Hier kan ik zo pissig van worden...
Vandaag waren de springwedstrijden onderling, voor de manegeklanten alleen, op manegepony's/paarden en enkele eigen en/of bijrijdpaarden.
Twee meisjes die tegenwoordig Pie verzorgen, mijn ex-verzorgpaard, rijden normaal met manegepaarden in de les, maar tijdens de springwedstrijd namen ze Pie om mee te doen
In elk geval ging het errug goed, de ene sprong op 90 cm hoogte en werd derde geloof ik, de andere sprong op 40 cm hoogte (terwijl Pie 1.64 m is en een parcourtje van 1.10 kan springen... ). Zij werd dus eerste, toch wel leuk hoor.
Pie was erg dik geworden, en hard in de mond, en slechte conditie. Maar in elk geval nog steeds lief...
Zijn nieuwe deken paste niet door de dikke buik, maar wie weet wordt dat nog minder.
Later in de kantine bij het feliciteren hadden we een gezellig gesprek met z'n drieen, en ik vertelde dat de eigenaresse destijds de springteugels had vernield, die had ik toen geleend van een vriendin...
Het ging zo: Tijdens dat de eigenaresse mij 'ontsloeg' als verzorgster, nam ze het paard van me over na het rijden, zei dat ik naar huis moest gaan, ging zelf het paard afzadelen en ik stond iets verderop huilend te vragen of ik niet alsnog kon veranderen en toch kon blijven of zo.
Ze was met het zadel bezig en liep even weg terwijl het paard los stond met hoofdstel. Paard trapt op de teugels, rukt hoofd omhoog, teugels kapot.
Ik zei dat de teugels van mijn vriendin waren, en ze zei: ik koop wel nieuwe voor haar, die geef ik wel mee aan de andere twee verzorgsters als ze naar de manege gaan.
Het is nu een maand of vier verder en ik heb nooit wat gehoord, ook al vroeg ik vier of vijf keer aan het meisje dat op de manege reed waar ze bleven...
De teugels kosten meer dan honderd gulden, een of ander duur merk, en ik vind het rot ten opzichte van mijn vriendin.
Ik heb wel tussendoor van die andere verzorgster de oude teugels van het paard zelf aangeboden gekregen: oude rubberen creme-kleurige teugels, vies en niet meer schoon te krijgen, slechte kwaliteit. Mijn vriendin was erbij, ze begon te lachen en zei dat ze alleen genoegen nam met het goede merk, dat het betere kwaliteit was.
Tja. Wat nu?
Tijdens het gesprek in de kantine vandaag vroeg ik dus waar de teugels bleven. Zegt het ene meisje dat de eigenaresse beweerde dat ik de neusriem van Pie kapot had gemaakt destijds, dat ik die moest betalen, en dat zij dan met nieuwe teugels zou komen?
Nou dat is dus niet zo. Ooit is door slijtage en schuren van Pie het sperriempje (wat anders dan een neusriem he...) kapot gegaan, en heb ik zélf een nieuwe gekocht. Dus ze moet niet zeuren.
Hoe zal ik dit afhandelen?
Moet ik de eigenaresse een brief schrijven, en wat moet ik er in zetten? Of opbellen, maar dan weet ik zeker dat zij, zo dominant en 'goedgebekt' als ze is, mij omver praat.
Waarschijnlijk kan ik maar beter schrijven, maar ik vind dit toch erg vervelend. Ze heeft me toen beloofd gauw nieuwe teugels te kopen, dat ze die aan dat andere meisje mee zou geven...
Ze is altijd ondanks onze botsingen erg eerlijk geweest, en ik snap dus niet waarom dat nu ineens ophoudt, en ze haar belofte niet nakomt.
Geld heeft ze genoeg, dus dat is geen probleem. Ik zit altijd erg krap, helemaal nu ik zo gauw mogelijk geld voor een paard op de spaarrekening wil hebben, en dan komt zij ook nog eens moeilijk doen... leuk hoor. Heel leuk.
Ach ja, bedankt voor het lezen jullie allemaal.
Ik moet zo slapen (maandagavond) en ik hoop dat ik niet om half twee nog lig te piekeren...
Ik kan hier echt pissig om worden. Ik zou een neusriem kapot gemaakt hebben?
Nee. Dit gaat echt te ver. Dat iemand zo laag kan zinken .
Groetjes van een onrustige jongedame... .