Hoihoi,
ik kan me voorstellen wat je meemaakt... Bij mij is het nog niet zover: er zijn nog dagen die "redelijk" genoemd kunnen worden.Vnl. als de nieuwe manager er níet is, op één of andere manier werkt het absoluut niet tussen ons en dat wil hij graag laten merken ook (op manieren die ik eigenlijk niet kan weerleggen zoals "ik krijg het gevoel dat je met je hart niet bij de zaak bent" (al ben ik zeer loyaal aan het bedrijf, het is zijn gevoel en dat kan ik niet weerleggen) en "ik kan natuurlijk niet van mijn werknemers verwachten dat ze hun leven in het teken van hun werk stellen, maar ík doe dat wel"). Daarnaast kan ik het niet súper vinden met mijn directe collega, dus dat maakt het er ook niet leuker op. Ik probeer nu extra hard m'n best te doen om het mijn nieuwe manager naar de zin te maken (zodat hij écht geen klachten meer kan hebben) en ik ga ervan uit dat mijn directe collega ooit door de mand valt. Mijn baantje is namelijk op zich wél erg leuk, redelijk flexibel, goed salaris en secundaire voorwaarden...
Ik heb met mezelf afgesproken dat als ik 's morgens wakker wordt met het deuntje van "het is weer tijd om op te staan, maar ze heeft geen zin, ze heeft geen zin, om naar haar baas te gaan", dan neem ik ontslag!
Sta jij er alleen voor thuis? Of kun je nog gedeeltelijk terugvallen op de inkomsten van je partner? Ik ben van mening dat als je wilt werken er ook wel werk is... Uiteraard kun je eerst zoeken en pas als je echt iets gevonden hebt je ontslag nemen!
Succes iig!
ღ
Mama van Floris sinds 27 augustus 2011, Hidde 30 september 2013 en Karlijn 7 augustus 2019