dus niet. ten eerste heb ik nog geen zadel, dus de komende weken rijden we nog zonder zadel (wat wel heel goed gaat maar no way dat ik er mee het bos in ga *dan kan ik grassprietjes van dichtbij bekijken*)
hij moest ook nog naar de dierenarts. sinds een paar weken heeft´ie ontzettende jeuk (kan geen zomereczeem zijn want dat heeft hij nog nooit gehad, hij is 6) en daar wou ik naar laten kijken. ook heeft hij een sarcoïde op zn hoofd (goedaardige huidtumor) die nog niet in de weg zit, maar dat wel gaat doen als hij nog groter wordt.
dus een afspraak gemaakt om volgende week naar de kliniek te gaan voor onderzoek, en dan zagen we wel weer verder.
´s middags kreeg Iep (kasteel van 1.80) koliek, heel zielig hoopje ellende plotseling, en DA moest met spoed komen. kon twee kanten op, of het stelde niks voor, of het was zo ernstig dat hij onder het mes moest met groot risico..
hij had temperatuur van 35°, helemaal witte slijmvliezen, ademhaling van 52 en zweette zich kapot. DA heeft gevoeld, en zijn dunnen darm zat helemaal op de verkeerde plek. operatie dus. maar eerst wilden ze nog een nieuwe tactiek uitproberen. in de stapmolen op standje 10. en maar doordraven (arme Iepje)en wat denk je? eind van de dag weer helemaal in orde, 37,7° en alles zat weer opd e goede plek. dat was dus goed afgelopen (Iep wil je ons niet meer zo laten schrikken
)ondertussen zei de DA dat hij wel gelijk even naar mijn pony kon kijken. tegen de jeuk heeft hij twee prikken gehad dus dat is nu waarschijnlijk over. maar die sarcoïde, daar moest hij maar ´even voor onder het mes´. owkeej dacht ik, heb al eerder een operatie meegemaatk van mi j oude verzorgpony, dat was gewoon onder plaatselijke verdoving in de stal. niks aan de hand dus. maar nu zei de DA dat hij hem eigenlijk wel even wilde ´neerleggen´. MIJN JELMER!!! ik besefte het eigenlijk niet, heb gewoon een afspraak gemaakt en dierenarts gedag gezegd.
maar toen ik eenmaal weer in de stal was had ik het even niet meer. moet ik mijn jelmer uit handen gaan geven. staat hij daar in een vreemde stal, bij vreemde paarden, met vreemde mensen die hem prikken geven en allemaal enge dingen, en ik zit dat zeker hier in zijn stalletje te wachten om te horen of het goed is gegaan.....
ik was niet happy. ik kon helemaal niet meer helder denken, wat nou als het net bij hem misgaat. zonder jelmer kan ik niet, dus dat was ondenkbaar. toen mn tranen opwarenkwam mn vriendin naar me toe en heeft heel lang op me in zitten praten, maar ik zag het nog steeds niet echt glimmen. (ik had dus toch nog meer tranen
)even later kwam mn instructrice langs, en die zei dat ik me niet druk hoefde te maken, dat het juist heel interessant is..
owkeej, ik wil graag dierenarts wroden, maar dat betekent niet dat mijn eigen paardje voorbeeld moet zijn! dat was niet helemaal de bedoeling...maar zij zei dus dat ik er waarschijnlijk wel bij kan zijn
en dat er bijna geen risico bij is (ik weet ook wel dat het een routineoperatie is, maar toch...) 
ik kon weer ademhalen. zrry, tis een beetje een lang verhaal maar moest het gewoon ff kwijt..
*nu ga ik een xxl halster kopen met bontje zadat het niet schuurt bij de hechtingen, om mn pony (nouw ja, mezelf) te troosten
* 
