Geplaatst Ik kwam gisteren vroeger dan normaal op stal, omdat ik van plan was al een aantal stallen uit te mesten. Ik ging zo als ik altijd doe eerst alle paardjes begroeten. Toen ik aan de stal van mijn lieve Gwen kwam, zag ik dat er iets mis was. Ze lag in haar stal met haar voorbenen gestrekt, en 2 dikke ogen, haar hoofd vol schaafwonden. Ik ging haar stal binnen maar ze wou niet opstaan. Dus ik ging naar buiten, om hulp te halen.Toen ik buiten was, kwam de eigenaar al aangelopen.
Samen kregen we Gwen uit haar stal, ik moest haar maar in de paddock zetten, want het zou wel koliek zijn. Ik liet haar buiten los, en ik sloot het hek. Ze stond daar te trillen over heel haar lichaam, er kwam slijm uit haar mond, dus er was wel meer aan de hand dan alleen koliek.
Ik liep terug naar de stal, omdat te zeggen dat Gwen er wel heel slecht uitzag. De eigenaar heeft onmiddelijk de dierenarts gebeld. Het zou nog 20 minuutjes duren voordat de dierenarts er zou zijn. Ondertussen heb ik de hele tijd bij Gwen gestaan, haar geaaid, geknuffeld, tot ze gekalmeerd was (het trillen, en het slijm uit haar mond was omdat ze in shock was).
Toen de dierenarts er eindelijk was, heeft Gwen een spuitje gehad tegen koliek, en een kalmeringsmiddel. Ze was ook spierbevangen, en had lichte uitdrogingsverschijnselen. We moesten haar in het oog houden en zorgen dat ze dronk. We hebben om de 10 min water met een speciale fles in haar mond gespoten, omdat ze niet zelfstandig wou drinken.
Na 2 uur hebben we terug naar de dierenarts gebeld, omdat er nog altijd geen verbetering was. We moesten haar meenemen naar het grasveldje achter de stal, en proberen om met haar te lopen. En dan na 2 uurtjes nog is terugbellen.
toen we op het grasveldje waren, leek het beter te gaan met gwen. Ze wandelde met ons mee. Maar na een uurtje ofzo wou ze de hele tijd gaan liggen, ze was ook uitgeput van het stappen (door de spierbevangenheid)
Dus we belden de dierenarts terug, die zou onmiddelijk komen.
De 20 min voor dat de dierenarts er was, waren vechten om Gwen overeind te houden.
Toen de dierenarts er aan kwam, heeft die gwen vocht via een infuus toegediend, omdat de uitdrogingsverschijnselen verergerd waren. Ze vroeg of Gwen geopereerd mocht worden. Dus de eigenaar zou de trailer gaan halen (die stond toevallig nu niet daar).
Terwijl ze de trailer gingen halen. Stond ik daar met Gwen haar hoofd in mijn armen. Ze liet haar hoofd gewoon in mijn armen hangen, ze reageerde op niks meer. Ze begon ook bloed te plassen.
toen de eigenaar terug was met de trailer hebben we samen beslist dat het beter zou zijn om haar een spuitje te geven. Ze had zoveel pijn, en de voor de operatie was het toch te laat. Ze zou de trailerrit toch niet overleven.
Gwen is zou toch gestorven zijn, niet aan koliek wat we eerst dachten. Maar omdat haar nieren gewoon zijn opgehouden met werken.
Eigenlijk wou ik het moment dat ze het spuitje kreeg niet zien, maar ik kon haar toch niet alleen laten. Ik wou dat ze wist dat ik er voor haar was.
Nu heb ik alleen spijt dat ik haar de laatste week niet zoveel aandacht heb gegeven. Het was ponykamp en ik zat in de leiding, dus ik had weinig tijd voor haar. Ik kwam gisteren morgen op stal met het idee om haar die dag te verwennen en dan gebeurt zoiets.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het ff kwijt.
dit was mijn lieve meisje
