Jullie weten dat ik op de manege in waddinxveen Sjors rij, Sjors rij ik vanaf de dag dat hij er was en heb ik zelf ingereden. Sjors is echt mijn Soulmate. In april ben ik ook Omar gaan rijden, die vlak bij mijn huis staat en waar ik alles mee mag doen wat ik wil. Omdat ik op Omar ook priveles heb en veel meer leer heb ik besloten op de manege te gaan stoppen. Heel moeilijke keus. Ik weet wel dat Sjors niet van de aardbodem verdwijnt maar toch....
Afgelopen woensdag wilde ik het gaan zeggen tegen mijn instructrice. Toen ik daar kwam wilde ik het gelijk gaan zeggen maar ze stond te kletsen dus ben ik eerst maar gaan rijden. In de les ging het zo goed
eng gewoon. Hij liep heerlijk en ik kreeg (tot mijn eigen verbazing) complimentje na complimentje van 4 verschillende mensen. Het grootste compliment was nog toen we in galop de teugels langer moesten laten. Toen zei mijn instructrice "Kijk jongens, zo hoor je nou een paard over zijn rug te laten lopen" 
Een les met een super dubbel gevoel dus.
Na de les ben ik nadat ik Sjors verzorgt had gelijk naar jannie (instructrice en eigenaresse) toegelopen om het te vertellen
(voor de achtergrond moeten jullie ook even weten dat de manege in Moerkapelle heeft gezeten en dat ik er toen elke dag over de vloer kwam en dat ik ook nog dingen (mestwet) voor hun regel. Ik vertel Jannie heel veel en ze wist dus ook dat ik er over dacht om te stoppen omdat ik Omar nu dus heb).Ik ben normaal heel nuchter, maar nu ik moest gewoon bijna janken terwijl ik er nog zo vaak heen kan als ik wil. Ik het verteld, ze vond het erg jammer maar begrijpelijk, zij zou die keus ook maken. Toen nog gezegd dat ze het deken en schabrak van Sjors mogen houden. Daarna ben ik Sjors een dikke knuffel gaan geven. Echt toen moest ik echt
, wat was ik boos op mezelf dat ik moest huilen, en Sjors wist ook niet wat er aan de hand was want hij liet zelfs (de vreetzak) zijn eten staan om mij te troosten 
(dat bedoel ik dus met soulmate). Ik ben maar weggegaan. De auto in, blower keihard en koud aan zodat mijn rode oogjes weer een beetje normaal zouden zijn als ik thuis ben. Ik weet heus wel dat sjors de wereld niet uit is en ik ga waarschijnlijk ook om Omar op vreemd terrein te laten wennen bij hun meerijden in de onderlinge wedstrijden. Maar toch het is wel een keuze die ik moest/wilde maken.Thuis gekomen dacht ik weer dat ik mezelf was maar nee weer begon ik te janken. Mijn vriend deed alsof íe me snapte maar volgens mij snapte hij er niks van
.Ik heb wel voor mezelf vooropgesteld dat als Sjors met pensioen moet dat ik 'm dat geef.
Ik ben mijn soulmate wel een beetje kwijt maar ik heb wel een beste vriend (Omar) terug.
Bedankt dat ik mijn verhaal even kwijt kon...
