Geplaatst 
En niet zo'n klein beetje ook. Het gaat wel al stukken beter en dat was vandaag te merken! Vele van jullie zullen wel weten dat ik sinds kort een merrie verzorg waarmee ik grote dominantie problemen heb gehad in het verleden. Ze viel me aan en ik was echt bang van haar.Ik had vanacht over Wendy gedroomt, dat ze me aanviel maar dat ik er toch gewoon opstapte en dat het rijden heel goed ging en ik helemaal niet bang was.
Dus had ik heel veel zin gekregen om vandaag op Wendy te rijden.Ik gezellig bepakt en bezakt op de fiets naar het weitje toe, paardjes kwamen er vrolijk aan en dat gaf me nog meer moed!
Ik heb eerst allebei de paardjes een halster omgedaan en ben gewoon in de stal gegaan! Ookal stond Wendy er ook in! Wendy eruit gehaald en ergens aanvastgezet. Spider opgesloten in de stal en toen ik terug kwam, stond de merrie weer vrolijk los voor mijn neus.
Het touw lag ergens in de wei en de musketonhaak zat nog aan het halster (gelukkig was het al een kapot touw geweest!)Pony leek heel vrolijk, dus ik vol goede moed lekker gepoetst en het ging echt heel erg goed! Ze bleef braaf staan en ik kon haar overal aanraken. Ben zelfs gewoon achterlangs gelopen zonder dat ze haar oren in de nek gooide.
Ik heb haar rustig opgezadeld, maar durfde er niet meteen op (mede omdat ik alleen was) dus heb ik maar rondjes gelopen in de wei.
Ook aan de hand voerde ze eerst haar favo truc uit---> achteruit lopen. Maar daar kreeg ik haar eindelijk doorheen en ik kreeg haar zelfs braaf in een drafje aan de hand. We hebben zo ook eventjes gesprongen, dat vond ze echt geweldig leuk! Het was gewoon een balk op de grond maar ze sprong er heel erg hoog overheen, met allemaal vreugde bokjes erachteraan
Toen kwam het moment toch: erop gaan! Ik was wel wat zenuwachtig, maar ben er gewoon opgestapt.
Toen ik mijn benen aanlegde ging ze meteen in de achteruit
Ik schoppen, maar dat werkte averechts. Dus weer ontspannen en opnieuw proberen, werkte nog niet en ze rende nog harder achteruit en kwam in het prikkeldraad met haar kont. Toen dreef ik haar nog een keer (heel zachtjes) en kwam ze voor omhoog! Daar schrok ik toch wel van! 
Maar ik bleef gewoon zitten en dreef nog een keer, waarop zij nog een keer omhoog kwam. Ik ben eigenlijk tegen slaan met de zweep, maar heb haar toch een tik gegeven. Daarop draafde ze zigzaggend weg.Daarna ging het stappen heel erg goed, ze rende nog een paar keer achteruit maar als ik dan gewoon netjes in het midden bleef zitten en niks deed (en hard NEE! riep) hield ze meteen op.
Het stappen ging heel goed dus toen ben ik aangedraaft, en dit deed ze zomaar! Ik draafde vooral op stemhulp aan, want op beenhulp gaat ze vooral achteruit. Het ging echt heel erg goed toen! Ik heb allemaal figuren kunnen rijden en ze was heel ontspannen. Heb ook aan de lange teugel gedraaft en dat ging allemaal heel erg goed. linksom was iets minder als rechtsom maar ik vond het toch heel erg goed gaan.
Dus toen ben ik in galop aangesprongen en toen 'ontplofte' ze! Ze bokte alle kanten op (inclusief scheten) en rende heel hard onder me uit. Ik weet niet of het bedoeld was om mij eraf te krijgen of dat het vreugde bokken waren, maar ik bleef er in elk geval opzitten! En het leukste was! Ik was niet eens zo heel erg bang!
Toen ik haar weer onder controle had ben ik nog een keer aangesprongen en dit ging heel netjes, ze ging wat hard maar ze bleef wel bij me. Dit vond ik een mooie afsluiting en dus heb ik haar toen uitgestapt.
Ik vond het echt zo leuk! Ik was niet eens bang en ik bleef er ook goed op zitten. Dit is echt de eerste keer dat ik niet in mijn broek schijt van angst op een pony die eventjes niet naar me luisterd! Nu hopen dat het de andere keren ook zo goed gaat!
