Het huis uit?

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Shaienne

Berichten: 4933
Geregistreerd: 02-04-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-01 18:21

Het gaat echt niet meer thuis. Al een hele tijd niet. Ik woon in een echt piepklein ieniemienie huisje en we zitten elkaar zo op de lip!
En ik heb ook nog eens een schijtzusje waar je helemaal gek van wordt.
Mijn ouders irriteren me, ik heb elke dag ruzie.
Het is niet dat ik aan het puberen ben, want die fase ben ik nu wel voorbij.

Over 2 maanden ben ik juridisch volwassen. dan word ik 18.
Psygisch volwassen ben ik wel. Dat heb ik geleerd op school. Ik heb de verantwoording van een paard, en ik ben erg zelfstandig.
Ik weet niet, maar ik voel me de laatste tijd zo raar. Dat ik graag zelf alles wil regelen en niet dat me ouders alles voor kauwen. Ik word nog behandeld als een kind, dat krijg je als je de oudtse bent Haha!

Maarja....ik kan waarschijnlijk ook aan een kamer komen. En dat is bij mijn vriend in huis. Hij woont met zn vader in een joekel van een huis en zn vader is vaak weg. Ze hebben veel kamers over.
Maar, ben ik niet een beetje te jong om al te gaan samenwonen? We hebben nu 1 jaar en 8 maanden verkering en we zien elkaar elke dag. Ook zijn we al een aantal keer op vakantie geweest en dat ging ook goed.
En trouwens....ik ben toch veel van huis. Ik kom er eigenlijk alleen om te eten en te slapen.

Aan de ene kant wil ik heel graag zelfstandig worden, aan de andere kant wil ik ook graag veilig thuis blijven.
Mijn ouders weten ook van mijn plannen en ze vinden het niet leuk.
Ze zeggen dat als ik het huis uit ga, ik ook helemaal zelfstandig moet worden en dat ik niet meer op ze terug kan vallen.

tja....tis moeilijk als je volwassen wordt.
Wat moet ik toch doen?
er moet iig iets veranderen, want zo wil het niet meer.
Ik heb ook tegen mn ouders gezegd: Wilona eruit, of ik eruit, maar ze hebben nog niets gedaan.

Dus moet ik maar weggaan,
maar ik vind het zo moeilijk

wie van jullie is ook vroeg het huis uit gegaan en hoe ging dat?
hoe ging het toen jullie het huis uit gingen?

Marjolein

Berichten: 11636
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 18:36

ik ben wel t huis uit gegaan maar ik heb 2 huizen dus ik ging gewoon in het andere huis wonen (sjeetje wat klinkt dat luxe maar kan je zeggen was liever een normala meisje in een normaal gezin, ipv het monstertje dta ik nu ben) dus helemaal niet te vergelijken. als ik jou was zou ik er goed over nadenken. wnat wta gebeurt er al s t uit gaat met je vriendje? kan je daar dan blijven wonen? wat gebeurt er met loki? heb je daar nog geld voor als je ook huur moet betalen? denk er goed over na voordat je beslissing neemt. want de weg heen is makkelijker dan de weg terug.

dimmelim

Berichten: 2777
Geregistreerd: 21-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 19:20

Ik ben op mijn 18e op kamers gaan wonen omdat ik ging studeren. Dat ging (met vallen en opstaan) goed. ik was er ook wel aan toe. Financieel was het wel even slikken. Ik had toen niet makkelijk een paard kunnen houden.

Mijn vriend is toen hij 18 was gaan samenwonen met zijn ex vriendin. Dat ging gruwelijk fout en betekende ook einde relatie. Ze waren simpelweg nog te jong om "huisje" te spelen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het bij jullie ook niet slim is, misschien gaat het wel heel goed. Toch zou ik als je zelf al twijfelt of jullie er aan toe zijn niet noodgedwongen gaan smanewonen. Dan kan je beter op zoek naar een kamer voor jouzelf, en pas gaan samenwonen als het niet uit nood is.

ninaricci85
Berichten: 12266
Geregistreerd: 02-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 19:47

ik ben ook op mijn 18e het huisuitgegaan omdat het niet echt lekker ging thuis. ik heb een kamer gehuurd in een vrijstaand huis met 4 meiden onder elkaar. iedereen steed een taak in huis. dus schoonmaken van keuken kamer wc en douche werden steeds verdeeld. verder ieder zijn eigen kamer en dus huiskamer keuken douche en toilet gezamelijk. ik heb het vanaf het begin af aan naar mijn zin gehad op kamers. had ook een hondje uit het asiel gehaald en later nog een katje gekregen van mijn zus. kon het met de mede bewoners wel goed vinden alleen had zelf wel moeite met de situatie daaromdat ik niet wist hoe ik me moest opstellen in huis. maar ze wisten van de toestand thuis dus ze wisten dat ik af en toe wat stug kon reageren.

persoonlijk zou ik dus niet bij je vriend en zijn vader gaan wonen. ga eerst een alleen op kamers en leer volledig op je zelf te zijn. het is echt wel wennen om voor je zelf te zorgen. hoe goed je elkaar ook kent, ga eerst op jezelf op kamers en kijk het dan na een jaar nog eens aan. persoonlijk vind ik je nog erg jong om al samen te gaan wonen. geniet nog van je vrijheid. samenwonen kan altijd nog.ik ben blij dat ik een tijd voor me zelf heb moeten zorgen. heb daar veel van geleerd. ik ben na 3 jaar gaan samenwonen en een jaar daarna getrouwd. en het jaar daarna ons 1e kleintje. ik wens je veel wijsheid. en ik kan alleen zeggen: ga op je gevoel af maar doe geen impulsieve dingen. mijn relatie met mijn ouders en zussen is heel veel beter nu dan toen ik nog thuis woonde.

jacqueline

Berichten: 5549
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 20:36

Ik had ook altijd problemen thuis en toen ik een jaar verkering had hebben mijn vriend en ik een flatje gekocht..........ik net een maand 18 jaar en hij was net 20 jaar Lovers .........tuurlijk is zoiets eng maar alles was beter dan thuis te blijven Verward
Ik was wel heel jong al volwassen hoor, voelde me ook zo.....en nu is het meer anders om hahahahaha

Ik woon nog steeds samen met dezelfde vriend.....en we hebben intussen een mooi huis gekocht, en zijn nog steeds erg gelukkig samen!!!!

Maar vooral door de eerste zware jaren kan ik nu veel doorstaan.......als je zo jong bent heb je niet zo veel financieel draagvlak en als ik nu denk waar we toen de tijd van rond moesten komen dan lopen me de kriebels over de rug Knipoog
Maar nu 12 jaar later zijn we nog steeds gelukkig en hebben we een weiland met 5 scheten van paardjes.

Als het echt niet meer gaat Gerdien moet je misschien gewoon de knoop doorhakken........
Je mag me BP hoor als je meer wilt weten of verdere raad wilt Knipoog

BartVB
Eigenaar

Berichten: 41658
Geregistreerd: 08-01-01
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 21:00

Ik sluit me aan bij Lonneke.. Op kamers gaan als je net 18 bent is best te doen maar zoek dan een soort van studentenhuis o.i.d.. Samenwonen met je vriend lijkt me niet verstandig. Vervelende is dat je op die manier afhankelijk bent van je vriend, je kan niet zomaar de relatie verbreken want daar zit dan veeeeeel meer aan vast, huisvestiging, je spullen, financieen.. En je zit dan constant op elkaars lip waardoor je eignelijk niet eens de kans krijgt eens objectief te kijken wat jou nou precies wil als het een tijd wat minder gaat.

Als je ouders je financieel willen ondersteunen kan je dus overwegen nu al op jezelf te gaan wonen maar lijkt me handiger als je thuis eens goed over de situatie praat. Wat zit jou dwars, wat zit jou ouders en je zusje dwars en wat kan je daar aan veranderen? Kunnen ontzettend simpele dingetjes zijn, goed afspraken maken over het gebruik van de badkamer, opruimen, afwassen, etc, etc kan al heel veel verschil maken..

Mar2lin
Berichten: 1833
Geregistreerd: 26-09-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 21:05

misschien een troost.... ik ben nu 17 en toen ik 16 was wilde ik het huis al uit, nu nog steeds ik zit regelmatig in huizen van vriendinnen als die op vakantie zijn om te zien hoe het is zelf koken, wassen, enz.... tis onwijs gaaf maar soms ook super stil... ik was blij dat ik thuis was maar toch oko niet... zodra ik ff thuis was had ik gelijk ruzie Haha! maar nu vind ik het wel weer fijn , maar ik ga over 1.5 jaar het huis uit duzzz

vikki

Berichten: 14286
Geregistreerd: 21-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-10-01 23:19

Het klinkt misschien een beetje onaardig, maar als je tegen je ouders zegt: Wilona er uit of ik er uit, dan vind ik dat niet echt van volwassen gedrag getuigen, lijkt toch nog wel een beetje op puberen...ik bedoel het niet onaardig Shaienne, want het is natuurlijk niet leuk als je voortdurend met je zus(je?) overhoop ligt, maar misschien moet je er toch nog even over nadenken...enne...als je zelfstandig woont komen er een hoop kosten bij kijken: je moet eten, verzekerd zijn, (mee) betalen van gas, licht etc. en ben je dan denk je nog steeds in staat om bijvoorbeeld de zorg voor een paard te dragen??? Ik weet niet of het om een paard gaat dat je zelf moet betalen, maar ook als dat niet zo is...als je zelfstandig woont moet je ook zelf boodschappen doen, koken, opruimen etc. etc. etc. Dus zet alles nog even op een rijtje, praat er eens over met iemand die je goed kent en vertrouwt en kijk of je dan een beslissing kan nemen waar je 100% achter staat. Iig succes! Groetjes!!!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: vikki op 2001-10-14 19:33 ]</font>

Dorine
The one and only

Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-10-01 12:08

Hee Shaienne!
Hoe moet dat dan met Loki?
Want die kun je dan wel op je buik schrijven hoor!
Vraagje: ben je met een opleiding bezig, en zo ja, welke?
Probeer zoveel mogelijk nog te studeren, en anders op je werk een cursus te volgen om hogerop te komen.
Want ook al zou je het met een lager salaris ook wel redden, samen met Loki, dan nog moet je aan de toekomst denken.
Stel dat je een kindje wilt later, of meerdere: dan zul je als moeder zijnde een behoorlijk salaris moeten hebben om ook nog een pony erbij te kunnen houden. Ook al verdient je man ook erbij.
Daarnaast: kan je vriend goed sparen? Willen jullie later een auto?
Want eenmaal op jezelf wonen is dus niet meer met auto worden gehaald/gebracht door je ouders.
En die auto kost ook weer heel wat....
Kortom, op jezelf wonen lijkt heel mooi, maar hou rekening met Loki, je salaris, etc.
Ik begrijp dat je het moeilijk hebt met je zus, het is niet eenvoudig als het niet klikt tussen jullie, maar vergelijk jezelf eens met bijv. Kim? Die woont toch ook nog thuis, ondanks dat ze al een tijd lang met Mike een goeie relatie heeft, en een redelijke baan?
Misschien dat ze, mocht je toch het huis uit willen, nog wat goeie tips voor je heeft?
Denk eerst heel goed na, informeer bij anderen, wie weet hebben ze nog goeie ideeën?
Heel veel sterkte!
Dorine.

Shaienne

Berichten: 4933
Geregistreerd: 02-04-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-01 13:24

Ik vind het toch zo moeilijk he?
Die kamer gaat me niets kosten, ik moet alleen wat helpen in het huishouden.
Ik moet Loki idd zelf onderhouden en ik zit nog op school.
Ik doe de opleiding SPW.
Het zou alleen kunnen als mn ouders me financieel willen ondersteunen, maar dat zit er denk ik niet in. Ik ga wel weer eens met ze praten

jantina

Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-10-01 16:35

Tis best lastig hoor jong uit huis. Ik was net 16 toen ik uit huis ging. Ik moest wel, na de MAVO ga je naar de vaste wal, dus op kamers.
Ik woonde op een zolderkamer, en kon beneden gebruik maken van woonkamer, keuken etc. Ook eten deed ik beneden met iedereen. Beetje kostfamilie idee.
Ik kreeg wel een beste smak studiefinanciering en ik had een goedkoop onderkomen. Daardoor kon ik het best redden. Alleen had ik dat niet gekund met een paard/pony erbij. Die kosten lagen bij mijn ouders.
Maar financieel is het anders best moeilijk. En sparen voor later kan je dan ook wel op je buik schrijven.
Ik zou maar eens goed met je ouders gaan praten en het allemaal eens rustig uitleggen.

ineke

Berichten: 916
Geregistreerd: 19-03-01
Woonplaats: brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-10-01 18:13

Ik weet zeker dat je nu de consequenties niet kunt overzien als je nu al gaat samenwonen of alleen wonen op jou leeftijd.Ik ben ook op mijn 17 het huis uit gegaan en als ik ergens spijt van heb is het daar van .Ik ben vreselijk eenzaam geweest en heb veel finaciele nood gehad enz.
Er komt veel meer bij kijken als alleen maar een zus waar je het niet goed mee kunt vinden .Het huisgezin is oefenen voor later als je het niet met je zus kunt vinden zul je dat moeten leren . en je eens afvragen waarom dat het niet gaat (,misschien is een van jullie wel jaloers op de ander) enfin ,wat ik wil zeggen ,als het nu al niet gaat hoe moet dat dan als je alleen gaat wonen wat 1000x moeilijker is .Verder zou ik je zeer zeker afraden om nu al met een jongen samen te gaan wonen . Jou leven moet nog geleefd worden en niet door een vriend maar door jou ...Ik wens je veel inzicht en gebruik je verstand
xxxineke.

greetje

Berichten: 8626
Geregistreerd: 13-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-10-01 18:29

Lijkt me heel verstandig dat je eerst eens een poosje op jezelf gaat wonen. Uit huis gaan en direct gaan samenwonen dat is ook niet een goeie gedachte. Probeer eerst maar eens of je het in je eentje kunt redden, daat wordt je zelfstandig van.

miseryfox

Berichten: 1681
Geregistreerd: 07-03-01
Woonplaats: Dronten

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-10-01 18:57

moeilijk hoor..
ikw oon nu zelf 6 weken uit huis en geloof mij het is moeilijk...
niet alleen heb ik veel werk aan mn kamertje (je bent echt elke dag bezig met opruimen en zo'n 3x in dw week aan t stofzzuigen... (dat gaat erg snel als je steeds met zand voeten in en uit blijft lopen)
en dan nog de tijd die ik in mn studie moet steken en nog de tijd voor mn horsy...
'dat is dus n vrij volle week...

en dan praat ik nog niet eens over het geld..
want oooow.. wat kost het allemaal veel..
ik heb nog mazzel want mn moeder betaalt mn huur en mn 3 maaltijden (dat zit gewoon in de campusprijs en dat betaalt zij) en mn collegegeld en boeken worden ook door haar betaalt...
en zelfs dan heb ik gewoon erg weinig geld voor mezelf of voor kleren ofzo...
(ik werk nog bij wantg alleen de studiefinanciering is nie genoeg)

kijk n blikje in mijn leven van nu geeft aan dat het alles echt tijd en geld kost...
nu raad ik het je niet meteen af hoor...
want de band met mn moeder is echt n stuk beter...

maar maak gewoon n budget voor jezelf want je denkt uit tegeven en want je denkt binnen te krijgen en kijk of je dan uitkomt...

en ik ga met de andere mee dat je beter niet bij je vriend kan wonen...
het hoeft niet fout te gaan (de kans is wel groot)...
maar je zoekt zelfstandigheid en ik denk niet dat je daardoro echt die zelfstandigheid krijgt...

Succes,
Sharda

joyce B

Berichten: 16377
Geregistreerd: 06-08-01
Woonplaats: Net buiten een gehuchtje bij het bos ;)

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-10-01 20:01

Uit ervaring weet ik dat het beter is voor je relatie dat je niet helemaal afhankelijk bwnt van je vriend. Je kunt beter een kmer huren bij kennissen, dan bij je vriend in gaan wonen. Totdat je echt helemaal voor jezelf kunt zorgen. Dan ben je pas echt gelijkwaardig. Verder wordt de relatie met ouders en broers/zussen echt beter als je niet meer zo op elkaars lip zit. Waarom zijn je ouders er zo tegen als je op jezelf zou willen? Misschien lukt het om dar achter te komen en echt met elkaar te praten...

Shaienne

Berichten: 4933
Geregistreerd: 02-04-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-10-01 14:15

we hebben het er goed over gehad en ik blijf thuis. ik moet me gewoon door deze moeilijke tijd heen zetten, over een tijdje is dat vast weer over.
en als ik het huis uit zou willen, dan moet ik mn paardje verkopen en dat wil ik natuurlijk helemaal niet

bedankt allemaal

Yentl

Berichten: 12478
Geregistreerd: 14-06-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-10-01 14:23

verstandig gerdien! het is dan helemaal niet leuk om je paardje te verkopen, denk aan loki hij zou dan bij je blijven