Het hoesten is zo goed als over, het afgebroken stuk zool is ook zo goed als genezen. Tsja dan moet je toch wat . Nu loopt ze dus weer een beetje kreupel. Dit keer één van haar achterbenen . In stap loopt ze volledig normaal, maar in draf merk je het echt. Ik heb het alleen gevoeld toen ik erop zat, want als ze zonder mij draaft zie je het veel minder, dan loopt ze meer gewoon kort met r achterbeen. Handig ook weer dat ik het dus zelf niet kon zien en niet zeker weet om welk achterbeen het gaat. Wat is dit nu weer? Ze heeft altijd wel gallen op r achterbenen, nu is één zo'n gal wel heel dik, zou het daardoor kunnen komen?
dikke kans dat die pees overbelast is , of dat ze een klap heeft gehad als een gal ineens erg dik word , en ze kreupelt eraan, dan zou ik dus erg gauw de veearts laten komen ! welke voet had die slechte zool? misschien dat ze daarom dat achterbeen teveel heeft belast?
Ik weet niet wat die muts zoal uitspookt in de wei.... . Vandaag ging het ietsje beter, we konden normaal draven. Alleen later begon ze weer een beetje te wiebelen. Ze zal zich wel verstapt hebben of idd klap van ander paard. Ik zag al weer ongeneeselijke beenaandoeningen voor me. . Ik ga altijd van het ergste uit, werk in het diepst van de nacht allerlei angsten tot in detail uit, alle mogelijke fatale aflopen enzo, wie weet komt het van pas he? Af en toe word ik gek van mezelf