Werknemers die moppen naar het hele bedrijf mailen, staan binnen hun organisatie onderaan de ladder.

Aan het 'e-mailgedrag' van een werknemer is zijn of haar status binnen de organisatie op te maken. Dat blijkt uit een onderzoek van de managementprofessor David Owens, zo meldt de New York Times. E-mail werd ooit geprezen als democratiserend medium. Binnen bedrijven zou het de afstand tot de directie aanzienlijk verkleinen. Een mailtje is immers zo gestuurd, terwijl een werknemer niet zo makkelijk bij de directeur naar binnenloopt. Zelfs voor bellen ligt de drempel hoger dan voor mailen. Maar van het egaliserende karakter van e-mail komt binnen bedrijven weinig terecht, zo blijkt uit het onderzoek van Owens. De professor onderzocht hoe werknemers binnen een dotcom met een platte organisatie, waarvan hij de naam niet bekend mag maken, zich via hun gedrag toch probeerden te onderscheiden. Hij bekeek daartoe onder meer een steekproef uit 30.000 e-mailboodschappen die over een periode van vier jaar binnen het bedrijf verstuurd werden. Owens ontdekte dat dezelfde sociale versch!
illen die op te merken zijn bij vergaderingen, ook in het e-mailverkeer te constateren zijn. Zo praten medewerkers in het middenkader tijdens vergaderingen het meest en sturen zij ook de langste e-mails. Werknemers die onderaan de ladder staan in de bedrijfshiërarchie willen nog wel eens grappen maken tijdens een vergadering. Zij blijken ook e-mail te gebruiken om het hele bedrijf van de laatste moppen op de hoogte te stellen. De bevindingen van Owens kunnen ook opgevat worden als tips voor hoe werknemers moeten mailen als zij hogerop willen komen, of in ieder geval anderen willen laten geloven dat zij heel wat voorstellen. Wie wil doorgaan voor de directeur, moet het doorsturen van grappen in ieder geval achterwege laten. Ook het gebruik van smileys in berichten is ten strengste verboden. Verder moeten de berichten vooral kort zijn en lekker veel spelfouten bevatten. Het gebruik van de spellingcontrole is iets voor het middenkader, de echte top heeft wel wat beters te doen!
. Tot slot is het belangrijk niet gelijk te reageren: de reactie van de directeur laat nu eenmaal even op zich wachten.