Eindelijk was het zo ver ... mijn eerste rijles na drie jaren niet gereden te hebben! Ik was best nerveus, omdat ik hier al te horen kreeg dat het niet makkelijk is om het zo maar weer op te pakken, of zelfs moeilijk.
De les was "van de grond af", dus nadat het paard uit de wei gehaald was mocht ik hem eerst even lekker knuffelen om aan elkaar te wennen. Daarna kreeg ik poetsles, wat ik eigenlijk best fijn vond omdat we dat om oude manege nooit zelf deden. Het was voor mij echt heerlijk om weer eens met een paard bezig te zijn en ik heb er dan ook een uur en een kwartier over gedaan .
Na het optuigen gingen we tot mijn verbazing nog niet rijden, maar eerst een paar oefening met het rondleiden aan een halstertouw doen. Ook dat had ik nog niet vaak gedaan dus ik heb echt een hoop geleerd.
En toen eindelijk was het zo ver ... ik mocht opstijgen (met opstapje gelukkig). Het voelde wel even vreemd en mijn beugels leken erg kort, maar het zat toch ook wel vertrouwd. Ik weet nog dat ik bij mezelf dacht dat het allemaal dus wel meeviel ...
Maar dat viel vies tegen toen ik mocht gaan stappen, want Sonny en ik waren het helemaal niet eens . Ik had zelf een voorwaartse stap over de hoefslag in gedachte, maar meneer had natuurlijk ook wel in de gaten dat er weer zo'n muts op zijn rug zat dus die sukkelde vrolijk richting mijn instructrice. Dus ik probeerde te herinneren wat ik ook al weer moest doen om hem ervan te van overtuigen dat naar mij luisteren een veel beter idee was, maar dat was moeilijker dan gedacht.
Gelukkig kreeg ik hem uiteindelijk toch weg van de instructrice, al moet ik eerlijk bekennen dat hij bepaalde waar we heen gingen (zigzaggend door de bak) en niet ik.
De laatste tien minuten hebben we gelukkig min of meer een overeenkomst bereikt en konden we zonder onverwachte wendingen over de hoefslag stappen. Aan draven zijn we niet toegekomen, maar stap was voor vandaag al meer dan genoeg. Ik heb gewoon een heerlijke dag gehad en kan niet wachten voor mijn volgende les!
Edit: Mijn hand en rug hebben alles overigens goed doorstaan!
Leuk! Dus uiteindelijk is alles toch goed gekomen . Wel een fijne benadering, dat ze lekker de tijd voor je nemen en ook het hele gebeuren rondom het rijden veel aandacht geven.
Na 7 jaar te hebben gereden ben ik er 3 jaar tussenuit geweest, sinds september vorig jaar ben ik weer begonnen en ik vond het bar moeilijk wat ik wel vreemd vond want als ik in de zomervakanties reed dan ging het alemaal erg goed, wat bleek nou, ik wasop het meest onberijdbare paard van de manege gezet!!! scheve heupen, geen gelijke gangen, kon niet goed aangalopperen, zat vaak in de verkeerde gallop, en de eerste keer mocht ik ook zelf opzadelen, werd me niks uitgelegd of verteld over de paarden, was ik niet zo blij mee, maargoed, ik heb de eerste keer wel overleefd goed dat ze bij jou wel goed omgaan met de mensen en de paarden!!