naar buiten geweest. Dit mede door de opbeurende en lieve reactie van Sanderijn.
Vol spanning had ik om half 3 Menno opgezadeld en toen ben ik met Astrid naar buiten geweest. Astrid had hem vast aan de longeerlijn en zo zijn we lang het kanaal gaan stappen.
Het klinkt als nix maar voor mij is het toch weer een kleine overwinning. We hadden het weer mee. Het had de hele ochtend geregend maar toen we vertrokken scheen het zonnetje zelfs een beetje. Ik weet niet hoelang het gaat duren totdat ik mijn vertrouwen terug krijg, en misschien lukt het nooit. Maar ik heb vandaag in ieder geval toch stiekem genoten maar van de andere kant ben ik ook weer mijn grote angst al om de kleinste dingen tegen gekomen.
Misschien ga ik morgen gewoon weer, niet te ver en dat net zolang totdat ik dat misschien ooit los durf.
Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.