Als jekind voor het eerst naar de kleuterschool gaat. Vanmorgen was het zover. Chinook ging naar school. Heel stoer heeft hij zich vanochtend aangekleed (moest wel wat anders aan gaan doen bij hem) en stond om 7 uur al klaar om te gaan. Hij was er helemaal vol van en ik moet zeggen dat ik er wel van stond te kijken want hij is normaal best wel eenkennig en verlegen. Maar ja, ik zijn drinken in zijn rugzak doen, appeltje mee en de deur uit. Komt hij de buurtkinderen tegen en huppelt samen met zijn zus en de andere kinderen mee. Op het schoolplein rent hij alle kanten op en niks kan hem deren. Eigelijk dacht ik van, nou dat valt mee. De bel gaat, kinderen de school in en hij zijn jas en tas ophangen en rent de klas in en dacht meteen te kunnen spelen. Ze beginnen eerst in de kring en moeten dus braaf op een stoeltje zitten, waar hij het dus niet mee eens was. Toen begon het, hij ging tegen me aan staan en zich verstoppen en wilde niet meer. Uiteindelijk heb ik hem op een stoeltje neergezet en heb een kus gepikt en ben vlug weggegaan. Heb er gewoon een vervelend gevoel over. Je kind achterlaten bij allemaal vreemde terwijl je weet hoe hij kan zijn. De tranen stonden in zijn oogjes. He bah, ik wilde dat het twaalf uur was, dan komt ie weer thuis. Hopelijk gaat het steeds makkelijker dat afscheid nemen, want dit vind ik maar niks. Hopelijk gaat het allemaal goed. Het rare is dat je het de hele tijd al weet en toch besluipt dit gevoel me. Zo, moest het even kwijt hoor. Ik denk dat iedereen met kinderen dit wel heeft meegemaakt.
Sypheron
Berichten: 15209
Geregistreerd: 06-12-01
Geplaatst: 05-03-02 10:26
Komt allemaal goed hoor kriek, dat heb ik vroeger ook gedaan op mijn eerste dag op school. Kwam ook heel hard het gebouw weer met tranen in de ogen uitrennen. Toen heeft mijn moeder me ook weer teruggezet, en uiteindelijk bleek het toch nog een hele leuke dag te zijn.
chrico
Berichten: 791
Geregistreerd: 11-08-01
Woonplaats: IJmuiden
Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-02 10:32
Hahahah, wat ben je toch een lekker ding Syp. Dat jij je nog je eerste kleuterdag kan herinneren en weet dat het een leuke dag werd hihihi. Maar thanks anyway, ik kan weer lachen
Sterre
Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland
Geplaatst: 05-03-02 10:35
Je hebt gelijk, dat herken ik ook . Mijn ervaring is ook, dat als je als moeder eenmaal weg bent, het grote verdriet na een paar minuten voorbij is ! Het kan wel een á twee weken duren dat je zoon zich iedere keer aan je vastklemt als je weg gaat! Vraag vanmiddag bij het ophalen maar eens aan de juf hoe het gegaan is, meestal zijn jouw eigen voorstellingen alltijd erger dan de werkelijkheid (gelukkig maar !!!) Sterkte!!! (ik weet hoe het voelt!)
chrico
Berichten: 791
Geregistreerd: 11-08-01
Woonplaats: IJmuiden
Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-02 10:41
Ja Sterre, het stomme is ook dat ik dat weet. Mijn dochter was heel dramatisch en stond op het raam te timmeren als ik weg ging. Binnen 5 minuten was het verdriet over en als ik haar kwam halen dan was zij boos dat schooltijd weer om was. Ik ging weg met schoenen vol lood en zat er over te denken. Maar na een week of twee a drie was dit over. Maar juist omdat hij de laatste is denk ik er misschien wat meer over na. Mijn dochter is geen knuffelaar en hij wel. En je mist gewoon dat geschreeuw en zo hihihi. Erg he, hij is pas een uur op school.
Sypheron
Berichten: 15209
Geregistreerd: 06-12-01
Geplaatst: 05-03-02 10:42
Dat is heel raar maar dat kan ik me nog redelijk goed herinneren ja, ik ging niet meteen spelen buiten, en bleef de hele tijd bij mn moeder staan. Toen moesten we naar binnen en bleef ik ook de hele tijd aan haar been vast klampen. Toen gingen we het lokaal in en kreeg je inderdaad ook van die stoeletjeskringpraktijken , maar na die dingen gingen we lekker spelen en heb ik heel veel vriendjes gemaakt Komt allemaal goed, morgen dan moet en zal die naar school gaan let maar op
Sterre
Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland
Geplaatst: 05-03-02 10:45
Dat klopt wel, als het de laatste is, komt er ook nog een beetje een gevoel van weemoed bij, het is tenslotte ook weer een afscheid, een afscheid van zo´n kleine druktemaker/knuffelkont de hele dag om je heen! Nou, wacht de verhalen maar af als hij thuis komt en ke moet maar zó denken: als het echt rampzalig is op de kleuteschool, had de juf je allang gebeld !!
chrico
Berichten: 791
Geregistreerd: 11-08-01
Woonplaats: IJmuiden
Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-02 10:52
Jullie hebben ook wel gelijk, er is gewoon een klein dat in mijn koppie aan het roeren is. Ik ga nu lekker naar stal, neem mijn mobieltje mee en als er wat is dan hoor ik het vanzelf wel.
Laui!
Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be
Geplaatst: 05-03-02 11:28
Bij t WNF had ik ook een collega met een dochter die net voor t eerst naar school ging. Ze zat ook helemaal in de stress. De eerste dag had ze haar gelijk tijdens de lunch maar thuisgehouden. Haar zoontje ging veel beter, die is al een stukje ouder, maar toch he. Ze wilde ook niet méér gaan werken, want als t kind ziek wordt oid... Wat moet je dan?
Ik kan me mijn eerste dag 1e klas (groep 3) nog heel goed herinneren. Ik kan me niet herinneren dat ik bang was, maar op de foto's zie je hoe ik me vastklamp aan mijn moeders fiets, stilletjes weggedoken in een hoekje zit oid. Weet eigenlijk niet waarom er foto's van zijn, maar goed, die zijn er!
gamble
Berichten: 759
Geregistreerd: 31-01-02
Woonplaats: ledeacker
Geplaatst: 05-03-02 12:20
Dat herken ik hoor, onze eerste dochter had in het begin ook moeite terwijl ze toch daarvoor drie keer in de week op de peuterspeelzaal zat. Onze tweede dochter ging al voor haar 4 de verjaardag naar de basisschool. Ze werd in Sept 4 maar mocht al na de grote vacantie full-time komen en was dol gelukkig. Nu gaat mijn laatste en tevens enige zoon naar de peuterspeelzaal en hoewel hij het best leuk vindt is het gevoel bij mij anders het is mijn knulletje ( hoezo bezitterig ) en idd de laatste. Het loslaten is gewoon moeilijk, en ik moet nog in het ritme komen en wennen aan het idee weer tijd voor mijzelf te hebben.
Groetjes en een hoefje van Gamble
Percy
Berichten: 12072
Geregistreerd: 04-09-01
Woonplaats: België
Geplaatst: 05-03-02 13:45
Mijn jongste heeft eerst een dag geoefend waarbij ik er de hele dag bijgebleven ben. Toen ze uiteindelijk echt naar school mocht was er geen enkel probleem tot........... een paar weken later. Opeens wilde ze niet meer en had ik een krijsend kind aan me hangen. Juffrouw moest haar zo ongeveer van me lostrekken en dan moest ik maken dat ik wegkwam anders vloog ze weer achter me aan. Ook al was ik nog zo blij dat ze naar school ging (ontaarde moeder hé ), ik zat toen echt de hele dag te piekeren over haar en voelde me schuldig. Maar inderdaad, zij was na vijf minuten weer vrolijk bezig in de klas terwijl ik me thuis aan het druk maken was.
Het is in elk geval heerlijk om eindelijk weer met de paarden bezig te kunnen zijn zonder een aandachtvragende peuter achter me aan. Vandaag zijn ze allebei thuis (beetje last van bijwerkingen vaccinatie) en dat valt moeders vies tegen
chrico
Berichten: 791
Geregistreerd: 11-08-01
Woonplaats: IJmuiden
Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-02 14:26
Nou ik moet zeggen dat hij het prima naar zijn zin heeft gehad vandaag. Een beetje onwennig en even de kat uit de boom kijken zei de juf, maar verder ging alles goed. Hij kwam lachend de school uit, hand in hand (dat moet bij deze school) en op het schoolplein rende hij meteen naar de zandbak. Ikkreeg nog wel een compliment van de juf dat hij zo goed kon delen (vertelde ook dat ik het mijn kinderen leer om te delen en als zij niet willen delen houdt het voor hun ook op). Voelde me helemaal trots hihihi. Op stal heb ik wel aan hem lopen denken, mobieltje in de aanslag want stel je voor. Achteraf is het weer druk maken om niets geweest.
assie
Berichten: 9485
Geregistreerd: 31-07-01
Woonplaats: Grun
Geplaatst: 05-03-02 22:34
Aah wat leuk dat chinook naar school is gegaan vandaag! Hij vond het dus leuk? Ik den kdat je je niet zoveel zorgen moet maken verder. Het komt vanzelf allemaal wel goed toch, zelfs met mij kwam het goed
En hoe bedoel je dat ie normaal best wel verlegen is?? Daar heb ik echt helemaal niks van gemerkt hoor
Prima
Berichten: 6024
Geregistreerd: 12-08-01
Woonplaats: Bussum & Harskamp :D
Geplaatst: 06-03-02 00:47
chinook? Werkt je man bij het leger?
chrico
Berichten: 791
Geregistreerd: 11-08-01
Woonplaats: IJmuiden
Geplaatst door de TopicStarter: 06-03-02 01:01
Hahahah Prima, mijn man IS het leger. Nee hoor de naam bestond al voor er ook maar een helicopter of een kind naar vernoemd werd. De vertaling is wervelwind/storm dus je kan je voorstellen Dat Chinook (kind) net zoveel herrie maakt als zijn naamgenoot (helicopter).
En ja Assie, normaal is hij erg verlegen hoor ( de eerste 5 minuten) hihihih Jij had gewoon de verkeerde invloed op hem.
Prima
Berichten: 6024
Geregistreerd: 12-08-01
Woonplaats: Bussum & Harskamp :D
Geplaatst: 06-03-02 01:06
Wat is hij i het leger?
Faline
Berichten: 7801
Geregistreerd: 22-10-01
Woonplaats: Berltsum
Geplaatst: 07-03-02 15:24
nou toen ik vroeger naar de peuter school moest ging ik volgens mijn moeder net zo lang bleren tot ze weer terug kwam, en ik heb dus ook niet lang op de peuterschool gezeten, toen ik 4 was ging ik naar de basis/kleuter school en was er niks meer aan de hand, maar ik moet zeggen ik heb school altijd al *** gevonden, omdat de leraren allemaal wel ff bepalen wat je moet en zult, nou dan ben ik dus weg de enige die me commandeert is mn instruktrice en ik zelf! maar goed, uit eindelijk komt het vast wel goed allemaal!