sinds 2 maanden ging hij al achteruit, maar toch steeds had hij weer oplevingen en leek er weinig meer aan de hand. Vanaf zondag ging hij weer achteruit, maar best snel nu. Woensdag kon hij al bijna niet meer lopen, en gisteren ging het echt niet meer. Hij kon niet meer staan en lag alleen nog, geestelijk wilde en kon hij nog wel alleen zijn lichaam wilde niet meer meewerken.
Dus gisterenavond maar naar de DA, hij is daar heel rustig ingeslapen en het is ook goed zo.
Ik ben blij voor hem dat hij niet meer hoeft te lijden, blij ook dat hij toch 14 jaar bij ons geweest is, maar ik mis hem ook heel erg. Ik sta nog steeds achter mijn beslissing en heb er ook geen spijt van. Maar ik mis mijn lieve, onbenullige, ietwat overenthousiaste, altijd in voor een spelletje, vrolijke hondje.
[img]../upload/282/arko.jpg[/img]
Dit was hem dus.
_________________
Hoe groter de nood, hoe leger de batterij van je mobiele telefoon is..
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Esther op 2001-10-12 11:07 ]</font>