Nu het alsmaar beter gaat,begint het toch echt weer te kriebelen!!
Ik ben zo benieuwd hoe ze zal reageren op vreemd terrein,wat de jury van onze kunsten vind,of we een beetje mee kunnen draaien....
Ik mis die spanning van de uitslag...OF ik misschien wel een winstpunt heb, of zelfs wel bij de eerste 3 zit..
Het lachen als mijn moeder weer eens iets veel te vroeg voorleest,zich dan bedenkt en een rare 'Woeepss" kreet slaakt waardoor we allemaal in de lach schieten...
Het zien van mijn 'groomteam' aan de kant,die vol spanning kijken hoe ik mijn proefje rijd...
Mijn ouders die tijdens het wachten op de uitslag het paard laten grazen....
Argh....Er moet maar snel een trailer komen!!
en ik weet niet of hij wel wil rijden, ik moet het nog steeds een keer vragen, maar het "goeie moment" is nog niet geweest. 
