Met rijden is het echter een ander verhaal...
Toen ik begon met haar verzorgen en kwam proefrijden zei de eigenaresse wel dat het geen makkelijk paardje was, maar het rijden ging wel goed en het klikte op zich wel tussen het paard en mij. Ze is heel druk onder het zadel, maar in de bak liep ze altijd wel braaf en buiten wilde ze nog weleens een poging doen tot omdraaien of stilstaan, maar een tik met de zweep loste dat wel op.
De laatste tijd is ze echter zowel in de bak als buiten praktisch onhandelbaar. Ik ben echt niet bang uitgevallen en ik straf haar verkeerde gedrag af, maar het lijkt wel of het haar niets kan schelen.
Ze wil echt alleen maar vooruit, alleen maar galloperen. Ze is superverkeersmak, maar als ze in zo'n bui is gaat ze ook klieren als er verkeer in de buurt is, en opzijspringen enzo. Ze is verschrikkelijk sterk en af en toe moet ik haar echt een flinke ruk in haar mond geven om te voorkomen dat ze er vandoor gaat. Ik kan haar op zich wel aan, maar het rijd gewoon niet prettig als zij loopt te dribbelen en om de paar meter opzij springt.
De eigenaresse heeft zelf niet veel tijd, dus de rest van de week word het paard niet echt intensief gereden. Ze staat nu wel op de wei.
In de bak is ze hartstikke dwars en wil ze ook alleen maar in galop. Ik kan geen oefening met haar doen, want ze wil geen stelling aannemen en ze reageert slecht op het been (ze gaat er namelijk alleen maar vandoor als je haar been geeft). Als ik haar bijvoorbeeld op de volte rij en ik vraag stelling dan draait ze haar hoofd pontificaal de andere kant op. Als ik haar dan toch 'de stelling intrek' valt ze tegen de kuit aan en helemaal naar binnen. Dan geef ik natuurlijk been en als ze daar niet op reageert een tik met de zweep, maar dan gaat ze dus galloperen en draven. (en dan kan ik haar dus gewoon niet tegenhouden, terwijl ik dus echt met al mijn gewicht aan de teugels hang). Ze reageert dan ook niet op ophoudingen. Op haar beter aan het been te krijgen wilde ik met haar wijken, maar dat wilde ze dus ook niet en toen ging ze helemaal lopen springen. Toen heb ik haar met haar neus tegen het hek gezet en travers laten gaan (omdat ik gewoon wilde dat ze naar het been luisterde) en dat deed ze wel een paar passen, maar toen was ze gelijk helemaal opgefokt.
Ze vertoont dus eigenlijk puur 'puller' gedrag. Nu weet ik in principe wel hoe dat op te lossen valt, namelijk gewoon been geven en laten galloperen tot zij er zelf geen zin meer in heeft en dan toch dwingen door te gaan tot ik vind dat het genoeg is geweest, maar dat werkt bij haar dus niet.
Ze staat de hele dag op de wei, en voordat ik ga rijden longeer ik haar. Dan wil ze - uiteraard- ook alleen maar galloperen en gaat dan zo snel dat ze haar eigen snelheid nauwelijks kan controleren. En ze blijft gaan! Ze houd gewoon niet op, en dendert maar door. Op een gegeven moment begint ze dan helemaal te wankelen en te strijken en te struikelen van ... ja, waarvan? vermoeidheid? Zou kunnen, maar als ze echt moe is zou ze toch niet door willen galloperen? Enfin, ze blijft dus maar gaan. Ik heb dan dus niet eens een zweep beet, want zij doet dat eigenlijk uit zichzelf (als ze los in de bak staat gaat ze in haar eentje rondjes galloperen en dat doet ze dan ook tot het zweet van haar afdruipt). Als ik haar dan uitiendelijk dwing om te gaan stappen (omdat ik bang ben dat ze zichzelf kreupel struikelt of strijkt of in het hek beland doordat ze zichzelf niet meer onder controle heeft) druipt het zweet van haar af en staat ze als een gek te hijgen. Als ze dan weer een beetje op adem is ga ik er toch maar even op (in de veronderstelling dat ze zich dan misschien tijdens het rijden normaal gedraagt) maar zodra ik de teugels oppak en een beetje been geef om haar bijvoorbeeld met stelling te laten lopen op de volte, gaat ze weer lopen klieren en slaat ze als ze de kans krijgt op hol. Ik heb ook al een keer geprobeerd haar onder het zadel te laten galloperen tot ze geen zin meer had, maar ze blijft dus maar doorgaan, zelfs als ze gaat struikelen enzo (wat ik beschreven had bij het longeren). Ik ben dan toch wel een beetje bang dat ze valt of dat ze kreupel wordt door zo als een malloot op de volte te galloperen, dus op een gegeven moment geef ik het dan toch maar op. Als ik haar dus zowel gelongeed heb als gereden, en ik zet haar in de bak om te rollen (omdat ze dan echt kleddernat is ; het zweet druipt echt in stralen van haar af en ze heeft dan het schuim op haar borst en achterbenen staan) dan staat ze heel even stil in de bak, rolt even en gaat dan vervolgens in haar eentje rond galloperen en bokken. Ik snap echt gewoon niet waar ze die energie vandaan haalt, want ze heeft in principe niet zoveel conditie (omdat de eigenaresse zelf op het moment niet veel met haar doet en ik haa ook maar een dag in de week rijd). Ik denk dat als ik echt zou proberen haar te laten galloperen tot ze niet meer wil galloperen, ze gewoon doorgaat tot ze erbij neer valt.
Ik weet echt niet wat ik hieraan moet doen, en ik voel me net een of andere paardenbeul als ik met haar ga rijden als ze al zo bezweet is van het longeren. Maar zij lijkt nog energie genoeg te hebben. ik snap dus echt niet hoe ze aan al die energie komt, of wat ik aan dat pullergedrag moet doen.
Heeft iemand wel eens iets dergelijks mee gemaakt met een paard? Zou het misschien aan het voer kunnen liggen? Ze krijgt gewoon biks, en niet meer dan normaal voor een paard wat af en toe dressurmatig maar meestal recreatief wordt gereden.
Heeft iemand tips? Ik ben echt de wanhoop nabij...
) en merkte toen dat ze in de bak ook heel vervelend deed. Dit is echt van het een op het andere moment begonnen. Daarvoor was ze, in de bak, ook wel druk, maar dan liet ik haar juist altijd halthouden als ze, zonder dat ik daar de hulpen voor gaf, in galop overging. Ik denk niet dat ik haar ooit beloond heb voor het galloperen. Wat dat betreft ben ik altijd zo consequent mogelijk, en laat ik een paard alleen aangalloperen of aandraven (en andersom ook in draf/in stap overgaan) als ik daartoe de hulpen heb gegeven. 