Mijn paardje die reageert nogal vreemd op me als ik heel er lief tegen dr ga doen, namelijk oren in de nek, neus optrekken en wegkijken echt op zo'n manier van *trut, doe is normaal!* Maar dit doet ze ook als ik bijv. dr even bij dr neus aan het kriebelen ben of heel lief tegen dr zit te praten :S
Laatst stond ik in een pikzwart gewaad (nazgul pak) bij dr, ze kon me niet herkennen, behalve aan me stem, dus ik begin tegen dr te praten ze kijkt me aan van *wat mot je* en hapt vervolgens met een saggo kop in me kleding, zo van, mens kom op nou, ik weet toch wel dat jij daarin zit.
Sta je dan in de verwachting dat je paard zich helemaal doodschrikt als jij aan komt lopen...
Zo laast ook, wilde ik foto's van dichtbij van dr maken, en dan trekt ze ook al zo'n rare kop Zie hieronder.
Als ik gewoon bij haar was gaan staan zonder die camera dan zou ze dit niet doen, maar zodra ik die camera voor me gezicht hield ging ze zo maf kijken
En dat is telkens als ik met een *lief stemmetje* tegen dr begin te praten of dr zachtjes begin te aaien... HEEEL vreemd...
Hebben jullie paarden dit ook? Want ik vind dit echt een heel vreemd fenomeen Zolang ik *normaal* doe is het ok, maar zodra ik een klein beetje vreemd of iets te lief begin te doen dan kijkt ze met zo'n chagrijnige kop... Wat doe ik nou fout?
(ik vinnut wel grappig van dr hoor, een merrie met een kop dr op)
Als ie dan vaststaat ofzo, en ik ga hem wat kriebelen ofzo. De ene keer kijkt ie vet lief en gaat ie terug kriebelen etc. En de andere keer kijkt ie zo weg.... Dat lig ik altijd weer dubbel om zn koppie, gaat ie nog vreemder kijken
hehe ik moet ook steeds zo lachen om beaut, probeer ik lief te doen dan trekt ze zo'n maffe kop hehe tis wel leuk om op die manier even af en toe je paardje te plagen magoed. :p tis dus niet een compleet onbekend fenomeen begrijp ik
Welkom bij de club Evita heeft ook niet graag dat je aan haar zit, en zolang je normaal doet valt het ook nog goed mee. Maar als ik haar plaag en gelijk een pennymeid gedraag *Vietaaaaaaa, kom hieerrrrrrr*vliegt rond de hals, gaat eraanhang, dikke knuffel..* dan trekt ze ook zo een gezicht van get a life
I used to walk in a room full of people and wonder if they liked me. Now I look around and wonder if I like them.
Whahahaha zie dat helemaal voor me Ik kan me nog wel een pony herinneren die dat ook had.. O wee, als je iets te lief tegen haar praatte.... Dan kon ze wel de stal uit trappen... En dat hoofd dat ze daar dan bij trok....
komt me heel bekent voor onze merrie thuis ook... de ruintjes hebben 't graag, alhoewel booster soms ook zo'n koppie trekt, maar de merrie...als je haar een aaitje op de neus geeft heb je dat koppie voor je.... soms is het grappig, maar af en toe hapt 't kreng ook nog maar als je haar naam streng zegt dan stopt ze wel met happen, dan trekt ze alleen maar een verontwaardigde kop
Die van mij is ook een echt knuffelbeest. Ik kan me wel herinneren dat bij ons op de manege ook zo'n antiknuffel beest stond. Die zag je liever komen dan gaan. Als je erop zat niks aan de hand, maar in de stal was ie niet leuk. Niet aaien, knuffelen, lief doen. Alleen zakelijk poetsen en opzadelen. Ik vind het de zogenaamde 'stropdaspaarden'--> zakelijk blijven, niet tutten
een echte (pis) merrie!!! zo was mijn oude paardje ook, alles was goed zolang ik normaal deed, als ik dan ineens te lief was werd ze ook zo pissig. hahahaha ik vond het wel grappig!! zo peste ik haar altijd
leeg zonder Vliegje... 26-03-2001 -- 29-12-2008.. Ik mis je zooo Mijn arme Vliegje moest veel te snel gaan..
Nah, wat ze vandaag nou weer had ze wilde zich in eerste instantie niet laten vangen en toen ik dr ging poetsen zat ze alleen maar met dr oren in dr nek me saggo aan te kijken, en achterbeen optillen zo van "denk dr om, als je me niet heel gauw terug in de weide zet dan verkoop ik je een schop!" (doet ze niet, maar ok :p) naja, en toen ik dr bij dr borst ging poetsen stond ze in het luchtledige te happen (hehe liet ze die tandjes zien) het was net alsof ze aan het klappertanden was maffe knol hoor. En als ik even stopte met poetsen en het duurde haar te lang tot ik weer verder ging dan probeerde ze bij me te komen en ging heel hard met dr voorbeen op de grond stampen
Toen we gingen rijden was alles ok... was ze weer de vrolijkheid zelve, maffe knol..