Geplaatst 
Zoals misschien sommige mensen van mij weten heb ik een hele erge springfobie en alles wat daar mee te maken heeft.
Ik heb een paard dat zeker goed kan springen en het nog verschrikkelijk leuk vind ook.
Verder heb ik op verschillende springstallen gewerkt en ben regelmatig op springwedstrijden te vinden.
Maar zodra ik te paard zit blijf ik toch echt veilig uit de buurt van hindernissen en/of balken.
Als kind heb ik nooit behoorlijk leren springen, ik kwam altijd voor het zadel op de hals terecht
Totdat iemand een met het top idee kwam dat ik in mijn beugels moest gaan staan 
Maar eigenlijk was het toen al te laat, ik was al bang met springen. En vervolgens in lessen nog eens instructrices die me 'dwongen' om het toch te doen heeft mijn angst ook geen goed gedaan. De laatste keer dat ik dus gesprongen heb was zo'n 6 jaar geleden
Maar vandaag kreeg in op één of andere rare manier toch wat kriebels. Natuurlijk is het voor Magic erg goed als zij wat over balkjes draaf ivm haar spieren. Aan de longe had ik het al weer eens gedaan, dus waarom niet onder het zadel?
Nou is het grootste probleem met Magic dat ze soms gewoon te fanatiek is. Bij balkjes denkt ze aan in/uitjes, wat dus niet uit te zitten is, die kleine sprongtjes. Een drafbalk ziet ze aan voor een hindernis apart en een hindernis van 20-40cm komt niet in haar woordenboek voor.
Terug naar vandaag: ik eerst natuurlijk even gewoon ingereden. Vervolgens in stap over de balkjes...Magic braaf paard
Toen in draf, dat was best spannend voor mij, maar ze draafde er heel rustig over, absoluut geen sprongetjes ofzo.
Natuurlijk ook nog eens vanaf de andere kant...
En toen kwam het hoor....ik heb mijn moeder een balk apart laten leggen zodat ik er in galop overheen kon.
Ik braaf gedaan wat ik altijd bij de lessen van mijn zus hoorde. Hand laag, contact houden en rustig blijven zitten. Vlak voor de balk ging ik iets in mijn beugels staan (van een dressuurzadel ja
), ondertussen voelde ik m'n hart in mijn keel en hup daar gingen we 
Een echt huppeltje over de balk, ook nog eens de andere kant, precies hetzelfde.
Het voelde eigenlijk heel leuk en heb er helemaal vertrouwen in. Magic was natuurlijk helemaal door het dolle heen. Oortjes er weer op, als het even kon koppie de lucht in
En zo braaf!!
Alsof ze wist dat ze rustig met me moest zijn. Wie weet over een tijdje als Magic echt weer goed is dat ik een kruisje laat opzetten
Echt springen kan/mag Magic toch niet meer, maar een beetje huppelen kan natuurlijk altijd wel.Veel mensen noemen dit misschien geen springen en verklaren me voor gek, maar ik heb het toch maar gedaan
) 
