Lois moest er eerst ook nix van hebben, dus heb ik maar misbruik gemaakt van z'n vreetpassie. Gewoon iedere dag over z'n voer gegooid en hij ging het vanzelf eten. de eerste dag kon hij zowaar 5 minuten z'n voer laten staan (heel lang voor zo'n vreetzak), maar tegenwoordig pakt ie de emmer met knoflookhap gewoon uit m'n hand. Een kwestie van wennen denk ik.
Niets zo charmant als een paard in her land.