Sinds woensdag ben ik elke dag (woe,do,vrij,za) bij mijn verzorgpaard geweest. Ik verzorg hem nu dik 1 jaar, en heb het deze winter behoorlijk zwaar gehad ivm zijn puberteit, en het slechte weer. Maar goed. Dat is nu redelijk opgelost. Alleen onze band moest nog wat hechter worden, maar woensdag kwam ik aan lopen. En meneer nam voor het eerst de moeite om naar mij toe te lopen. In plaats van mij de hele wei door te laten struinen. Ook luisterde hij bij het poetsen aanzienlijk beter, en was hij veel geduldiger. Ook met rijden deed hij zijn uiterste best. Ook de dagen erna ging het zo verder. Dus bedacht ik zaterdag eens te gaan springen. De laatste x dat ik dat deed was vorig jaar, voor het slechte weer begon. De andere verzorgster springt wel vaker met hem. Het springen gebeurt bij ons meestal in een soort weilandje. Waar als staanders staan. Ik had hem eerst lekker los gereden, en vervolgens drafbalken en langzaam opgebouwd.
Maar plots schrikt hij, en glijdt uit in de modder. vanaf toen heb ik een black-out. Ik schijn met hem te zijn gevallen, en zelf er toen vol op me scouder afgeklapt ben. Me zusje heeft hem afgezadelt, terwijl ze zelf net 2 rijlessen gehad heeft! Ik weet het weer vanaf dat we onderweg naar de EHBO zijn. Daar blijkt dat mijn sleutelbeen gebroken is en me duim en knie gekneusd. Ik mag mijn linkerarm nu 3 weken niet gebruiken, dus kan ook haast niets met me verzorgpaardje. Gelukkig bleek dat hij niets had, want we zijn nog langs geweest om met de auto onze fietsen op te halen.
Nu maar hopen dat we z.s.m. weer aan de slag kunnen want het ging net zo goed.
Bedankt voor het lezen van mijn lange (enkel met rechts getypte) verhaal.