Mensen die springen eng vinden?

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

 
 
Miran

Berichten: 4431
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Woubrugge

Mensen die springen eng vinden?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-01-02 15:38

Ik ben benieuwd of er nog meer mensen zijn, die net als ik, springen eng vinden (vast wel Haha! ). Doen jullie het toch, zijn er mensen die er echt overheen zijn gekomen, kortom, tell me more.


ingrid

Berichten: 3291
Geregistreerd: 19-05-01
Woonplaats: zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 15:54

ik ben heel lang bang geweest voor springen omdat queen altijd weigerde en mij er ook heel vaak af gooide.
door vaak en veel laag te springen ben ik over mijn angst heen gekomen. toen kregen we een keer les van iemand anders en die staat er bkend om dat ze hoog springt in de les. ik heb toen bijna met queen het hoogste van de staanders gesprongen en sindsdien was ik zo onder de indruk van queen dat ze zo goed sprong. nou gaat ze er heel hard op af en moet ik haar juist inhouden ipv naar voren rijden. achteraf gezien was het ook mijn fout dat ze altijd weigerde maar nu zijn we nog tot L springen geworden maar de laatste keer wel uitgebeld maar ze trok niet goe maar ik ben er nu gelukkig niet meer bang van!

Love the life that you live, live the life that you love


Cowgirl

Berichten: 23721
Geregistreerd: 04-03-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 16:09

vroeger heb ik op de manege speciaal springles gevolgd.
Ik was toen al geen held en toen ik dus een keer goed gevallen was ben ik dus gestopt met springen.
De jaren daarna heb ik nog wel eens met veel angst een sprongetje gewaagd en genomen.
Tot ik Felix kreeg en we een keer naar het Dijkgats bos(cross parcours) gingen. Ik scheet 7 kleuren bagger omdat we daar heen gingen, ik probeerde zelfs nog iedereen over te halen om naar het strand te gaan.
Nieman wou natuurlijk Haha! ik ging mee omdat ik niet als een angst haasje achter wou blijven.
Ik zat daar op mijn paard in het bos en we moesten om en om een sprong nemen. Ik vond het nog steeds niks.
Tot dat we op ons zelf mochten gaan.
Ik scheurde toch door dat bos, nam de hindernissen die we durfden(was ook de eerste keer springen voor Felix) het was helemaal te gek.
Zolang er maar geen mensen staan te kijken vliegen we over alles heen.
Het jaar erop heb ik alle hindernissen genomen zelf een van bijna een meter. Ik heb toen nog eens meegedaan aan een wedstrijdje, gewoon kijken hoe het moest, 40 cm om mee te beginnen, het was weer de eerste keer voor ons allebei .
We hebben al die sukkels een peopie laten ruiken door 1e te worden.
Haha! Haha! Haha!
Nu rijd ik al weer een tijdje western maar als mensen over het Dijgats bos beginnen krijg ik absoluut de kriebels om weer te gaan hoor.
Het hoeft voor mij niet hoog als het maar leuk is.

' On bended knee is no way to be free'
Peter R de Vries.

Missy

Berichten: 6518
Geregistreerd: 02-09-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 16:18

toen ik bij de pony's reed,weigerde de meesten altijd.De pony waar ik het meest op reed,weigerde nog het meest.Toen durfde ik het ook niet meer zo.Toen ik een keer op een pony zat die wel sprong,ging het zo hard dat ik er keihard vanafviel.Ik was toen ook mijn adem kwijt voor een tijdje.
Toen durfde ik haast niet te springen.

Nu is dat inmiddels helemaal weg.Ik begin springen steeds leuker te vinden.Ik begin ook mee te doen aan de onderlinge springwedstrijden.
Maar het is nog wel zo dat ik nerveus wordt als ik op een paard moet springen,waarvan ik weet dat die moeilijk springt.Met jackson of nindo spring ik zo een meter en hoger.Maar op havana wordt ik heel nerveus.Dan spring ik maar heel laag, alleen omdat havana moet springen.Maar gerust ben ik dan niet.

We verwachten niets maar toch..
WoW-addict ^.^

Shaienne

Berichten: 4933
Geregistreerd: 02-04-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 16:48

Ik vind springen heel erg moeilijk en ook eng. Toch doe ik het wel, als het maar niet te hoog wordt

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 16:56

toen ik begon met rijden op de ponyclub, ik was toen 6 kon ik niet wachten tot ik 8 was om aan mijn eerste springwedstrijd mee te doen. de eerste jaren met die pony waren echt geweldig we kwamen zelfs tot de A-L met 45 wp (hoger als A-L was er toen niet en ik wilde hem nie wegdoen) toen kwam er een C pony. hartstikke braaf 11 jaar en nog nooit een sprongetje gemaakt. Na 4 seizoenen was ik C-Z met die pony. toen kreeg ik er een 2de pony bij. een D pony hengst van 7 jaar. was een hele brave hengst wel streken maar niet erg.
Toen ik met dat ponytje thuis aan het springen was kwam hij niet uit maar toch sprong hij. daardoor ging hij dwars door de hindernis en sloeg over dekop met mij erop. met het resultaat 2 gebroken enkels. en een hersenschudding. gelukkig kon ik na 6 weken weer rijden. ik dacht oo da is weer gewoon op oncours van het weekend (pony's waren door iemand anders getraind.) toen ging ik thuis oefenen eerst maar met de C-er. nou hij deed niks anders als weigeren. puur omdat ik zoveel schrik had!!! gewoon een kruisje van 40 cm deed ze niet. het is een hele tour geweest voordat ik weer op concours ben gegaan. na 3 weken weer mijn eerste concours. O ik weer het nog zo goed. ben nog nooit zo zenuwachtig geweest maar ik was in de C-Z 1 en in de D-L 1 gelukkig!!


nu spring ik alweer 1,5 jaar bij de paarden. met eentje in de M en met verschillende jonge paarden. alles gaat goed. maar soms zit de schrik er nog welleens in!!

Cody

Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:03

Ik vind springen niet eng maar ik heb nooit hoger dan een 40, 50 cm gesprongen dus ook niet om over naar huis te schrijven.
We sprongen vroeger nooit op de manege en de laatste 3 jaar heb ik er niet de geschikte paarden voor gereden.
Dus als ik hoge sprongen zie krijg ik wel de kriebels maar puur omdat ik het nooit gedaan heb. Ik zou wel eens vaker willen springen, en dan echt springen, niet alleen een kruisje of een superlaag in- uitje.

Ptries

Berichten: 3119
Geregistreerd: 21-06-01
Woonplaats: Bilthoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:09

Ik was nooit bang voor springen, tot ik een keer met paard en al viel, en ik kon er daarna niet meteen meer op, doordat mijn schouder uit de kom was. ondertussen durf ik het wel weer, maar het heeft heel lang geduurd, ik heb het gewoon rustig opgebouwd, met Jerai, het scheelt ook dat Jerai mijn eigen pony is en dat ze springen zo leuk vind dat ik weet dat ze nooit zal weigeren, of raar doen en dat ze het heel goed kan. Op een vreemd paard vind ik het echter wel weer eng, ik spring dan ook nooit hoog op een vreemd paard.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:15

Vroeger kon 't me niet hoog genoeg, maar nu..... Komt ook door Milena; die sprong in het begin altijd standaard drie meter te vroeg af en een meter te hoog.... Brrrrrr!
Het maffe is dat ik het op andere paarden dus totaal niet eng vind. Gek he?
Maar ik heb niet voor niks een bijrijdster voor Milena die springen helemaal te gek vindt..... *LOL*

Oh ja, in het bos vind ik over boomstammen (ook hoge) wel geweldig. Beetje vreemd Verward

Sando
Berichten: 4312
Geregistreerd: 13-11-01
Woonplaats: Waalre

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:20

vroeger vond ik het altijd geweldig om te springen. Het kon niet hoog genoeg. Springen op nieuwe manege pony`s, ik mocht ze uitproberen.
Kei leuk, ik probeerde alles. Ik volgde toen ook springlessen.
Maar ben toen een tijdje met lessen gestopt, toen ik na 2 jaar weer een sprongetje wilde wagen, had ik schrik, en die schrik is er nooit uitgegaan.
Je zult me zelfs niet over 30 cm zien gaan.... waarom ik nou zo`n schrik heb gekregen...? Ik zou het niet weten....

Mer1980

Berichten: 18735
Geregistreerd: 08-02-01
Woonplaats: Lelystad

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:25

Vroeger heb ik altijd gesprongen met mijn pony t/m het ZZ toen ze daarna hermeten werd en toch een C pony bleek te zijn moest ik terug na het Z maar ok ik toen echt veel gewonnen. Dus mijn opzet was een nieuw springpaard kopen. Die vond ik in Meis en dat ging echt heel goed. Tot een paar jaar gelden. Ik heb toen een zwaar ongeluk gehad met haar. Over de kop geslagen met ernstige verwondingen afgevoerd. Ik moest dus met alles opnieuw beginnen.

na een jaar begon ik weer met springen. Helaas ging dat door mijn angst helemaal mis. Ik durfde niet meer. Iedere keer na de hindernis flitste het ongeluk weer door mijn hoofd. Na 2 jaar aanmodderen heb ik het opgegeven en heb ik besloten na langdurig zoeken naar een goede bijrijder haar te verkopen. Ondertussen springt mijn paard succesvol mee in het nationaal 1.40m in Spanje met dhr. Perez.

Ik durf dus niet meer te springen en ben dus volledig over gegaan op de dressuur. Vandaar ook de Andalusier.

Groetjes Merilyn

Letterlijk in het huwelijksbootje stappen? http://www.trouwschip.nl
Bedrijfsuitje, vergaderen of teambuilding?: http://www.zeilschipbounty.nl
Sinds 23-02-2013 mama van Kira!
Sinds 14-12-2016 mama van Kian!

Amulet

Berichten: 4064
Geregistreerd: 02-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:36

Sonja schreef:
Vroeger kon 't me niet hoog genoeg, maar nu..... Komt ook door Milena; die sprong in het begin altijd standaard drie meter te vroeg af en een meter te hoog.... Brrrrrr!
Het maffe is dat ik het op andere paarden dus totaal niet eng vind. Gek he?
Maar ik heb niet voor niks een bijrijdster voor Milena die springen helemaal te gek vindt..... *LOL*



Heel herkenbaar ! dan is amulet heel rustig en denk je, ach...nu gaat hij er wel normaal overheen....NOT,
maar ik vind springen nou ook niet echt geweldig hoor !

Dorine
The one and only

Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:48

Springen vind ik heel erg leuk!
Alleen ik heb wel van nature hoogtevrees, dus als het erg hoog wordt... tataaaa hellup! Tong uitsteken
Maar ik heb enorm veel geleerd toen ik met mijn verzorgpaard in de springles reed. Was echt leuk, hij kon nog niet goed springen, had nauwelijks ervaring, maar hij was er superdol op!
In het begin was het vooral 'erop af stormen, superhoog springen, en naderhand nog ff doorracen'...
Niet altijd handig, vooral niet als je vlak daarna een bochie moet nemen. Haha!
Maar na een tijdje werd dat minder, veel oefenen he.
Hopelijk vind mijn eigen paard springen net zo leuk, als ze 'een beetje verder ontwikkeld is' ga ik dat zeker met haar doen!
Haar vader zat in Duitsland in het Olympisch team van military, en aan moeders kant zat zowel spring- als dressuur-bloed, dus... we zien wel.
Ze is een wat hete tante, maar met de nodige begeleiding moeten we ooit wel een wedstrijdje kunnen springen!
Tien-jaren-plan... *LOL* *LOL* *LOL*

Ireen_
Berichten: 8251
Geregistreerd: 13-08-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:51

Ik ben zelf niet bang om te springen, ik vindt het echt super leuk!! maar op mijn eigen pony ben ik wel eens bang dat ze zelf valt, ze is namelijk een keer over de kop gevlogen toen er iemand anders op zat, ik was er zelf nog wel het meeste van geschrokken.. nu durf ik wel weer hoog te springen met haar maar ik vond het een tijdje best wel eng voor haar dat ze zou vallen.

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 17:54

Ik ben ook nooit dol geweest op springen, nog steeds niet eigenlijk. heb geen vervelende dingen meegemaakt, ofzo. Maar ik vind het gewoon eng.
Nu heb ik een tinker die zowiezo niet springt... dus heb ik geluk Haha!
Ik heb me een keer over laten halen een les mee te doen op Yorghos, maar hij sprong gewoon niet. liep overal doorheen, heeft zelfs een balk gebroken. Nu heb ik dus een goed excuus om niet te hoeven Lachen Lachen
Als ik buiten in galop iets tegenkom springt ie wel, hoor. maar dat gedoe in de bak, daar ziet ie waarschijnlijk de lol niet van in. Ik vind het prima!

* To Belg, or not to Belg *

Rhys
Berichten: 6351
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 19:38

Vroeger sprong ik best veel, m'n vorige pony was heel tflegmatiek, maar spirngen kon hij! Dat was echter niet mijn roeping...
Met miga heb ik in het begin ook wel gewoon gesprongen, ik weet echt niet hoe ik dat deed. Zelfs parcooursjes bij de clubwedstrijden. In zo'n wedstrijd ben ik er eens stevig afgedonderd en toen durfde ik helemaal niks meer. Als we nu springen in de clublessen doe ik wel mee, en ze kan het ook wel (vrij goede techniek volgens iedereen)......maar ze is vrij bang, weigert vrij veel en gaat heel hard (iets waar natuurlijk door training veel aan te doen is) : wedstrijden springen zal ik nooit. Voor de afwisseling is het leuk, maar verder dressuur ik gewoon lekker.....(en ik rijd weleens in het bos)

Es könnte alles so einfach sein
Ist es aber nicht

~Die fantastischen Vier~

Natascha

Berichten: 6847
Geregistreerd: 07-02-01
Woonplaats: Ankh Morpork

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 19:41

Lois springt graag en altijd erg hoog maar ik durf het zelf echt niet. Meestal laat ik iemand anders springen in de bak. In het bos ga ik er gewoon omheen ipv overheen Haha!

Niets zo charmant als een paard in her land.

Jan_324
Berichten: 6933
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 19:57

Ik heb vroeger met de ponys echt heel veel gesprongen. Springen kan ik het niet noemen met die pony. Dat was gewoon rondcrossen en op tijd in de verlichte zit met handen naar voren. Nu bij de paarden spring ik ook (niet echt heel veel) maar dat is toch echt een heel stuk moeilijker. Ben eigenlijk niet zo gauw bang. Alleen met deze gek in het begin wel. Stoof eropaf en maakte een megasprong, van rijden kwam nix.

Nimber

Berichten: 26547
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 20:34

Ik heb veel gesprongen ben de B nooit uit gekomen maar mocht wel l sgw gaan starten.
Toen ben ik een aantal keren goed gevallen en de laatste keer was het paard er niet best aan toe en duurde het een half jaar voor ik pas weer kon rijden.
Ik ben toen nooit meer over mijn angst heen gekomen.
balkjjes lopen durf ik nog wel maar verder vind ik alles dood eng.
soms laat ik mijn paard te afwisseling aan de longe of vrij springen maar gelukkig vind hij er ook niet al te veel aan.
zo eens per jaar spring ik in een overmoedige bui 50 cm ofzo maar dan heb ik voor een jaar genoeg gesprongen.

Buiten springt Lodewijk nog wel eens over een plas of een banketstaaf takje dat vind ik dan niet eng

http://www.kimtelgen.nl
Cranio sacraal therapeut en instructrice

Fitzroy

Berichten: 25045
Geregistreerd: 11-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 20:59

Toen ik Fitz net had, ging het springen eigenlijk beter dan de dressuur Haha! en heb ik vrij veel gesprongen tot wel 1.20 (en dat was voor mij een waanzinnige hoogte).

Ik was toen ook van plan om wedstrijden te gaan springen en begon met wat oefenparcoursen.
Maar wat ik dus dood- en doodeng vond, is het inspringen op wedstrijden. De een wil nog hoger losspringen dan de ander, de paarden scheuren aan alle kanten om je heen en ik kreeg het daar spaans benauwd van.
Ik ging dus de ring in zonder enig zelfvertrouwen en dat is bij die van mij dus niet de methode.
We kregen wat misverstanden en na een val in het parcours besloot ik het maar voor gezien te houden.

Misschien dat ik wel weer ga springen, maar dan begin ik heeeel erg laag.

Margje

Berichten: 2534
Geregistreerd: 26-04-01
Woonplaats: Etten

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-01-02 21:23

Brr,doodeng! Haha! Nee, zo erg is het niet maar als ik de hindernissen tevoorschijn zie komen moet ik toch wel even slikken. Heb niet veel gesprongen in mijn leventje, en altijd laag. de eerste keer dat ik in de les sprong op de manege was toen we elke 2 weken gingen springen, waardoor ik dus om de week in het midden stilstond...toen een keer meegedaan, helaas had ik een overenthousiaste pony, die er zo hard overheen crosste dat ik het niet eens merkte. Op dat moment eigenlijk best gaaf, maar de volgende keer dat ik aanreed was ik dat alweer vergeten en ik kreeg ikhet even benauwd, er net zo hard langsgeraced en daarna niet meer geprobeerd.
Met Spot wel af en toe heel laag, maar als instructeur moet je erg veel gedud hebben bij mij, duurt heel lang voordat de hindernis omhoog kan, en dn nog maar centimeter...Spot en ik zijn niet zo'n sterke springcombinatie, allebei niet helemaal overtuigd, ik aarzel waardor zij het ook doet waardoor we uiteindelijk meestal vlak voor de hindernis stil staan, soms er middenin Haha!

Miran

Berichten: 4431
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Woubrugge

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-01-02 22:33

Goh, wat een reacties zo snel Knipoog .

Ik ben zelf toen ik net reed op een manegepony gezet en over een hindernis gejaagd, en sindsdien vind ik het altijd een beetje eng, op elk paard, elke hoogte. Mijn instructeurs zijn er altijd verschillend mee omgaan, de ene begreep me, kende me ook goed en heeft me over een dubbel van 80 cm en 1 m gepraat, met een Haf. Dat vond ik eigenlijk nog best leuk. Bij een ander werd ik compleet afgekraakt dat ik niet durfde, en nadat ik toen ik het een keer probeerde zo'n beetje de les uitgezet werd omdat ik op een bepaald punt, tot waar het best goed ging, wilde stoppen, heb ik het niet meer gedaan, nu denk 2 jaar geleden, en daarvoor ook al een jaar niet.
Met Sheril wil ik het wel weer oppakken, gewoon op mijn eigen tempo, als er niemand kijkt maar wel iemand in de buurt is. Mijn verzorgpaard kon niet springen, anders had ik het met haar wel geprobeerd, ze had het nooit geleerd (en om dat op je oude dag nog te leren) en struikelde bovendien al over een tuinslang. Met de pony daarvoor sprong ik wel, heel ontspannen, met emmers enzo.

Ik was benieuwd hoe anderen hier over denken, ik heb dus zelf nooit een ernstige val meegemaakt ofzo, maar ben heel bang om met paard en al onderuit te gaan.
Ik houd jullie wel op de hoogte van mijn voorderingen!


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: _Madelief, DotBot, Googlebot, Samo, YandexBot en 14 bezoekers