De reactie van marloes had ik al verwacht. En ja je hebt gelijk een eerste premie wordt beloond met een oranje lint en een tweede premie met een rood lint. Weet ook niet waarom het lintje op de foto rood lijkt, maar kan je verzekeren dat de kleur van het lintje in het echie zeker oranje is. Monty (zo noem ik haar op stal) heeft haar oranje lintje bij thuiskomst zelf nog geshowd aan iedereen. Het lintje hangt nu op een prominente plaats in mijn huiskamer, want ik ben er apetrots op
Helaas is werd ze op een haar na geen provinciaal kampioen en moest ze n de rubriek nog 1 merrie voor zich dulden waardoor ze niet werd aangewezen voor de nationale keuring. De jury was wel razend enthousiast, maar juist op de keuringsdag besluit de eigenwijze merrie (met normaal gesproken veel temperament) zich ineens super rustig te gaan gedragen en draafde net iets minder actief weg dan de uiteindelijke provinciaal kampioen. Kreeg wel veel complimenten van de jury met de schitterende merrie en de mededeling dat ze zeker een ster waardig is, maar qua wegdraven op een haar achterbleef bij de winnende merrie. En die merrie werd dus provinciaal kampioen. Monty heeft er dus heel dicht bij gezeten. En als ik de jury mag geloven had ze die merrie makkelijk kunnen verslaan als ze maar actiever was weggedraafd.
Dus.... ga dit jaar gewoon nog een keer naar de keuring. En dan vooraf heel hard aan de hand met haar trainen. Moet namelijk eerlijk bekennen dat ik voor deze keuring niet echt met haar geoefend heb. Een paar dagen van tevoren alleen even uitgetest hoe ze op gras mee wilde rennen en verder niets. Toen liet ze overigens wel flitsende actie zien.
Heb door de woorden van de jury wel het besef gekregen dat ik de eigenaar ben van een bijzondere schimmelmerrie. Daar was ik me eerst niet zo erg van bewust. Want zeg nou zelf, iedereen is toch blij met zijn paardje en vind zijn/haar paard toch de allermooiste en allerliefste van de wereld.
Oh ja om de informatie nog even compleet te maken: Montreux is 1m60. Klein maar fijn zullen we maar zeggen. Ze heeft veel temperament en kan aardig heftig reageren wanneer ze iets echt eng vind. Ze heeft zo ooit met mijn bijrijdtser een Pas de Deux-proefje gereden waarin ze maar liefst 7 keer heeft gesteigerd omdat ze het publiek in de baan zo eng vond. Gelukkig is ze in het afgelopen jaar tijd aardig tot rust gekomen en is haar reactie nu bepert tot stokstijf stilstaan, kop erop, oortjes erop, grote neusgaten en flink snuiven.
Montreux houdt van mensen en vooral van knuffelen, maar voor andere paarden haalt ze haar neus op. Haar oren gaan plat in haar nek en als ze de kans zou krijgen zou ze haar soortgenoten het liefst de onderkant van haar hoeven laten zien
Montreux is ook heel ijdel en draagt graag make up. alleen wel een andere make up dan wij mensen. Ze ligt graag in paardenmest en dan vooral met haar hoofd zodat ze soms zelfs oogschaduw op heeft. En zie dat maar eens schoon te krijgen
Op de keuring was ze wel een plaatje om te zien. En gelukkig voor mij had ze zichzelf niet opgemaakt en kon ik haar die ochtend schoon uit stal halen