een rivier van tranen
verscholen achter
een gouden lach
altijd lach ik
niets is er
of dat dacht je
dat dacht iedereen
tot nu
nu weet iedereen
dat het helemaal niet goed
met me gaat
iedereen denkt maar
dat ik het aan kan
die rotziekte
iedereen denkt maar
dat het went
maar dat doet het helemaal
niet...
Een rivier van tranen
verscholen achter
mijn gouden lach
ik zoek troost
maar vind hem niet
iedereen is me beu
niemand wilt me
want ik voel me
toch altijd maar rot
een rivier van tranen
verscholen achter
mijn gouden lach...
