Komt mij heel erg bekend voor al zit ik met een stuitermerrie.
Ik probeer het op te lossen door mijn handen heel stil op dezelfde plaats te houden en te drijven tot ze nageeeflijk is. Op dat moment gaat mijn hand mee naar voor en 'swing ik mee met de hand'. Als ik haar dan nageeflijk heb en ze gedraagt zich weer wat, dan ga ik haar hals uitleggen. Zo veel mogelijk naar voren, liever de neus er 10 cm teveel uit, dan opkroppen. Zo steeds hoog en naar beneden en voor instellen. Natuurlijk met been zoveel mogelijk naar hand blijven rijden. Dus veel afwisselen, het moet 'gewoon' worden om op lengte te rijden. vwnw kan het probleem imo niet verergeren, het paard moet immers op lengte. Als je zo'n lage hals van een bloedpaard naar beneden gaat rijden, gaan ze juist eerder duiken is mijn ervaring. Want voor hun is dat makkelijker dan de neus eruit te hebben en meer op eigen benen te laten lopen.
Dromen, denken, durven, doen, doorgaan