Dat je het paardengebeuren zo kunt missen...

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Miep

Berichten: 1707
Geregistreerd: 13-03-03
Woonplaats: Enschede

Dat je het paardengebeuren zo kunt missen...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-11-03 16:28

Dat had ik echt nooit verwacht!
Heb vanaf mijn 7e/8e eigenlijk altijd paardgereden.
Tot mijn 10e elke week netjes in de manegeles, daarna kwamen de verzorg en bijrijdpaarden.
Als snel zat ik op 4/5 keer per week paardrijden en het gebeuren eromheen.
Dit is toch een aantal jaren zo doorgegaan, totdat ik ineens 2 maanden geleden werd 'gedumpt' als bijrijder/verzorgster.
Wegens lichamelijke klachten...

En nu? nu begint het me zó te kriebelen, het lijkt ook wel of ik met de dag chagerijniger word.

Zijn er meer mensen die hier zo'n last van hebben, of gehad?

Groetjes Miep Knipoog

* Profiel aangepast, nu met foto's *


Leo

Berichten: 50037
Geregistreerd: 06-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 16:32

Jep

Ik had m'n eerste pony na 9 jaar verkocht, en wilde (óf kon vanwege verwerkings moeite) 5 maanden lang niets met paarden te maken hebben
Totdat m'n vriendin me bijna meesleurde naar hun stallen Lachen Ik was daar geweest, en meteen begon het te kriebelen. Een maand of twee later werd ik verliefd op Leo Lovers

..
The music of this awe
Deep silence between the notes
Deafens me with endless love

..

Ethelate

Berichten: 21113
Geregistreerd: 02-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 16:35

Ik heb nu een maand geleden Toscar verkocht, na bijna 2 jaar.
De eerste dagen echt doelloos rondgelopen van wat moet ik nu met mijn tijd. Toen weer op zoek... na 3 weken een leuk paard gevonden, gekocht, kwam eindelijk na een week. Maar na 4 dagen weer terug kunnen brengen, aangezien hij is afgekeurd.
Ben nu dus weer paardloos en zoekende en verveel me dood.
Uit verveling nergens zin in, hang wat achter de pc en ondertussen "te druk" voor belangrijke dingen...

Hoop snel weer een droompaardje te vinden Knipoog

Mijn mini’s & Equi Habitat in ontwikkeling volgen? @ethelate op Instagram

Gelukkig is mijn honger om te leren groter dan mijn ego - Mo Gawdet

dimmelim

Berichten: 2777
Geregistreerd: 21-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 17:30

Ja ik begrijp precies wat je bedoelt, door mijn zwangerschap rijd ik voorlopig ook niet meer. Ik mis het echt vreselijk, droom ook regelmatig dat ik op een galloperend paard over het strand rijd enzo.

Ondertussen kan ik het niet rijden trouwens best wel accepteren maar het contact missen is het ergste. Weet iemand trouwens niet een bedrijf waar je een keer aangespannen (mee) kan rijden?


Lennon

Berichten: 4342
Geregistreerd: 01-09-01
Woonplaats: Belgisch Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 18:21

Yep... De paardensportkriebel kruipt waar hij niet gaan kan Knipoog

Ik ben zelf ook 1,5-2 jaar ertussenuit geweest... gestopt met lessen en bij gebrek aan een verzorgpaard dus die tijd geheel paardloos doorgebracht...
Maar het is altijd blijven kriebelen...
Nu gelukkig al bijna 3 jaar niet meer paardloos door het leven Knipoog

Accept what is, let go of what was, have faith in what will be

Matti90
Berichten: 789
Geregistreerd: 24-04-03
Woonplaats: Granada, España

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 19:01

Ik snap wat je bedoeld. ik ben er mee begonnen toen ik 7 was...en nooit meer gestopt met paardrijden...zelfs als ik met mijn ouders op vakantie ging zocht ik daar de paarden op. Heb heel wat bijrijdpaarden gehad en heb er nog steeds..totdat ik mijn eigen paard kreeg.. daar gaat veel tijd inzitten en ik heb het tot nu toe nog altijd leuk gevonden. En denk niet dat ik ooit nog stop...

!Update profiel!

Matti90
Berichten: 789
Geregistreerd: 24-04-03
Woonplaats: Granada, España

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 19:02

Ik snap wat je bedoeld. ik ben er mee begonnen toen ik 7 was...en nooit meer gestopt met paardrijden...zelfs als ik met mijn ouders op vakantie ging zocht ik daar de paarden op. Heb heel wat bijrijdpaarden gehad en heb er nog steeds..totdat ik mijn eigen paard kreeg.. daar gaat veel tijd inzitten en ik heb het tot nu toe nog altijd leuk gevonden. En denk niet dat ik ooit nog stop...

!Update profiel!

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 19:28

jah ik ken het ook...
ik rijdt nu dus geen paard meer..
maar heb wel een eigen shet om lekker mee te droelen..dus allen rijden doe ik niet meer...jammer..

Karaat_the_newforest op Instagram

Dennis

Berichten: 31456
Geregistreerd: 23-05-01
Woonplaats: Slootdorp

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 20:33

Ik zou tegen de muren aan vliegen zonder paarden.
Ik heb, sinds ik er echt mee begonnen ben, een keer 2 maanden redelijk paardloos door moeten maken(jaja, door een ongeluk met, jawel, een paard). Ik mocht bijna niets vanwege inwendige bloedingen en een beschadigde lever. Ik mocht niet rijden, mocht niets tillen, mocht geen beuk oid krijgen, mocht niet eens neerploffen op de bank omdat de boel dan inwendig door zou kunnen bloeden(en je daar niet zo heel goed tegen kan Tong uitsteken ). Anders gezegt, met paarden om gaan was te gevaarlijk. Maar ja, wat moet je al de eigenaar van je verzorgpaarden op vakantie is en jij daarom ook nog eens 2 pony's thuis heb staan. Ik heb dus veel lopen commanderen Haha! , er werd uit gemest, gepoetst en op getuigt. Ik mocht controleren of alles goed gedaan werd en mocht plaats nemen op de bok Knipoog . Je moet wat als je niets mag. Ik ben toen heel veel gaan mennen(met mensen naast me op de bok voor het geval dat er iets gebeurde). Zelfs een vrolijk paard naar het land brengen mocht ik niet. Echt afschuwelijk, ik kon dus niets, enkel mennen. Zelfs verzorgen niet.
Heb me d'r niet helemaal aan gehouden, maar ben wel heel voorzichtig geweest.
Ik hoop dus nooit meer een paard-loze periode te hebben. Eens paarden is altijd paarden in mijn ogen. Zonder zou ik echt niet weten wat ik met m'n tijd moet.

Super fijn voer bestel je hier: https://equilin.eu/?partner=217
*Als je haar voor je ogen waait, als je jas om je lichaam draait, als de wind langs wangen aait, weet dat ik je mis* - Acda en de Munnik

Sting

Berichten: 12851
Geregistreerd: 22-04-03
Woonplaats: Rolde

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 20:53

Lijkt me echt vreselijk, op vakantie heb ik dat al wel wat, nog niet zo erg omdat ik dan natuurlijk een stapel fotos van Sting en de rest meeheb. Maar toch...
Ik zou echt niet lang zonder paarden kunnen! Al is het alleen maar even poetsen of aaien Haha!

Cowgirl

Berichten: 23721
Geregistreerd: 04-03-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-03 21:09

Tis maar goed dat je mij de laatste maanden niet van dichtbij hebt meegemaakt.

Vanaf April niet kunnen rijden omdat ik een hernia heb. En dan ook niet weten wanneer je weer kunt rijden en of het ooit nog gaat.

Op mijn eigen paard wil het nog niet echt lukken maar heb afgelopen weekend wel succesvol ijslander gereden.

Ook ik droom over de strandritten en duinritten, maar ja wanneer???

Af en toe wordt ik echt gek van mezelf. Boos!

' On bended knee is no way to be free'
Peter R de Vries.

Guinevere

Berichten: 5601
Geregistreerd: 22-04-03
Woonplaats: Verenigde Staten

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 00:22

Ik ben een tijdje terug weer begonnen met rijden, omdat ik mezelf erop betrapte steeds meer tijd op bokt door te brengen en dat mijn hart bij alles paard (gb) iets harder ging kloppen.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de eerste twee jaar de hele paardenwereld niet zo gemist heb ... onbegrijpelijk! Bloos!

Kerstmuts

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 01:59

Ja herkenbaar. Paarden zijn gewoon een verslaving. Ik heb weleens een periode geminderd met paarden. Toen was ik hooguit 4 dagen in de week met paarden bezig. Dit was eigenlijk veel te weinig. Ja, ik weet het, ik ben heel erg Clown

essie79

Berichten: 3539
Geregistreerd: 06-01-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 09:19

Ik heb ook een half jaar zonder paard gezeten en een jaar niet gereden.
Ik merkte dat ik me meer ging interesseren voor allerlei dingen.
Ik ga vaker naar wedstrijden, keuringen, clinics enz en ik lees veel meer over paarden dan voorheen.
Nu heb ik wel weer een paard, en ik rijd ook weer, maar dat lezen en kijken heb ik gehouden.

Nerwen

Berichten: 16039
Geregistreerd: 02-09-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 10:19

Ja dat kan ik ook zo missen. Voor een paar jaar terug was ik ook gestopt met rijden, omdat ik het helemaal niet meer leuk vond. Dat kwam dan doordat ze op die manege helemaal niet aardig waren en je vreselijk afzeken. Maar toen hebben andere mensen die manege overgenomen en nu is het wel weer leuk, dus nu rij ik weer (eigen paard enzo). Maar ik heb het toen echt vreselijk gemist. Ik was er toen ongeveer een jaar mee gestopt. Het viel me mee dat toen ik weer begon, je alles niet verleert was of zo. Ik had alleen wel vreselijke spierpijn.......

Meys

Berichten: 1372
Geregistreerd: 18-02-02
Woonplaats: Veldhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 10:34

Ken het gevoel, ben begonnen met paardrijden toen ik een jaar of 8 was...verhuisd en snel een nieuwe manege gezocht...daar gereden tot mijn ongeveer 22ste...

Toen moest ik ophouden vanwege mijn gezondheid en het behalen van rijbewijs..na een jaar of 8 toch weer de stoute schoenen aangetrokken en weer gaan rijden...1 x in de week en dit heb ik ruim een jaar volgehouden en toen moest ik weer stoppen vanwege mijn gezondheid en zwangerschap.

Elke week ging ik kijken naar mijn oude lesje maar omdat het qua gezondheid helemaal niet lekker gaat kan ik dit ook niet meer Verdrietig

Ben wel weer van plan om het op te pakken....als het lukt...

Idra

Berichten: 6129
Geregistreerd: 12-10-02
Woonplaats: Kortenaken (België)

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 11:45

Brrr... ik ken het gevoel ook.
Tussen Adri en Licor in hebben maar liefst ZEVEN paardloze maanden gezeten (niet dat dat zo ontzettend lang is, maar voor mij leek het een eeuwighied, zeker omdat ik de vorige 7 JAREN wel steeds een paard had). Ik wist met mezelf geen blijf, was constant depressief en verveelde mij dood.
Ik had vorig jaar wel een thesis te maken, wat op zich ontzettend zwaar was en erg veel tijd in beslag nam, maar dan heb ik normaal mijn paard voor de nodige afleiding.
Nu had ik NIKS, en werd ik helemaal gestresseerd en diep ongelukkig. Ik heb gewoon een paard NODIG voor mijn eigen goed... Klinkt erg materialistisch, maar ik KAN gewoon niet zonder...

INkie

Berichten: 4651
Geregistreerd: 05-05-03
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 14:52

Ik wil dus nooit met vakantie omdat ik het dan mis! ik kan meestal wel rijden op een haflinger ofzo.... ( recreatief)
Maar dat is toch altijd anders dan thuis! Ik hou er gewoon van mn rondje te rijden in de bak, de appuyementen te oefenen, de galopswissels te maken! dus ik kan mn ei niet egt kwijt in het bos Tong uitsteken Maar voor een dagje vind ik het niet erg Lachen

www.IngridGerritsen.nl
Gediplomeerd instructrice B t/m Lichte tour

Miep

Berichten: 1707
Geregistreerd: 13-03-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-11-03 15:33

Gelukkig ben ik dus niet de enigste Haha!
Het valt nog wel mee met het missen, zolang ik niet op bokt zit.
Hier lees ik dan al die verhalen en zie de foto's..

Maar heb via email contact met 2 mensen die een bijrijder/verzorgster zoeken.
Dus hopelijk is mijn humeur snel weer wat beter Haha!

Groetjes Miep Knipoog

* Profiel aangepast, nu met foto's *

Gulpje

Berichten: 8061
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: In Uranus

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 15:40

Zeker! Mijn zusje en ik hebben ons paardje nu bijna 10 jaar, en wegens allerlei omstandigheden heb ik zeker 2 jaar niet gereden met haar, dat is nu zo'n drie jaar terug. ze werd toen vnml bereden door m'n zusje. Dat veranderde toen ze verhuisde naar een stal in Ankeveen. Sinds ze daar staat heb ik m'n echte passie weer terug, en rijd ik 5 a 6 keer per week met Dees. (Vanaf maart dit jaar dan, want vorig jaar juli ben ik van haar afgevallen en het kostte me 7 maanden om te revalideren)

Ik denk ook, als je eenmaal bevangen bent met het paardenkoorts het nooit meer echt weggaat. Misschien kan de koorts een tijdje zakken, maar je ontsnapt er nooit meer aan Haha!

The nights are long, but the years are short when you're alive

[ITP] Ode aan onze bijna 25-jarige Daisy

Gulpje

Berichten: 8061
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: In Uranus

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 15:44

Meys schreef:
Ken het gevoel, ben begonnen met paardrijden toen ik een jaar of 8 was...verhuisd en snel een nieuwe manege gezocht...daar gereden tot mijn ongeveer 22ste...

Toen moest ik ophouden vanwege mijn gezondheid en het behalen van rijbewijs..na een jaar of 8 toch weer de stoute schoenen aangetrokken en weer gaan rijden...1 x in de week en dit heb ik ruim een jaar volgehouden en toen moest ik weer stoppen vanwege mijn gezondheid en zwangerschap.

Elke week ging ik kijken naar mijn oude lesje maar omdat het qua gezondheid helemaal niet lekker gaat kan ik dit ook niet meer Verdrietig

Ben wel weer van plan om het op te pakken....als het lukt...


En als je het nu heel voorzichtig aanpakt? Stukje bij beetje? Ik weet niet wat voor gezondheidsproblemen je hebt, maar ik hoop voor je dat je langzaam weer iets kan doen!

Succes....

Tancreda4

Berichten: 23960
Geregistreerd: 12-01-03
Woonplaats: ZuidHolland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 21:51

Heeel herkenbaar...

En ik zit op het moment nog maar twee weekjes thuis. Maar die middagen zijn zooooo vreselijk lang...
Ik heb het gevoel dat ik vreselijk dik aan het worden ben, want ik zit enkel alleen maar op mijn luie kont! Ik heb ook niets anders te doen, en mis het paarden gebeuren zeker wel!
Ik heb 5 jaar gereden, en toen 3 jaar een verzorgpaardje gehad. Bij Len sloeg ik og wel eens daagjes over, bij Tancreda eigenlijk nog maar heel weinig, en bij Genderose helemaal geen een (enkel als het echt niet anders kon en op zondag). Elke middag zat ik bij haar, elk vrij uurtje bij de paarden, zaterdags van 12 tot half 6 soms. Vervelen deden we nooit, maar waren ook niet die volle 6 uur enkel met de paardjes bezig, maar deden veel meer! Ik mis het wel heel erg.....

Ik mis die overheelijke paardengeur, en toen ik vanmiddag kranten liep en een paar paardjes verderop gedag riep en toen werd begroet met luid gehinnek, is het helemaal zwaar... Het liefste zou ik dan naar ze toe renne, om de hals hangen, het paardenlijf tegen me aan voelen, die geur... HEERLIJK!

Maar ook ergens is het mischien een soort opluchting... Klinkt ene beetje raar, maar ik moet zeggen dat sommige paardloze dagen me wel goed doen... Ik krijg weer zin in op vakantie gaan, iets dat ik afgelopen jaren heb verafschuwd!! Nu heb ik geen paardje meer dat in de tijd dat ik op vakantie ben iets vreselijks kan overkomen...

Maar ik moet zeggen dat ik toch liever het paarden gebeuren heb, en ik kan echt niet wachten tot ik oud genoeg ben, geld genoeg heb om eindelijk mijn EIGEN paardje op stal te krijgen!!!

Joyce

Berichten: 6371
Geregistreerd: 02-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 22:19

Idd herkenbaar..
Toen mijn pony overleed wilde ik niets meer. Ik had uiteraard onwijs veel verdriet om hem en miste hem, maar ik miste ook gewoon mijn bezigheid. Ik werd echt gek. Ik miste het vreselijk. Ik miste Dribbel , maar daar los van dus ook gewoon dat paardengebeuren..
En de gewoonte. Ik had de eerste dagen ook steeds het gevoel van 'ik moet nog naar stal' maar al snel ging dat dan weer over op 'ohnee.. Scheve mond '
Regelmatig wilde ik ook zeggen 'ik ga naar drib!' of ik dacht gewoon sochtends (had toen toch vakantie) ik doe vast deze oude broek aan, voor als ik zo naar stal ga..
Dat was zo frustrerend. Ik leek wel echt gek te worden Haha!
Daarom al snel opzoek gegaan naar een andere pony, zij kwam dan ook al na een maand en daar heb ik geen spijt van, ze heeft me gigantisch geholpen. Ze heeft alleen in het begin nog regelmatig de naam Dribbel moeten horen, en thuis ook.. Als ik naar stal ging zei ik nog steeds 'ik ga naar dri .. uhh .. stal! ''

Nu kan ik ook alleen in het weekend naar mijn pony, en ik kan je zeggen, ik mis haar vreselijk! Echt niet leuk meer Verdrietig

Meys

Berichten: 1372
Geregistreerd: 18-02-02
Woonplaats: Veldhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 23:11

Gulpje schreef:
En als je het nu heel voorzichtig aanpakt? Stukje bij beetje? Ik weet niet wat voor gezondheidsproblemen je hebt, maar ik hoop voor je dat je langzaam weer iets kan doen!

Succes....


Heb reuma en op dit moment zijn mijn gewrichten flink ontstoken en gaat het rijden echt niet meer helaas..kan niet eens op het paard komen(deed het eerst met een krukje maar de laatste les ging dat eigenlijk ook al niet meer Scheve mond )...of het moet een shetlander zijn maar dat is een beetje zielig *LOL*

Mijn tijd komt wel weer....zodra ik bevallen ben van ons kindje..en ik weer aan de medicijnen zit...."spring"ik weer op ut perd

IngridM
Berichten: 11826
Geregistreerd: 10-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-03 23:35

Ik moet zeggen dat het mij nog meevalt. Al 4,5 maand niet kunnen rijden door het ongeluk, in tussentijd m'n paard verkocht en het kan natuurlijk ook heel erg komen omdat ik alleen maar met revalideren bezig ben, maar ik mis het nog geen eens zo............Had er ook niet aan moeten denken om nu een paard te hebben, kan het komende halfjaar toch nog zeker niet rijden als het ooit al weer gaat...........
Wat niet wil zeggen dat ik paardjes op zich niet mis, maar ik kom ruimschoots aan m'n trekken als ik dat wil (paar vriendinnen met paard) maar echt het bezit van een eigen paard en elke dag ernaartoe, nee, dat mis ik nog geen eens zo......


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: anjali, Annienke, BranwenGC, Iris94, MairiMacBran, Mark0919, Vinny12511 en 44 bezoekers