Mijn nicht werkt bij een organisatie die studenten en scholieren naar het buitenland begeleiden (High School, vrijwilligerswerk, Australië backpacking, noem maar op..) en die heeft zo'n 4x per week te maken met verontruste achterblijvers die nog niks van hun geliefde hebben gehoord.. Enne.. Er is in al die tijd dat zij er werkt nog maar één keer echt iets aan de hand geweest in zo'n geval.. Meestal is het een erg goed teken dat de achterblijvers pas een week of twee later te horen krijgen: oow ja, oeps..ik was er
Dus, paniek niet meteen, en wacht nog eventjes af! Ze zal vast niet in 7 sloten tegelijk lopen?
Op het randje van de afgrond..is het uitzicht het mooist!.......