ik wist niet hoe ik dit topic moest noemen. ik rijd nu ongeveer 3 maanden privelessen, daarvoor heb ik 2 jaar (van mn 10e tot 12e ongeveer) op pampushout gereden, en heb het op mn 14e weer opgepakt. toen ik op pampus reed was ik in het begin iemand die wel durfde te rijden, zolang me er maar niet over de streken werd verteld want toen dat wel gebeurde, ik moest op geesje en iedereen vertelde me wat voor een rodeo pony zij was, was ik erg angstig, en die angst ging pas weg nadat ik op een andere les reed op romeo en astrix. daarna had ik vooral problemen met de galop, durfde paarden niet aan te pakken uit angst dat ze er vandoor gingen. uitstappen vond ik het engst heel raar, maar ik had haastgeen teugel, en ik had al een paar keer gezien dat als ze langs de bakrand sprongen (kinderen) dat er nog wel eens een pony wegsprong. de reden van dit topic? Dat ik het zo heerlijk vind dat ik zonder angst weer kan rijden. als ik nu galopeer op een paard en die gaat even wat harder dan ik wil, eventjes laten uitrazen op de volte en terug nemen. Mijn instructrice zegt dat ik nu groter zit in de galop, ik krijg complimentjes voor mijn houding, paarden nemen geen loopje meer met me. 5 maanden geleden wou ik stoppen, en voor het verzorgen gaan. maar nu, nee niks heerlijker dan paarden. Ik kan niet wachten tot shir in almere staat..
goed hoor!! ik herken het wel een beetje, ik ben een tijd ook best wel bang geweest (nadat ik een keer heel; hard van een pony ben afgevallen) en ik durfte op sommige paarden niet zo goed ze aan te pakken waardoor ze mij in de maling namen. Op Evita ben ik nooit bang, daar durf ik alles mee.. maar ik vertrouw haar ook helemaal. het gekke is dat ik op de manege juist graag op Funnyboy rijdt, en dat is een enorme druktemaker!! Maar het is meer zijn karakter dat ik zo gek op hem ben, hij heeft veel temperament maar een heel eelijk karakter.. Ik weet precies wat je bedoelt want ik durf nu ook weer op elk paard te rijden (behalve banjer, die pony waar ik toen vanaf ben gevallen)