Gedragsstoornis

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
serena1978

Berichten: 761
Geregistreerd: 20-05-04
Woonplaats: Emmen

Gedragsstoornis

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-09-04 19:57

Was benieuwd als mensen dit ook herkennen, bij hun kind of familielid.

Ik zelf heb een dochter van zes jaar die PDD-NOS( Pervasive Developmental Disorder, Not Otherwise Specified) met ADHD heeft.
Het is een verwante van autisme, meestal hebben ze een aantal dingen die een autist ook heeft.
Alleen in lichtere form, nou ga ik niet zeggen dat het niet zwaar is, maar mensen die dit ook mee maken weten hoe het is om met zo,n persoon om tegaan.

Nu was mijn dochtertje heel vroeg met onwikkeling, vroeg zitten, staan en geen fles meer drinken, maar als er iets niet lukte werd ze vrezelijk boos, en kon ook vrezleijk eigenwijs wezen.
Slapen was ook altijd een probleem, alleen smorgens was het altijd wel weer een makkie, want dan sliep ze nog omdat de avond daarvoor laat was geworden.
Tja toen wisten we niet beter, maar wist wel dat ze gewoon anders was dan andere kinderen.
Toen ze anderhalf was heb ik om advies gevraagd bij het consultatiebureau, kreeg alleen geen bevestiging wat er echt aan de hand was, en kreeg te horen dat het gewoon de leeftijd was.
Tot op haar derde jaar was ik inmiddels al behoorlijk aan het overspannen worden, ik snapte haar niet en zij begreep mij niet.
Was blij dat ze naar de peuterschool mocht, nou dat was binnen een maandje dat de juf mij belde en dat er toch maar is een orthopedagoog naar mijn dochter moest kijken, want ze was wel anders dan de andere kinderen en ze was zo in zich zelfgekeert.
Ik was allang blij dat het toch iemand zag dat er niet iets goed zat bij mijn dochter, dus de orthopedagoog kwam bij mijn thuis.
Binnen 5 min was er al een vermoeden en die er ook behoorlijk hard inkapte dat me dochter een verwant van autisme heeft.
Dat is daarna in groningen ook vast gelegd door het GGZ en Het Autisme Team.
Wat voor mij ook best wel zwaar was, maar wel inmiddels had geaccepteert en heel veel info had gewonnen over PDD-NOS.

Naar die tijd kon ze snel terecht bij MKD ( Medisch Kinder Dagverblijf) waar het keihard vooruit ging met mijn dochter.
Alles werd visueel gemaakt en in training gezet.
Ook ouders krijgen begeleiding en steun van de psygelogen en ouderbegleiders hoe je met zo,n kind om moet gaan.
Ik neem ook mijn petje af voor zulke mensen die op het MKD werken, want en zijn allemaal kinderen met een gedragsstoornis of een vroeggeboorte of kinder die al heel jong in hun leven al wat mee gemaakt hebben, en ééntje is al zwaar genoeg, maar dan tussen kinderen van stuk of dertig en dan verdeelt in groepen natuutlijk met 2 of meerder begeleiders.

Nu na 2 jaar MKD, gaat ze naar een een basisschool speciaal voor kinderen met een gedragsstoornis, waar ze al aardig naar haar zin heeft.
Per kind krijgen ze op eigen niveau en ritme hun lesstof aangeboden.

Dit is al een heel verhaal kan er helaas niet meer bij zetten want dan komt er geen einde aan, maar dit was dan even in het kort.

Maar voor de mensen die dit wel herkennen weten vast wat het is, en ik ben daar wel nieuwschierig naar.


lies

Berichten: 9616
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-04 20:09

Mijn vriendin werkt met moeilijk opvoedbare kinderen, waaronder een hoop PDD-NOS-ers.
Het lijkt me erg moeilijk om te ontdekken dat je kind een dergelijke stoornis heeft. Er is niets aan het kind te zien, maar als je er mee om moet gaan is dat heel erg moeilijk. Veel onbegrip vanuit de buitenwereld denk ik.

Nou ja, ik heb zelf dus niet echt ervaring, hoor wel een hoop verhalen van mijn vriendin.

זכור

MiekSpeciaal
Berichten: 2813
Geregistreerd: 28-05-03
Woonplaats: Den-Bosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-04 20:14

Mijn zusje heeft geen PDD-NOS, maar dat werd aanvankelijk wel gedacht. Zij is precies hetzelfde als jouw dochtertje. Ze kan énorm boos worden als iets niet lukt of als ze teveel tegelijk moet doen. Eerst dachten wij dat het gewoon de leeftijd was, maar haar spelling was ook gigantisch slecht. Daarom werd ze op vanalles getest. PDD-NOS was volgens mij net niet geconstateerd. Echt heel dom, want wij weten gewoon zeker dat er bij haar iets niet helemaal goed is.
Nu staat ze onder homeopatische behandeling zeg maar en het gaat steeds beter. Dat is voor ons heel fijn, maar voor haar zelf natuurlijk ook.

Glitch

Berichten: 8457
Geregistreerd: 19-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-04 20:32

De broer van een vriendin van me heeft dit ook. Hij kan zeg maar opeens heel boos worden, of opeens heel verdrietig of blij. Eerst dachten ze dat het autisme was, maar toen hebben ze het nog een keer laten onderzoeken en toen kwam er PDD-NOS uit. Hij heeft ook speciaal onderwijs gehad en het gaat nu eigelijk behoorlijk goed met hem. Ik ken hem, ondanks zijn gedragsstoornis, als een lieve, vrolijke en spontane jongen Lachen

Bloeme-Rose (Special D x Gribaldi)
Wieke (Ymte x Leffert)

Gerbenfroh

Berichten: 15007
Geregistreerd: 16-05-03
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-04 20:35

Ik wil maar niks zeggen; maar mijn broer heeft ook PDD-nos, en dat is helemaal uit de hand gelopen. Om een erg lang verhaal kort te maken; hij wou niks, ging nooit naar school, zat aan de drugs, stal het hele huis leeg, had altijd problemen, altijd ruzie, en zwerft nu ergens rond.
En voordat iemand denkt van; dat had je toch kunnen stoppen? Mijn ouders konden er NIKS aan doen, we hebben alles geprobeerd; echt alles.
Omdat hij meerderjarig was toen het echt uit de hand liep mochten wij niks beslissen, enzovoort.

Sterkte Ach gut

Whatabouther.nl
Award-winning travel blog - travel stories - travel videos - lifestyle - chasing dreams

† 29-10-11 Mama, ik mis je.

Llewella

Berichten: 2087
Geregistreerd: 25-01-02
Woonplaats: Alkmaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-04 23:23

Wow, dit is de eerste keer dat ik van een ander van PDD-NOS hoor of lees!

Mijn broertje (nu 23) heeft het.

Ik heb altijd wel gehoord van dat er was gesteld dat hij een aanverwante autisme had, maar trok dat in twijfel.
Zijn huidige 'pleegmoeder' heeft er meer over verteld aan me.
Het is bij hem niet aangeboren maar aangeleerd.
Hij wilde de diagnose in laten trekken maar opnieuw werd PDD-NOS gesteld.

Hij is een hele intelligente jongen die veel doet, en ik herken zoveel in hem, toch ben ik meer gericht naar de buitenwereld geweest in mijn ontwikkeling dan hem.
Als kind was hij een stuk wilder dan mij en moeilijker te handhaven.
Dwars, erg ondernemend, eigen willetje.
Er werd gedacht dat hij heel erg dom was, zwakzinnig of wat dan ook, doordat zijn ontwikkeling erg achterbleef.
Daar heeft hij als 9 jarige al eens op geantwoord: ik heb alles nodig om te overleven, nou dat zegt geen 9-jarige die kennelijk dom is, ook een iq test wees heel erg hoog uit (hoger dan ik ooit heb gescoord volgens mij, en die van mij zit zo rond de 135-140).
Toen hij 11 was is hij naar tulpenburg gegaan, nu heet dat triversum (daar woonde hij intern, psychiatrische hulp voor kinderen).
Dat heeft hem geen goed gedaan.
Mijn stiefmoeder wilde hem niet meer in huis, was inmiddels bang voor hem doordat hij ook aggressief kon reageren (het was toen nog niet zo lang geleden dat we in de steek waren gelaten door onze moeder welke manisch depressief is met heftige psychoses).
Van daaruit is hij door familie opgevangen die medelijden hadden maar het zelf niet aankonden, en daarna een pleeggezin waar hij is weggelopen, toen naar onze echte moeder wat niet ging omdat ze in een blijvende psychose zit, hij heeft nog een weekje bij mij gezeten en daarna naar stichting onderdak.
Toen heeft de moeder van een vriendinnetje hem in huis opgenomen, daar woont hij nu 5 jaar.
Een vrouw met een hart van goud!!!! En ook haar gezin!
Nu krijgt hij de dingen een beetje mee die hij nooit heeft meegekregen, warmte, liefde en aandacht, dat helpt, alleen betwijfel ik of de PDD-NOS ooit verdwijnt.
Want ondanks dat hij intelligent is, en een leuke jongen is, kan hij ook onmogenlijk zijn, in die zin dat het moeilijk is om daar als 'ouder' mee om te gaan.
Zo heeft hij laatst midden in de nacht een aquarium leeggehaald, met alle herrie die daarbij komt te kijken.
Als hij zijn gedachten ergens omzet moet alles daarvoor wijken.
En erg dwars, je kan echt niet op hem inspreken en je komt nauwelijks bij hem binnen.

Maar wat ze in het verleden over hem hebben gezegd doet mij zoveel pijn.
Het is mijn broertje, en de band die wij tweetjes hebben is intens, omdat we elkaar hadden in onze jeugd.
Hij is ontzettend belangerijk voor mij! Zeker omdat ik zoveel in hem herken, maar vooral omdat we elkaars steun zijn geweest!!
Ikzelf wacht nu op een psychologisch onderzoek, omdat mijn therapie me in veel dingen wel helpt, maar ik me op sommige gebieden gewoon gehandicapt voel (bijv contact met mensen).

Overigens mijn broertje zit nu op een normale school (dierverzorging), heeft daarnaast een drive-in show, werkt vrijwillig op de dierenambulance en doet daarnaast nog vele dingen, qua dat zit het wel goed, maar ook op school en in zijn werk kan dit problemen geven.


Edit:

Ik ben even gaan lezen; heb een site gevonden over PDD-NOS: http://www.pdd-nos.nl/

En ik herken verdomd veel dingen! Ga dit voorleggen bij mijn mentor op therapie. Er was al een psychologisch onderzoek voor me aangevraagd wegens een aantal dingen die ook op die site deels omschreven worden.

Pennymeisje van 36 jaar, jaja echt waar! En als bonus een serieuze amazone van 7 jaar :')

serena1978

Berichten: 761
Geregistreerd: 20-05-04
Woonplaats: Emmen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 12-09-04 14:03

Vreemd genoeg valt het dan ook juist op, dat het naaste famielid ook de zelfde een aantal stoornissen heeft.
En je vragen gaat stellen hoe was ik als kind, waarom heb ik nu bepaalde belemmeringen, etz etz.

yindey

Berichten: 1270
Geregistreerd: 07-07-02
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 14:28

Whoow! zoveel mensen die PDD-NOS kennen!

Mijn broertje heeft het ook.
Hij zit op een speciale school (De Rede in Lelystad) en gaat waarschijnlijk in November begeleid wonen omdat wij denken dat het beter is voor hem en ons.
Daaruit kan je wel lezen dat het geen makkie is met deze jongen in huis, ik heb veel problemen veel moeilijke periodes gekend Verdrietig .

Ik sta open om met andere te praten over dit onderwerp, hoe jullie ermee omgaan en de problemen voor jou die het met zich meebrengt enz.
Mijn mail/PB staan wel open hoor!

Gerbenfroh

Berichten: 15007
Geregistreerd: 16-05-03
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 14:35

Zoals je bij mij kon lezen waren de problemen eindeloos, en uitzichtloos. En nu nog steeds. Verdrietig

Whatabouther.nl
Award-winning travel blog - travel stories - travel videos - lifestyle - chasing dreams

† 29-10-11 Mama, ik mis je.

Richtje

Berichten: 13117
Geregistreerd: 29-04-02
Woonplaats: Bunschoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 14:43

Ik heb gelukkig geen familieleden met deze aandoening, maar weet wel ongeveer wat de aandoening inhoudt. Lijkt me idd vreselijk moeilijk om met zo iemand in een huis te leven, zeker als men er nog niet achter is wat het kind eigenlijk mankeerd.

Ik heb overigens wel stage gelopen op een kinderdagcentrum, en moet zeggen dat het idd zwaar is af en toe. Maar ook erg leuk werk, als je ziet hoe blij die kinderen af en toe kunnen zijn met eenvoudige dingen.

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

Gaia

Berichten: 1465
Geregistreerd: 13-01-02
Woonplaats: Nootdorp

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 14:57

De verhalen die ik hier lees klinken mij ook erg herkenbaar in de oren. Ik werk op een woongroep voor kinderen met een verstandelijke handicap en gedragsproblemen. Wij hebben ook een aantal kinderen op de groep met een combinatie van PDD-NOS en ADHD.

PDD-NOS hoeft (met de juiste begeleiding voor de persoon zelf en de familie ) helemaal niet uitzichtloos te zijn, Gerbenfroh. Ik denk dat er bij jullie veel is misgegaan, en dan doel ik vooral op de gezondheidszorg. Ik hoop voor jullie dat er een tijd komt dat het beter wordt.


Gerbenfroh

Berichten: 15007
Geregistreerd: 16-05-03
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 15:08

Nee; maar we zien het hier wel uitzichtloo uit..
*verduidelijkt.

'T was altijd ruzie hier in huis, dag in dag uit. En alle aandacht ging naar m'n broer, wat ik er van vond was niet belangerijk. Dat neem ik m'n ouders niet kwalijk hoor, ze hebben 't zo moeilijk.
Mijn broer snapt gewoon niet wat hij diet, hij begrijpt niet dat hij mensen hier pijn mee doet. Hij liegt ook over alles, staalhard.

Ik heb een paar maanden terug alles er even uitgegooid;
[JH] Eindelijk de stap genomen om mn verhaal hier te...
Hier wist ik zélf nog niet dat hij PDD-nos had.

Met mezelf gaat het nu stukken beter. Zit weer wat beter in m'n vel, al zijn de problemen er nog wel, maar ik onderdruk mezelf er niet meer zo mee. Alleen de situatie met Bas, mn broer is alleen nog maar erger geworden.
Hij is van school af, hij had eindexamen gedaan en was gezakt. Hij kon bellen ergens naartoe; dan kon hij het herkansen en dan was hij geslaagd.
Maar hij wou níet bellen. Mn ouders hebben 'm toen de keus laten maken van of je blijft nu weg, of je belt. Ze konden 't niet meer aan, niemand kon het hier meer aan. Het klinkt zo hard maar 't was de enige oplossing.
Ik ben 'm later nog 1x in de stad tegengekomen. Hij zag er goed uit, en zei dat 't goed ging, hij miste me. Ik mis hem ook, ondanks alles had ik toch een redelijk goede band met 'm.
Hij heeft het sóms erkent dat hij fout zat, maar zelden. Huilend aan de tafel gezeten dat hij hulp wou, dat hij dacht dat hij ge was. Maar kregen we hulp, zag hij het weer af. En we mogen 't niet verplicht doen, omdat hij 18 is.
We krijgen nu bommen vol rekeningen binnen van hem die we verplicht zijn te betalen. Zoals treinkaartjes enzo. Hij is 18/19, mag alles zelf doen, maar financieel zijn we verantwoordelijk voor hem tot z'n 21e..
Ik hoop dat alles op een dag weer normaal word, dat hij gelukkig word, een goede baan vind, alles erkent, zeggen dat 't 'm spijt, enzovoort..

Whatabouther.nl
Award-winning travel blog - travel stories - travel videos - lifestyle - chasing dreams

† 29-10-11 Mama, ik mis je.

djuno

Berichten: 4380
Geregistreerd: 24-08-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 15:26

Werd er een beetje eng van toen ik jouw verhaal las......het had nl. bijna een kopie kunnen zijn van ons verhaal.
En ja.......het is zwaar....klinkt enorm kl*te om het te zeggen....maar het is wel zo.
Mijn zoon is dus nu 11 en heeft ook ADHD en PDD-Nos maar in tegenstelling tot jouw kind gaat hij wel gewoon naar het reguliere basis-onderwijs.
Ook ik zou uren en uren kunnen vertellen en een eindeloze berg voorbeelden kunnen geven........
Ook wij hebben de ouderbegeleiding gehad maar mee gestopt.....t'is nl. allemaal goed en aardig bedoeld maar feit blijft dat wij er 24/7 mee geconfronteerd worden en er mee moeten leven. Die ene avond in de 2 weken dat zo'n ouderbijeenkomst er was, zag ik als klaagavond en bovendien vonden wij dat dingen dan ook uit zijn verband getrokken werden. Wat ik bedoel is....dat wanneer je een voorbeeld aanhaalde het gesprek dan alleen over dat ene voorval ging terwijl het eigenlijk een klein onderdeel was(is) van wat zich allemaal zo'n dag afspeeld. Maar dat kun je onmogelijk allemaal vertellen omdat daar gewoon domweg de tijd niet voor is en jij daar niet als enige vader en moeder zit.

Momenteel zit ik (wij) ook weer in een periode waarin ik mij veel zorgen maak over het feit hoe het allemaal verder moet en of ik het wel goed doe. Want hoe ik het hem ook duidelijk probeer te maken (rustig, boos, verdrietig, met straf etc)......er wordt je van alles beloofd en je krijgt excuses maar hij draait zich om en is 9 van de 10 keer alles weer vergeten. En dat is zooooo verschrikkelijk frustrerend.
Het moet bij hem OF zwart OF wit zijn.....met grijs kan hij niet omgaan terwijl wij nog een dochter hebben die dit wel prima kan.....en probeer dan maar eens te schipperen zonder het gevoel te krijgen dat je 1 van de 2 tekort doet.

....ongeloof...daardoor sprakeloos....

serena1978

Berichten: 761
Geregistreerd: 20-05-04
Woonplaats: Emmen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 12-09-04 20:01

Plingjuno, ook herken ik veel uit jou verhaal.
Vooral of het word zwart of het word wit, grijs bestaat niet!

Ik heb gekozen om niet mijn dochter naar een reguliere basisschool te sturen en werd me ook afgeraden, gewoon omdat ze toch anders is dan andere kinderen.
Ik wilde niet dat mijn dochter getrijterd word, door het fijt dat ze toch een bijzonder gedraag zo af en toe toond.
Nu gaat ze ook naar een basisschool zoals alle andere basisscholen, maar dan met kinderen die een gedragsstoornis hebben.
Er word gewoon basissonderwijs lesstof aangeboden, maar dat elk kind op elk ritme hun lesstof kunnen maken, er staat wel een bepaalde tijd voor.
Het is gewoon makkelijker op zo,n school omdat daar al orthopedagogen, psygologen lopen.
En dat ik niet nog is een keer appart naar het GGZ moet of naar andere instantie,s, want ik zou dat ook niet op kunnen brengen.

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 22:19

ik heb een broertje van 17,
dat was ook een moeilijk kind,
er werd geconstateerd dat hij adhd had,
het ging van kwaad naar erger,
toen werd hij in een pleeggezin gezet,
nu woont hij weer thuis,
ze weten nog steeds niet wat hij heeft,
geen adhd meer,
maar wat het wel is testen ze nog uit,,
waarschijnlijk wel een vorm van autist,
mijn broertje is 17 maar zit geestelijk nog op het gedrag van een 12 jarige,

hij puberd,maar kan ok ontzettend kinder achtig zijn,
en dat is heel moeilijk om rekeing mee te houden in een gezin...

Karaat_the_newforest op Instagram

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-04 22:22

gerbenfroh,
ik kan jou helemaal begrijpen,
mijn broertje is niet helemaal hetzelfde,
maar de gezins situatie was en is hier ook niet altijd even fijn,
zelf wil ik zo snel mogelijk eht huis uit,,
altijd rekeing moeten houden met je broertje,,
is niet bepaald een leuke jeugd hoor,,
maar het beste moeten we het ervan maken,

op de dagen dat het goed gaat denk je wat is er nu mis?
maar als ie weer een uitbarsting heeft..
dan is eht huis te klein en w et je weer precies waarom je uit huis wou....

Karaat_the_newforest op Instagram


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie