog thuis. Ik dacht altijd 'als ik 21 ben en mijn studie afgerond heb ga ik het huis uit!'. Mijn studie duurde echter wat langer dan verwacht en nu, net afgestudeerd kan ik geen baan vinden. Mijn ouders zijn inmiddels een jaar 'officieel' gescheiden en woon ik sinds 1,5 jaar alleen met mijn vader. De druk is van de ketel, ik voel die enorme drang om het huis uit te gaan niet meer.

De planning is voor mij nu zo; zoeken van een baan. Ik ga me inschrijven in de invalpool en zie wel wat er op mijn pad komt. Pas aan het einde van het schooljaar komer er 'echte' vacatures vrij en wordt het voor mij solliciteren geblazen en hopen dat ik volgend schooljaar een jaarcontract heb. Als ik een baan heb ga ik van circa 300 euro vaste lasten per maand uit (verzekering, abbonement en bijdrage boodschappen/benzine). Daarnaast circa 200 euro voor 'leuke' dingen (paardrijden etc.). De rest wil ik sparen. Als ik voldoende geld op mijn rekening heb (paar duizend euro) om meubelen, wasmachine etc. aan te schaffen ga ik rondkijken voor een koopwoning. Ik woon denk ik zeker tot mijn 25ste thuis.

Ik weet niet wat mijn vader gaat doen als ik het huis uit ben.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Afanaisa91, Amber_anne, AnoukS_, Blue_flower, DemiSisa, Facebook, Hjartje, IASCrawler, joyce83, Lau07, mariska_emke, meggiemeg, Nanu, Niwla, rollyjogered, Sorriso, SparkYY_8 en 223 bezoekers