Nou, bijna een hartaanval dus. Ik ging terug naar het werk omdat de pauze was afgelopen, was even op de manege geweest. Onze manege ligt dus aan een spoorwegovergang. Net toen ik aankwam gingen de slagbomen dicht. Er kwam een stoptrein aan, zag ik van verre al. Markie, de hond van de manege, kwam aan de andere kant van het spoor aanrennen, hij was dus een behoorlijk eindje van huis af. Ik zag aan zijn tempo, dat als hij zo zou doorrennen, dat hij zich echt recht onder die trein in zou rennen! Ik dacht nee!!! Dus ik stapte snel uit en begon wegjaaggeluiden en bewegingen te maken!! Hij rende gewoon door. Net toen de trein aankwam stond hij al ongeveer met een poot naast het spoor. Hij kreeg dus de schrik van zijn leven toen de trein voorbijraasde, ik zag hem echt wegsprinten met zijn staart tussen zijn benen!!! Hij kon dus nog net stoppen.
Pfoe, ik krijg nog koude rillingen als ik eraan denk. Dat was echt op het nippertje...