Lijkt me een hééééél leuk onderwerp Ben erg benieuwd naar jullie verhalen.
Oké dan, dit zijn mijn meest beschamende gebeurtenissen.
Een paar jaar geleden bij de Gooise in Huizen, dressuur, Liet ik bij het groeten aan het begin van de proef m'n hoed uit m'n handen vallen. In het zand!! Bij Mw. Turksma nog wel
Ook een paar jaar geleden; Wilde een leerlingetje van mij die ik les gaf per sé wedstrijd starten terwijl ze daar nog helemaal niet aan toe was. (hoezo eigenwijs???). Had een heel braaf paardje maar als ie ook maar één misstapje maakte werd ie al als 'gek' betiteld.
Tijdens de proef sprong ie dus over een lichtstreep. Begint ze te gillen!!! Nou ik kwam natuurlijk niet meer bij van het lachen (ik las haar voor) met als gevolg...de slappe lach tijdens het voorlezen. De tranen liepen echt over m'n wangen van het lachen (ik weet het, het is niet netjes van me). Ik kon haar natuurlijk niet meer aankijken want dan viel ik helemaal om van het lachen, dus iedere keer als ze voorbij kwam deed ik m'n hoofd maar naar beneden zodat ze niet kon zien dat de tranen over m'n gezicht liepen
. Dat is natuurlijk een hele rare houding. Door de tranen in m'n ogen kon ik echt niet meer lezen wat er in het boekje stond, dus ik probeerde m'n ogen droog te vegen. Gevolg? Liet ik het boekje uit m'n handen vallen. Dicht op de grond. Voordat ik de bladzijde weer had opgezocht was zij natuurlijk al een stuk verder. Ze was niet blij 
Soms lijken ze zo op elkaar he 
. Aan het eind van de proef moest je afstappen en naar de jury.
Mijn pony reed ik nooit met beenbeschermers los, dus ik heb er gewoon bij Ontario niet aangedacht. het duurde ook wel even voor het kwartje viel 
) 
